Στο συνέδριο του DealBook 2023, οι «New York Times» προσκάλεσαν διακεκριμένους παράγοντες και στελέχη από την αγορά, τον ακαδημαϊκό κόσμο και την κοινωνία, για να μιλήσουν για μερικές από τις πιο πιεστικές, σύγχρονες προκλήσεις. Η τεχνητή νοημοσύνη, η «οικονομία των δημιουργών», οι σχέσεις ΗΠΑ - Κίνας, αλλά και οι σχέσεις εταιρειών - εργαζομένων και οι προσωπικές ανησυχίες για το μέλλον είναι μερικά από αυτά.
Πιστεύετε ότι η ανθρωπότητα θα είναι καλύτερα με ή χωρίς την τεχνητή νοημοσύνη (Artificial Intelligence - AI); Πώς διαχειρίζεστε τις αμφιβολίες σας;
• Rohit Prasad, Ανώτερος Αντιπρόεδρος και Επικεφαλής Επιστήμονας για τη Γενική Τεχνητή Νοημοσύνη στην Amazon
Η ανθρωπότητα επωφελείται πάντα από τα άλματα της τεχνολογικής προόδου και η τεχνητή νοημοσύνη δεν είναι η εξαίρεση. Κάθε μέρα, διαφορετικές ομάδες σε όλη την Amazon σκέφτονται πώς να καινοτομήσουν με την ΑΙ με υπευθυνότητα για λογαριασμό των πελατών μας. Η ΑΙ εξελίσσεται ταχύτατα και η ανάπτυξή της με υπευθυνότητα για το ανθρώπινο συμφέρον και την ασφάλεια, είναι πρωταρχικής σημασίας για να πετύχουμε το σωστό αποτέλεσμα.
• Michael Abramowitz, Πρόεδρος της Freedom House
Οι εξελίξεις στην ΑΙ ενισχύουν τη λογοκρισία, την παρακολούθηση και την παραπληροφόρηση -αλλά αυτό δεν είναι υποχρεωτικό να συμβαίνει. Όταν σχεδιάζεται και αναπτύσσεται με ασφάλεια και ισόρροπα, η ΑΙ μπορεί να συμβάλει στον εξορθολογισμό των δημοκρατικών διαδικασιών και να υποστηρίξει τους υπερασπιστές της Δημοκρατίας. Εμείς πρέπει να διασφαλίσουμε ότι η ΑΙ θα είναι εργαλείο για τη Δημοκρατία και όχι όπλο εναντίον της.
• Annie Dorsen, Θεατρική συγγραφέας
Οι εταιρείες τεχνολογίας παρουσιάζουν την ΑΙ σαν ευλογία για την καινοτομία, αλλά η πραγματικότητα είναι ακριβώς το αντίθετο. Επειδή η ΑΙ λειτουργεί με στατιστική πρόβλεψη, τα αποτελέσματά της αναπόφευκτα επιστρέφουν στη μετριότητα. Όταν αναθέτουμε τη σκέψη και τη φαντασία μας στην ΑΙ, μένουμε με μια φτωχή κουλτούρα: χάνουμε το ιδιοσυγκρασιακό, το απρόβλεπτο, το πρωτόγνωρο.
Αν μπορούσατε να γυρίσετε τον χρόνο πίσω ή να τον τρέξετε μπροστά στην τεχνητή νοημοσύνη, θα το κάνατε; Αν ναι, πού θα πηγαίνατε;
• Brando Benifei, Μέλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου
Θα ήθελα να πάμε μπροστά στον χρόνο για να δούμε αν θα καταφέρουμε να αναπτύξουμε ένα ολοκληρωμένο διεθνές νομικό πλαίσιο για την τεχνητή νοημοσύνη. Καθώς η τεχνολογία εξελίσσεται, υπάρχει ο κίνδυνος επικίνδυνης, ακόμα και ανεξέλεγκτης, εργαλειοποίησης - αυτό δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί χωρίς παγκόσμια συνεργασία.
• Lila Ibrahim, Chief Operating Officer, Google Deepmind)
Θα πήγαινα μπροστά για να δω πώς η AI βοηθά να αντιμετωπιστούν μερικές από τις πιο θεμελιώδεις άλυτες προκλήσεις της κοινωνίας, όπως οι ασθένειες και η κλιματική αλλαγή. Είναι ένα απίστευτα ισχυρό εργαλείο, που βοηθά την ανθρωπότητα να ξεκλειδώσει την κατανόησή μας για τον τρόπο με τον οποίο ο κόσμος λειτουργεί, για να επιτύχουμε καινοτομίες που σήμερα μπορούμε μόνο να ονειρευόμαστε.
• Francesca Rossi, Fellow and A.I. Ethics Global Leader, IBM - Πρόεδρος τη Association for the Advancement of Artificial Intelligence)
Δεν θα γύριζα τον χρόνο πίσω ή μπροστά στην τεχνητή νοημοσύνη, επειδή πιστεύω ότι η σημερινή εποχή και πραγματικότητα είναι η πιο σημαντική για να μάθουμε από την τεχνητή νοημοσύνη και να συνεχίσουμε να την εξελίσσουμε με υπευθυνότητα. Θα πρέπει όλοι σήμερα να επικεντρωθούμε στο να διασφαλίσουμε ότι αυτή η τεχνολογία θα συνεχίσει να εξυπηρετεί όλους με ασφάλεια και ισότιμα.
• John Roese, President and Global Chief Technology Officer της Dell Technologies
Θα γύριζα τον χρόνο πίσω πριν από μερικά χρόνια για να αναδιαμορφώσω το οικοσύστημα διαχείρισης δεδομένων ώστε να επικεντρωθώ στην ενεργοποίηση του GenAI (σ.σ. Generative A.I., που περιλαμβάνει chatbots όπως το ChatGPT) ως σημείου αναφοράς. Το GenAI απαιτεί δεδομένα που είναι οργανωμένα και προσβάσιμα στα συστήματα ΑΙ. Αυτό θα επέτρεπε να επικεντρωθούμε καλύτερα σε κρίσιμα σημεία και θα κινητοποιούσε τις επιχειρήσεις σήμερα να κινηθούν ταχύτερα και με σαφήνεια.
Οι δημιουργοί, οι φίρμες ή οι καταναλωτές έχουν τη μεγαλύτερη δύναμη στην οικονομίας των δημιουργών περιεχομένου; Γιατί;
• Myisha Moore, Vice President, Influencer Marketing, Edelman
Οι δημιουργοί είναι μια αυθεντική φωνή που συνδέεται άμεσα με τους καταναλωτές, στους οποίους οι μάρκες θέλουν να έχουν πρόσβαση. Οι καταναλωτές ορίζουν τις τάσεις και τα κορυφαία προϊόντα. Εν τω μεταξύ, οι μάρκες θέλουν να βρίσκονται «αυθόρμητα» στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος χωρίς να μοιάζουν υπερβολικές ή αφύσικες. Ως εκ τούτου, χρειάζονται τον δημιουργό, ο οποίος τους τοποθετεί στην κορυφή αυτής της πυραμίδας.
• Stephen J. Dubner, Συν-συγγραφέας του βιβλίου «Freakonomics»; Παρουσιαστής του «Freakonomics radio»
Όλοι είναι νικητές, αλλά θα έλεγα ότι οι μάρκες (ή, συχνά, οι πλατφόρμες) αποκτούν εύκολα τη μεγαλύτερη δύναμη. Οι καταναλωτές αποκτούν επιλογές και αξία, αλλά μπορεί να χειραγωγηθούν εύκολα. Οι δημιουργοί αποκτούν πρόσβαση σε ένα κοινό, αλλά μπορεί να εμπλακούν εύκολα σε συναλλαγές. Οι μάρκες και οι πλατφόρμες γράφουν τους κανόνες και, αν τα πράγματα τους πάνε στραβά, μπορούν να τους ξαναγράψουν.
• Eva Serrano, Global Brand President, Calvin Klein
Στην οικονομία «επιρροής», όλοι -δημιουργοί, μάρκες και καταναλωτές- αποκτούν ισχύ. Οι δημιουργοί καθοδηγούν τις τάσεις και τη δέσμευση στο προϊόν, οι εταιρείες διαθέτουν πόρους και μάρκετινγκ, ενώ οι καταναλωτές κατευθύνουν τη ζήτηση και τις αλλαγές στην αγορά. Η αλληλεπίδρασή τους και η αμοιβαία εξάρτησή τους καθορίζουν τη δύναμη του οικοσυστήματος.
• Sima Gandhi, Συνιδρυτής και CEO, Creative Juice
Οι δημιουργοί έχουν διαταράξει το παραδοσιακό μοντέλο επικοινωνίας των εταιρειών με τους καταναλωτές, φθάνοντας απευθείας στους τελευταίους. Ωστόσο, οι δημιουργοί εξακολουθούν να βασίζονται στα διαφημιστικά budget των εταιρειών για να κερδίζουν τα προς το ζην - τα διαφημιστικά κονδύλια αποτελούν περίπου το 80% της «οικονομίας των δημιουργών». Αυτό σημαίνει ότι οι μάρκες εξακολουθούν να έχουν την ισχύ. Καθώς, όμως, οι δημιουργοί μετατοπίζουν την εξάρτησή τους από τα διαφημιστικά έσοδα σε αυτά που τους πληρώνει άμεσα ο καταναλωτής, η ισορροπία δυνάμεων θα αλλάξει.
• Dara Treseder, Chief Marketing Officer, Autodesk
Ενώ οι ισχυρές συνεργασίες μεταξύ δημιουργών και εταιρειών μπορούν να καθοδηγήσουν την «οικονομία των δημιουργών», τελικά οι καταναλωτές είναι αυτοί που κατέχουν τη μεγαλύτερη δύναμη. Τα δολάριά τους καθορίζουν τα αποτελέσματα για τις επιχειρήσεις και για τους δημιουργούς που συνεργάζονται μαζί τους. Κάθε μάρκα ή δημιουργός που αγνοεί ή εκτιμά λανθασμένα το κοινό του, στο τέλος θα πληρώσει το τίμημα.
• Marc D’Amelio, Συνιδρυτής και CEO, D’Amelio Brands
Γενικά, οι καταναλωτές έχουν τη μεγαλύτερη δύναμη. Οι μάρκες και οι δημιουργοί πρέπει να κάνουν τη δουλειά για να ελέγξουν καλύτερα τη μοίρα τους, αλλά στο τέλος, ο καταναλωτής είναι αυτός που αποφασίζει να υποστηρίξει τη μάρκα, να ακολουθήσει τον δημιουργό ή να αγοράσει το προϊόν.
Αν μπορούσατε να αλλάξετε ένα πράγμα στον τρόπο λειτουργίας της οικονομίας των ΗΠΑ, ποιο θα ήταν αυτό;
• Martin Whittaker, Ιδρύτρια και CEO, Just Capital
Χρειάζεται περισσότεροι άνθρωποι να πιστέψουν ότι ο αμερικανικός καπιταλισμός εργάζεται γι’ αυτούς και όχι εναντίον τους. Με την πολιτική να στερείται μακροπρόθεσμου οράματος και να χρησιμεύει μόνο για να διχάζει, ο ιδιωτικός τομέας πρέπει να ηγηθεί. Μια οικονομία στην οποία οι εταιρείες ανταγωνίζονται δημιουργώντας αξία για όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη, είναι μια ισχυρή ενωτική δύναμη.
• Glenn Hubbard, Καθηγητής Οικονομάις και Χρηματοοικονομικών στο Columbia Business School
Χρειαζόμαστε νέα έμφαση στις ευκαιρίες και την οικονομική συμμετοχή για περισσότερους Αμερικανούς. Με αυτό μπορεί να επέλθει μαζική άνθηση. Χωρίς αυτήν, έρχεται μεγαλύτερη κοινωνική αναταραχή και πολιτική δυσλειτουργία, απειλώντας την ευημερία και τη Δημοκρατία. Τα συστατικά περιλαμβάνουν την υποστήριξη της νομοθεσίας για την εργασία και τους μισθούς, την προσεκτική εξέταση των επιπτώσεων της τεχνολογίας στο μέλλον της εργασίας, την αναπροσαρμογή των προτεραιοτήτων του κρατικού προϋπολογισμού.
• Isabella Weber, Καθηγήτρια Οικονομικών στο University of Massachusetts Amherst
Χρειαζόμαστε ένα νέο υπόδειγμα οικονομικής σταθεροποίησης για την εποχή μας, την εποχή των αλλεπάλληλων κρίσεων. Είναι πιθανό να έρθουν κι άλλα σοκ. Δεν είναι ούτε εφικτό ούτε επιθυμητό να αντιδράσουμε σε επιμέρους διαταραχές της οικονομίας με μακροοικονομική σύσφιξη. Αντ’ αυτού, χρειαζόμαστε ετοιμότητα για καταστροφές σε συστημικά σημαντικούς τομείς όπως η ενέργεια και τα τρόφιμα, για να αυξήσουμε την ανθεκτικότητα της οικονομίας.
• Bethany McLean, Συντάκτρια του Vanity Fair; Συν-συγγραφέας του βιβλίου «The Big Fail»
Οι ελεύθερες αγορές απαιτούν ηθική. Επειδή οι αγορές κινούνται ταχύτερα από τους νόμους, οι νόμοι μπορούν φτάνουν μέχρι ένα σημείο. Υπάρχουν κάποια πράγματα, όπως η πώληση καταστροφικών ενυπόθηκων δανείων μειωμένης εξασφάλισης ή η λεηλασία νοσοκομείων και γηροκομείων από ιδιωτικά κεφάλαια, στα οποία η κοινωνία πρέπει να πει όχι.
• Joe Nocera, Αρθρογράφος, The Free Press; Συν-συγγραφέας του βιβλίου «The Big Fail»
Τίποτα δεν έχει βλάψει την οικονομία περισσότερο από τη φράση «Μεγιστοποίηση της αξίας των μετόχων». Μας έχει δώσει σκάνδαλα (Valeant) και καταστροφές (Boeing 737 Max), έχει επιδεινώσει την εισοδηματική ανισότητα και έχει κάνει πάρα πολλούς διευθύνοντες συμβούλους εμμονικούς με τον μισθό τους. Θα μας εξυπηρετούσε πολύ καλύτερα αν οι εταιρείες νοιάζονταν λιγότερο για τους μετόχους και περισσότερο για τους πελάτες και τους εργαζόμενους.
Ως επιχειρηματίας, πώς διαχειρίζεστε τον φόβο της αποτυχίας;
• Dylan Field, Συνιδρυτής και CEO, Figma
Έμαθα νωρίς στην καριέρα μου να μη βλέπω τα πράγματα με πεπερασμένους όρους όπως «αποτυχία» ή «επιτυχία». Είναι πολύ πιο παραγωγικό, διαπίστωσα, να προσεγγίζω πράγματα όπως τα προϊόντα και οι εταιρείες, ως έργα σε εξέλιξη. Αυτό χαμηλώνει το διακύβευμα και αναπροσαρμόζει τις αποτυχίες ως ευκαιρίες για μάθηση και βελτίωση.
• Kwame Onwuachi, Chef και ιδιοκτήτης, Tatiana
Χρησιμοποιώ τον φόβο σαν καύσιμο. Στην πραγματικότητα έχω ένα τατουάζ με αυτό, που λέει «ο φόβος είναι καύσιμο» σε μια καλλιτεχνική αποτύπωση! Ο φόβος είναι ένα φυσικό συναίσθημα και το θάρρος σημαίνει να τραβάς μπροστά μέσα από κάτι που είναι φοβερό, τρομακτικό ή εκφοβιστικό. Σε αυτό το σημείο της καριέρας μου, αν κάτι δεν είναι τρομακτικό, δεν αξίζει να το κάνω.
Ως εργαζόμενος, ποιο είναι το πιο σημαντικό πράγμα που περιμένετε από έναν εργοδότη; Τι προσφέρετε ως αντάλλαγμα;
• Will Coleman, Συνιδρυτής και CEO, Alto
Δεν είμαι «εργαζόμενος», αλλά «ιδιοκτήτης». Ιδιοκτησία σημαίνει ότι έχω κίνητρο να δημιουργώ αξία και είμαι υπόλογος για τα αποτελέσματα. Η ομάδα μου στην Alto είναι επίσης ιδιοκτήτες και θα πρέπει να περιμένει ότι κερδίζουμε μαζί και αποτυγχάνουμε μαζί. Κανείς δεν τιμωρείται ποτέ για την αποτυχία, εφόσον οι ενέργειες είναι καλοπροαίρετες.
• Porter Braswell, Ιδρυτής και CEO, 2045 Studio
Οι επαγγελματικές εμπειρίες που με διαμόρφωσαν με έκαναν να συνειδητοποιήσω πόσο σημαντικό είναι για τους εργοδότες να ενισχύουν την αίσθηση του ανήκειν, για να ενθαρρύνουν την κινητικότητα για ανέλιξη και τη διατήρηση της ισότητας για όλους
• Erica Smiley, Εκτελεστική Διευθύντρια στην Jobs With Justice - Συν-συγγραφέας, «The Future We Need»
Αυτό που περιμένω από τους εργοδότες είναι να παρέχουν ένας ασφαλές περιβάλλον, όπου οι ιδέες των εργαζομένων εκτιμώνται ως ουσιαστικές συνεισφορές. Με μηχανισμούς που ακούνε πραγματικά τις φωνές των εργαζομένων, η διοίκηση μπορεί πραγματικά να εργάζεται μαζί με τους υπαλλήλους - προωθώντας όχι μόνο έναν καλύτερο, πιο παραγωγικό χώρο εργασίας, αλλά και μια κοινωνία που εκτιμά την αξιοπρέπεια, τα δικαιώματα και τις συνεισφορές όλων.
Τι σας κάνει αισιόδοξους και τι σας αποθαρρύνει στη δουλειά σας;
• Dustin Yellin, Ιδρυτής και Διευθυντής, Pioneer Works
Η μετασχηματιστική δυναμική των προσιτών, διεπιστημονικών πολιτιστικών εμπειριών εμπνέει ελπίδα. Καταρρίπτοντας τους αποκλεισμούς και καθιστώντας τον πολιτισμό καθολικά προσβάσιμο, μπορούμε να προωθήσουμε διαφορετικές προοπτικές υπερβαίνοντας τις διαφορές μας. Με αποθαρρύνει ο αργός ρυθμός προόδου. Πώς μπορούμε να σφυρηλατήσουμε μια κοινή κατανόηση του κόσμου μας για να γίνουμε ένα πιο αρμονικό, συνδεδεμένο και ανοιχτόμυαλο είδος κατά τη διάρκεια της ζωής μας;
• Jake Wood, Ιδρυτής και CEO, Groundswell
Είμαι αισιόδοξος για τον ρυθμό της τεχνολογικής καινοτομίας σε συνδυασμό με την ταχέως μειωμένη τιμή της που θα οδηγήσει σε κοινωνικές αλλαγές σε όλες τις ηπείρους και θα εγκαινιάσει μια νέα εποχή ευκαιριών. Με αποθαρρύνει, ωστόσο, η κακή διακυβέρνηση και η τοξική πολιτική.
• La June Montgomery Tabron, Πρόεδρος και CEO, W.K. Kellogg Foundation
Οι θαρραλέοι ηγέτες που δεσμεύονται να εργάζονται με αλληλεγγύη πέρα από τις διαφορές, μου δίνουν ελπίδα. Ο μετασχηματισμός των συστημάτων και των δομών που χρειαζόμαστε για να διασφαλίσουμε ότι όλα τα παιδιά μπορούν να ευημερήσουν, πρέπει να έχει τις ρίζες του στην κατανόηση της αλληλεγγύης που έχει το ανθρώπινο είδος στο DNA του.
• Ken Oliver, Executive Director, Checkr Foundation
Αυτό που μου δίνει ελπίδα είναι ότι κάθε εβδομάδα με καλούν επιχειρηματίες που θέλουν να μάθουν για προσλήψεις με δίκαιες ευκαιρίες - κάθε συζήτηση είναι ένας δρόμος για δυνατότητες που αλλάζουν τη ζωή των ανθρώπων. Η αφήγηση που φουσκώνει κατά της ποικιλομορφίας, της ισότητας και της ένταξης είναι αποθαρρυντική - πρέπει να συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε για μια κοινωνία χωρίς αποκλεισμούς μέσα στην εταιρική Αμερική που να αντανακλά τον κοινωνικό ιστό της Αμερικής.
Ποιες συμβουλές θα δίνατε στον Πρόεδρο Biden σχετικά με τις σχέσεις των Ηνωμένων Πολιτειών με την Κίνα;
• Desmond Shum, Επενδυτής, συγγραφέας του «Red Roulette: An Insider’s Story Of Wealth, Power, Corruption And Vengeance In Today’s China»
Αν και δεν είναι δυνατόν να αλλάξει ο ανταγωνιστικός χαρακτήρας της σχέσης, οι ΗΠΑ μπορούν να επιδιώξουν να αποσπάσουν παραχωρήσεις από τον Πρόεδρο Xi Jinping. Θα πρότεινα στον Biden να απαιτήσει άμεση πρόσβαση στην αγορά της Κίνας για τις εξαγωγές σε κρίσιμα προϊόντα και συνεργασία στις πρωτοβουλίες των ΗΠΑ σχετικά με την Ουκρανία και το Ισραήλ. Σε αντάλλαγμα, οι ΗΠΑ θα σταματήσουν τις οικονομικές κυρώσεις και τα μέτρα ελέγχου της τεχνολογίας. Αυτό θα ήταν ένα moratorium στην εντεινόμενη αντιπαλότητα των τελευταίων ετών για λόγους πολιτικής σκοπιμότητας.
• Jing Tsu, Καθηγητής Ανατολικών Σπουδών, Yale
Η Κίνα εξακολουθεί να εξελίσσεται και να πειραματίζεται -και το μέλλον της είναι οι άνθρωποί της. Οι ΗΠΑ θα πρέπει να βασιστούν σε μακροπρόθεσμη εκτίμηση των δεδομένων, πέρα από το πρίσμα της εθνικής ασφάλειας, για να δουν τη μεγάλη εικόνα και να εκτιμήσουν πώς σκέφτονται οι Κινέζοι και τους ποικίλους τρόπους με τους οποίους αισθάνονται και σχετίζονται με τον κόσμο.
• Rana Mitter, Καθηγήτρια για τα Σχέσεις ΗΠΑ – Κίνας, Harvard
Οι ΗΠΑ πρέπει να βελτιώσουν τη βάση των γνώσεών τους για την Κίνα. Ένας από τους καλύτερους τρόπους για να γίνει αυτό είναι να σπουδάσουν περισσότεροι φοιτητές στην Κίνα - να μάθουν τη γλώσσα, να κατανοήσουν την πολιτική και την ιστορία και να γίνουν ειδικοί στις προκλήσεις που αναδύονται από τη νεότερη υπερδύναμη του κόσμου.
• Dan Wang, Επισκέπτης Καθηγητής, Paul Tsai China Center, Yale
Οι ΗΠΑ βρίσκονται σε έναν παρατεταμένο και πολυδιάστατο ανταγωνισμό με την Κίνα. Τα πρωτοσέλιδα σήμερα επικεντρώνονται στις συντριπτικές προκλήσεις της Κίνας, αλλά το κλίμα αυτό έχει αντιστραφεί στο παρελθόν και μπορεί να αντιστραφεί ξανά. Αυτό που δεν θα αλλάξει είναι ότι η Κίνα είναι μια υπερδύναμη στην παραγωγή, η οποία εξακολουθεί να έχει πολλές δυνατότητες ανάπτυξης που μπορεί να αξιοποιήσει. Για να αντιμετωπίσει αυτή την πρόκληση, ο Πρόεδρος Biden πρέπει να ενισχύσει την ικανότητα της Αμερικής να οικοδομήσει το μέλλον από τις βασικές υποδομές έως τις προηγμένες τεχνολογίες.
• Wendy Cutler, Αντιπρόεδρος και Εκτελεστικός Διευθυντής, Asia Society Policy Institute)
Πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι η σχέση μας με την Κίνα είναι μακροχρόνια, γεγονός που απαιτεί από την Ουάσιγκτον να έχει στρατηγική προσέγγιση. Πρέπει «να διαλέξουμε τις μάχες μας» με την Κίνα. Ενώ έχουμε διαφωνίες σε ένα ευρύ φάσμα θεμάτων ασφάλειας, οικονομίας, ιδεολογίας και ανθρωπίνων δικαιωμάτων, είναι σημαντικό να δώσουμε προτεραιότητα σε εκείνα τα θέματα που έχουν τον μεγαλύτερο αντίκτυπο στις ΗΠΑ, την Κίνα και τον κόσμο και σε εκείνα όπου οι πράξεις και τα λόγια μας μπορούν να επηρεάσουν τα αποτελέσματα.
c.2023 The New York Times Company