Ο Evan Spiegel (φωτό) είναι ο συνιδρυτής και CEO της Snap Inc., της δημιουργού του Snapchat, της εφαρμογής με τα μηνύματα που εξαφανίζονται. Ο κ. Spiegel μίλησε για ορισμένα από τα θέματα που αντιμετωπίζουν τα social media και για το μέλλον της επιχείρησής του.
Ακολουθούν αποσπάσματα από τη συνομιλία του με τον δημοσιογράφο των NY Times, Andrew Ross Sorkin, τα οποία έχουν υποστεί επεξεργασία και σύμπτυξη.
Θέλω να σας διαβάσω κάτι. Αυτό είναι ένα παράθεμα στους New York Times από τον Jonathan Greenblatt, CEO της Anti-Defamation League (ΣτΜ. Διεθνής εβραϊκή μη κυβερνητική οργάνωση με βάση τις ΗΠΑ), ο οποίος είπε ότι «Οι εταιρείες social media έχουν επιτρέψει και έχουν διευκολύνει τους εξτρεμιστές να διακινήσουν το μήνυμά τους σε mainstream ακροατήρια. Στο παρελθόν δεν μπορούσαν να βρουν ακροατήριο για το δηλητήριό τους. Τώρα, με ένα κλικ, με μια ανάρτηση ή με ένα tweet μπορούν να διασπείρουν τις ιδέες τους με πρωτόγνωρη ταχύτητα».
Νομίζω ότι στην πραγματικότητα αυτό που σωστά καταδεικνύει το απόσπασμα, κατά την άποψή μου, είναι ότι αυτή η ικανότητα κάθε τυχαίου ανθρώπου στον κόσμο να έχει το δικό του κανάλι επικοινωνίας και να φτάνει σε εκατομμύρια ανθρώπους, είναι εντελώς πρωτόγνωρη. Και είναι πρωτόγνωρη όχι μόνο μιλώντας τεχνικά, αλλά και από ρυθμιστική και από νομική άποψη.
Αν κοιτάξουμε ιστορικά την Αμερική, ένα μέρος που πάντα τιμούσε πράγματα όπως η ελευθερία λόγου, ανέκαθεν στην πραγματικότητα είχαμε διαφορετική άποψη για το να «εκπέμπουμε» σε σχέση με το να «επικοινωνούμε». Υπάρχουν στην πραγματικότητα δύο διαφορετικά πλαίσια. Υπάρχει ο νόμος περί τηλεπικοινωνιών, που λέει ότι, αν θέλεις να μιλήσεις τηλεφωνικά με έναν φίλο σου, έχεις την προσδοκία της ιδιωτικότητας, μπορείς να πεις άγρια και εξωφρενικά πράγματα και αυτό να είναι δική σου δουλειά. Αλλά αν θέλεις να εκπέμψεις αυτά τα εξωφρενικά πράγματα ή ίσως αυτές τις όχι εντελώς ακριβείς ιδέες σε εκατομμύρια ανθρώπους, υπόκεισαι σε εντελώς διαφορετικά πρότυπα.
Και όσοι εκπέμπουν, υπόκεινται σε διαφορετικά πρότυπα όταν μπορούν και όταν δεν μπορούν να πουν συγκεκριμένα πράγματα. Κι έτσι, νομίζω, είμαστε σε αυτή την περίεργη συγκυρία στην οποία μια τέτοια συμπεριφορά έχει καταστεί τεχνικά δυνατή, ενώ το ρυθμιστικό πλαίσιο δεν έχει ακόμη προλάβει την πραγματικότητα.
Θέλω να μιλήσουμε για το Snap και τις δραστηριότητες του Snap. Καθώς βρίσκεται σε κατακόρυφη άνοδο, νομίζω ότι είναι δίκαιο να πούμε ότι σήμερα είναι μπροστά σε μια πρόκληση. Υπήρχαν εποχές κατά τη διάρκεια αυτής της ανόδου, στις οποίες το Facebook προσπάθησε να σας αγοράσει για 3 δισ. δολ. και μετά η Google νομίζω για 4 δισ. δολ. Υπάρχει και ένα δημοσίευμα που λέει ότι η Google προσπάθησε να σας εξαγοράσει αργότερα για 30 δισ. δολ. Είναι έτσι;
Ουδέν σχόλιο.
Πώς θα είναι η Snap σε πέντε χρόνια από τώρα;
Σε πέντε χρόνια από σήμερα νομίζω ότι οι άνθρωποι θα αρχίσουν να καταλαβαίνουν τη σημασία που έχει η φωτογραφική μηχανή ως εργαλείο στη ζωή τους. Νομίζω ότι σήμερα οι άνθρωποι, κυρίως με το Snap, έχουν φτάσει να αντιληφθούν ότι μια μηχανή λήψης εικόνας δεν είναι απλώς ένας τρόπος να σώζουν αναμνήσεις, αλλά ένας τρόπος επικοινωνίας. Αλλά σε πέντε χρόνια από τώρα, νομίζω ότι οι άνθρωποι θα χρησιμοποιούν αυτές τις μηχανές λήψης με τρόπους που δεν μπορούν τώρα ούτε καν να φανταστούν. Και, μάλιστα, με έναν τρόπο που θα τις καταστήσει τόσο σημαντικές όσο είναι τώρα το κινητό τηλέφωνο. Οπότε νομίζω ότι αυτό το μέλλον, σε πέντε χρόνια από τώρα, θα βοηθήσει να προετοιμαστούμε για έναν κόσμο που βλέπουμε να έρχεται σε μία ή δύο δεκαετίες, όταν η λογική των υπολογιστών θα είναι παντού και δεν θα περιορίζεται σε μια μικρή οθόνη στο τηλέφωνο.
Η Snap θα εξακολουθήσει να είναι αυτόνομη εταιρεία;
Μάλιστα.
Τι θα χρειαζόταν να γίνει για να την πουλήσετε;
Νομίζω ότι εμείς έχουμε πραγματική πίστη σε ό,τι προσπαθούμε να καταφέρουμε και πιστεύουμε ότι είναι δομικά διαφορετικό απ’ ό,τι βλέπουμε στον κόσμο. Και έτσι, ξέρετε, νομίζω πως ό,τι και αν γίνει, απλώς θα θέλουμε να είμαστε βέβαιοι ότι θα εξακολουθήσουμε να κάνουμε το όραμα πραγματικότητα.