του Μιχαήλ Γελαντάλι

Το ό,τι μόλις 15- 17 μετοχές καταφέρνουν να κρατούν τα κέρδη τους από τις 22- 25 Αυγούστου μέχρι σήμερα αποτυπώνει την πραγματική εικόνα της αγοράς.

Εικόνα που δεν περιορίζεται στις σαφώς μικρότερες απώλειες του Γενικού Δείκτη, αλλά επεκτείνεται στο σύνολο της αγοράς, όπου η πλειονότητα των μετοχών δημιουργεί με την πορεία της σταθερά νέες ”φουρνιές” εγκλωβισμένων.

Η αργή διολίσθηση του Γενικού Δείκτη, τον τελευταίο μήνα, προς τις 2.000 μονάδες, μπορεί να έχει συντελεσθεί με τον μισό τζίρο της προηγούμενης ανόδου, πλην όμως καθημερινά αναφέρονται όλο και περισσότερες περιπτώσεις νέων ”κόκκινων κωδικών”.

Αποτελεί κοινό μυστικό, πέριξ της Σοφοκλέους, πως αρκετές χρηματιστηριακές προχωρούν αυτές τις μέρες σε σχεδόν εκβιαστική ρευστοποίηση χαρτοφυλακίων πελατών τους που παραμένουν χρεωστικοί.

Κίνηση που δικαιολογεί σε μεγάλο βαθμό τις έντονες πιέσεις σε μετοχές εταιριών μεσαίας, αλλά κυρίως μικρής κεφαλαιοποίησης.

Χαρακτηριστικά, αξίζει να επισημανθεί η κατά 5,98% εβδομαδιαία υποχώρηση του δείκτη FTASE 80, έναντι υποχώρησης 3,08% του FTASE 40 και 1,64% του 20άρη. Η εικόνα των μεγαλύτερων πιέσεων στη χαμηλότερη κεφαλαιοποίηση στοιχειοθετείται και από τα στατιστικά επιμέρους κλάδων.

Τις μεγαλύτερες απώλειες εμφάνισαν ο κλάδος της κλωστοϋφαντουργίας (-10,9%), αυτός των εκδόσεων/ εκτυπώσεων (9,5%), των ειδών και λύσεων πληροφορικής (-5,42%) και της πληροφορικής (-4,87%), ενώ την καλύτερη εικόνα παρουσίασαν οι κλάδοι των διυλιστηρίων (+3,43%), των βασικών μετάλλων (-0,12%) και των τραπεζών (-0,83%).

Αξίζει επίσης να αναφερθεί, ότι οι απώλειες που εμφάνισε ο Γενικός Δείκτης σε εβδομαδιαίο επίπεδο διαμορφώθηκαν στο 1,86%. Την προηγούμενη εβδομάδα οι απώλειες ήταν ελαφρώς υψηλότερες και διαμορφώθηκαν στο 2,06%.

Αυτό αποτελεί τη μία αρνητική όψη του νομίσματος.

Γιατί και η άλλη αρνητική είναι, εάν αναλογιστούμε τον κυκεώνα των αλλαγών που συντελείται στον ΟΤΕ, τις επιφυλάξεις για την ΔΕΠΑ, την για καταλληλότερο χρόνο αναβολή της διάθεσης ποσοστού 10- 12% της Εθνικής, αλλά και γενικότερα τις εξελίξεις στον τραπεζικό κλάδο.

Δεν ”οσμίζονται” είδηση για τις αμέσως επόμενες συνεδριάσεις οι εγχώριοι θεσμικοί για αυτό και πωλούν ακόμη και με ζημιά μετοχές εταιριών υψηλής κεφαλαιοποίησης. Η συμπεριφορά τους δικαιολογεί την ταλαιπωρία του FT 20 τις τελευταίες ημέρες αλλά και την υποχώρηση επιμέρους μετοχών blue chips.

Τι θα μπορούσε να αλλάξει το σκηνικό την επόμενη εβδομάδα; Μα, αυτό που εδώ και δύο εβδομάδες η στήλη επικαλείται: Πρέπει να ”βγει” είδηση, ικανή να συνταράξει την αγορά, να μην περιορίζεται σε κάποια κρατικού χαρακτήρα ”προς άγραν εσόδων”... μετοχοποίηση, αλλά επιχειρηματική κίνηση ουσίας.

Δεν είναι τυχαίο πως τους τελευταίους δύο μήνες, οι μόνες άξιες αναφοράς επιχειρηματικές κινήσεις είναι η συμφωνία Philip Morris- Παπαστράτου, η διάθεση ποσοστού της Alpha και η... αποτροπή της εξαγοράς της Hellas Can έναντι ευτελούς τιμήματος.

Πάντως, η παραμονή τη αγοράς στα τρέχοντα επίπεδα τιμών εξυπηρετεί όχι μόνο τους θεσμικούς που πωλούν, αλλά κυρίως όσους διαχειριστές επανατοποθετούνται απορροφώντας την περιορισμένη προσφορά.

Το αν η αγορά υποχωρήσει προς τις 1.925 μονάδες (”δαιμονική περιοχή”) - κάτι που έχουν προδιαγράψει 2- 3 γνωστές χρηματιστηριακές ή αντιδράσει προς τις 2.085 δεν έχει και τόση σημασία.

Το πρόβλημα το έχει η κυβέρνηση, που, πέρα από τους εγκλωβισμένους επενδυτές, θα πρέπει επειγόντως να εκταμιεύσει το ρευστό που θα λάβει από την επόμενη μετοχοποίηση της ΔΕΗ και τη διάθεση ποσοστού 10- 12% της Εθνικής, κυρίως σε ξένους θεσμικούς.

Ούτως ή άλλως, όσοι πιστεύουν στην αγορά, μεταξύ αυτών και ο γράφων, έχουν σαφώς μακροπρόθεσμο χαρακτήρα στις επιλογές τους και υπομονή... καμήλας. Άλλος, το ΥΠΕΘΟ δηλαδή, έχει το πρόβλημα και αυτό θα πρέπει να επισπεύσει τις όποιες διαδικασίες.