Αρκετούς από εμάς μας ιντριγκάρουν θαύματα που φωνάζουν «ΜΕΛΛΟΝ», όπως ας πούμε τα ιπτάμενα αυτοκίνητα. Κάποιες φορές, όμως, οι καλύτερες εφευρέσεις έχουν περισσότερο να κάνουν με τη δύναμη του μυαλού παρά με την τεχνολογική μαγεία. Επιτρέψτε μου να σας δώσω ορισμένα παραδείγματα από την απόπειρά μου να εκτιμήσω την επινοητικότητα που ενυπάρχει στα βαρετά πράγματα.
Πάρτε την για παράδειγμα την αλυσίδα εφοδιασμού μήλων και τα ζευκτά οροφής.
Έμαθα πρόσφατα για μια εταιρεία online λιανικής πώλησης τροφίμων, η οποία κάνει κατ’ οίκον παραδόσεις, έχει έδρα της το New Jersey και ονομάζεται Misfits Market. Πολλές εταιρείες έχουν παλέψει με τα κόστη και την πολυπλοκότητα που συνεπάγεται το να φέρνεις μπανάνες και πατατάκια στην πόρτα του καταναλωτή. H Misfits το ξέρει αυτό. Η απάντηση της εταιρείας στις ιστορίες αποτυχίας της κατ’ οίκον παράδοσης είναι η σκέψη σε μικροκλίμακα.
Ακολουθούν κάποια παραδείγματα με το πώς μοιάζουν οι μικρές καινοτομίες: καταστήματα και υπηρεσίες παράδοσης κατ’ οίκον έχουν την τάση να πωλούν σολομό κομμένο σε μεσαίου μεγέθους κομμάτια. Η Misfits αγοράζει και πουλά σε χαμηλότερη τιμή τα υπόλοιπα κομμάτια, τα οποία είναι εξίσου γευστικά. Ο Abhi Ramesh, διευθύνων σύμβουλος της Misfits, με ενθουσιασμό περιέγραψε πώς μπορούν να υπερπηδηθούν ορισμένα βήματα στη μακρά αλυσίδα παραγωγής, συσκευασίας και διανομής μήλων. Η περικοπή ενός ή δύο σταδίων μπορεί να εξοικονομήσει χρόνο και χρήμα.
«Τα πιο βαρετά από τα προβλήματα είναι εκείνα που αξίζει περισσότερο να λύνεις», μου είπε ο Ramesh. Αυτός ο άνθρωπος μιλά τη γλώσσα μου. Σύμφωνα με τον ίδιο, μια εταιρεία που βελτιώνει κάτι δύσκολο, βαρετό και ακριβό έχει ανταγωνιστικό πλεονέκτημα, είπε.
Υπάρχουν κι άλλες εταιρείες τροφίμων που υιοθετούν παρόμοιες προσεγγίσεις, αλλά δεν είναι βέβαιο ότι θα πετύχουν. Όμως, η Misfits είναι ένα παράδειγμα τεχνολογικής εταιρείας που ξέρει καλά έναν κλάδο και πιστεύει ότι μπορεί να βελτιώσει λίγο τους συμβατικούς τρόπους με τους οποίους γίνονται τα πράγματα. Έτσι μοιάζει συχνά η τεχνολογική πρόοδος: με μια νέα, αλλά ίσως μη φανταχτερή αλλαγή εκείνου που συνέβαινε προηγουμένως.
O Roy Bahat της εταιρείας Bloomberg Beta, η οποία επενδύει σε τεχνολογικές startups, χρησιμοποιεί τον όρο «hot swap» (Στμ: Η αντικατάσταση ηλεκτρονικού εξοπλισμού μιας συσκευής ενώ αυτή βρίσκεται σε λειτουργία) για να αναφερθεί σε έναν τύπο νεοφυούς επιχείρησης που έχει μεγάλες βλέψεις, μένοντας μέσα στο πλαίσιο της αγοράς όπου δραστηριοποιείται. Μου έφερε παραδείγματα όπως η Flexport, η οποία προσπαθεί να εξορθολογίσει τα στάδια στην αποστολή εμπορευματοκιβωτίων μέσω αέρα ή θαλάσσης, και της Newfront, που προσπαθεί να κάνει κάτι παρόμοιο για μεσιτικές ασφαλιστικές υπηρεσίες (η Bloomberg Beta έχει επενδύσει στη Newfront).
Χαρακτηριστικό αυτών των εταιρειών, είπε ο Bahat, είναι ότι δεν στοχεύουν σε κάποια μεγάλη αλλαγή, όπως για παράδειγμα αυτή που έκανε η εταιρεία οπτικών Warby Parker. Μια τέτοια αλλαγή μπορεί να φανεί τρομακτική ή ανησυχητική, ειδικά σε πελάτες που ασχολούνται με γιγαντιαίους κλάδους, όπως η διακίνηση εμπορευμάτων ή οι ασφάλειες, είπε. Αντίθετα, μια «hot swap» start up εταιρεία υπόσχεται κάτι όχι τόσο ριζοσπαστικό, που ωστόσο θα συνιστά βελτίωση.
Κάτι τέτοιο δεν μοιάζει πάντα «σούπερ-ντούπερ», αλλά κάποιες φορές είναι. Ο Dan Patt, μηχανικός αεροσκαφών που ασχολείται με την παράδοση πακέτων μέσω drone, αναφέρθηκε σε μια κατασκευαστική εταιρεία κοντά στο Boise του Idaho, η οποία χρησιμοποίησε κάτι ωραίο -ρομπότ!- για να βελτιώσει μια εξαιρετικά βαρετή διαδικασία. Η εταιρεία, η House of Design, πουλάει μεγάλα μηχανήματα με ρομποτικούς βραχίονες, που αυτοματοποιούν κάποια στάδια της οικοδόμησης σπιτιών, όπως η ζεύξη του σκελετού της στέγης.
Έπρεπε να ψάξω στο Google για να βρω τι είναι αυτό. Είναι τριγωνικά ξύλινα τμήματα αρμολογημένα ώστε να σχηματίζουν τον σκελετό όπου θα προσαρμοστεί η σκεπή του σπιτιού. Τα σχέδια των ζευκτών αυτών ποικίλλουν και το να συνδεθούν είναι σχετικά μονότονη και περίπλοκη εργασία, μου είπε ο Michael Lindley, στέλεχος στο τμήμα πωλήσεων και marketing της House of Design.
H House of Design υπόσχεται ότι τα συστήματά της είναι συμβατά με το δημοφιλές λογισμικό σχεδιασμού του κατασκευαστικού κλάδου και ότι ολοκληρώνουν τις ζεύξεις αυτές ταχύτερα και με μικρότερο αριθμό εργατών.
Ο συνάδελφος Conor Dougherty έχει γράψει για τα θετικά και τα αρνητικά του ενθουσιασμού που προκαλεί η αυτοματοποίηση της οικοδόμησης κατοικιών. Η Katerra, μια επιφανής start up του τεχνολογικού χώρου, κατέρρευσε πέρσι αφού προσπάθησε να κάνει πιο αποδοτικό κάθε στάδιο της κατασκευής, περιλαμβανομένης και της εντός της ίδιας της επιχείρησης παραγωγής λαμπών.
Η ιστορία των αποτυχιών δείχνει ότι αποτελεί ύβρη να πιστεύεις ότι μπορείς να επινοήσεις εκ νέου έναν μεγάλο κλάδο, όπως το real estate ή το λιανικό εμπόριο. Υπάρχει λόγος που καθιερώθηκαν οι… καθιερωμένοι τρόποι για να γίνεται κάτι. Επιπλέον, η αδράνεια είναι πανίσχυρη, η υφιστάμενη κατάσταση είναι συχνά αρκετά καλή και η έξυπνη τεχνολογία δεν μπορεί να επιλύσει δομικά προβλήματα.
Είναι, όμως, χρήσιμο να θυμίζουμε στους εαυτούς μας τι είναι μια «ανακάλυψη». Δεν είναι πάντα ένα ταξί χωρίς οδηγό ή ένα smartphone εντελώς διαφορετικό. Συχνά, είναι το να πάρεις ένα προϊόν ή μια διαδικασία που γνωρίζουμε και σταδιακά να την κάνεις λίγο πιο απλή ή φθηνότερη.
*H Shira Ovide είναι συντάκτρια των «New York Times» για θέματα τεχνολογίας
© 2022 The New York Times Company