Ποιο είναι το μεγαλύτερο εμπόδιο στην ελευθερία της σκέψης και πώς μπορούμε να το ξεπεράσουμε
Nita Farahany, Καθηγήτρια Δικαίου και Φιλοσοφίας, Διευθύντρια του ιδρύματος «Πρωτοβουλία για την Επιστήμη και την Κοινωνία» στο Πανεπιστήμιο Duke, συγγραφέας του βιβλίου «The Battle for Your Brain: Defending the Right to Think Freely in the Age of Neurotechnology» («Η μάχη για τον εγκέφαλό σου: Υπεράσπιση του δικαιώματος να σκεφτόμαστε ελεύθερα την εποχή της Νευροτεχνολογίας»)
Η ενηλικίωση της νευροτεχνολογίας θα φέρει ευρεία υιοθέτηση της τεχνολογίας διεπαφής εγκεφάλου - υπολογιστή ως τρόπο ελέγχου της υπόλοιπης τεχνολογίας μας. Αυτό αποτελεί το μεγαλύτερό μας εμπόδιο στην ελεύθερη σκέψη, ακόμη κι αν επεκτείνει την ανθρώπινη διανοητική λειτουργία και μας επιτρέπει να επεμβαίνουμε σε σοβαρές αιτίες ανθρώπινης δυστυχίας.
Καθώς οι κυβερνήσεις, οι επιχειρήσεις και οι κοινωνίες ασχολούνται επισταμένως με το να επιτηρούν, να αξιοποιούν εμπορικά, ακόμη και να αλλάζουν τον εγκέφαλό μας, θα οδηγηθούμε στη λογοκρισία των σκέψεών μας από φόβο μήπως χρησιμοποιηθούν για τον χλευασμό, τη χειραγώγηση ή την τιμωρία μας. Μπορούμε να διατηρήσουμε το δικαίωμά μας να σκεφτόμαστε ελεύθερα με το να αναγνωρίσουμε το διεθνές ανθρώπινο δικαίωμα στην διανοητική ελευθερία.
Annie Murphy Paul, συγγραφέας του βιβλίου «The Extended Mind: The Power of Thinking Outside the Brain» («Εκτεταμένο μυαλό: Η δύναμη να σκεφτόμαστε εκτός εγκεφάλου»)
Το μεγαλύτερο εμπόδιο στην ελεύθερη σκέψη είναι η νευροκεντρική μας προκατάληψη, η εσφαλμένη μας πεποίθηση ότι η σκέψη είναι κάτι που συντελείται μόνο μέσα στον εγκέφαλό μας.
Η Θεωρία του Εκτεταμένου Μυαλού των φιλοσόφων Andy Clark και David Chalmers, υποστηρίζει ότι σκεφτόμαστε όχι μόνο με τον εγκέφαλό μας, αλλά με μια ευρεία ποικιλία από «εξωνευρικές πηγές»: τα σώματά μας, το φυσικό μας περιβάλλον, τις σχέσεις μας με τους άλλους ανθρώπους, καθώς και με τα εργαλεία και τις συσκευές μας. Σκεφτόμαστε πιο ελεύθερα όταν «σκεφτόμαστε εκτός του εγκεφάλου μας», δηλαδή όταν χρησιμοποιούμε αυτές τις νοητικές προεκτάσεις με επιδεξιότητα και σκοπό.
Ποια ήταν η στιγμή που πειστήκατε ότι πρέπει να πολεμήσετε την κλιματική αλλαγή; Κατά πόσο αυτή η απόφαση ήταν θέμα ηθικής και κατά πόσο επιχειρηματική ευκαιρία; Πρέπει να έχει σημασία αυτό; Τι είναι αυτό που θα ευχόσασταν να μπορούσατε να κάνετε, αλλά δεν μπορείτε;
Donnel Baird, Ιδρυτής και διευθύνων σύμβουλος της BlocPower
Ένας από τους καλύτερούς μου φίλους στο πανεπιστήμιο με έγραψε σε ένα μάθημα στην περιβαλλοντική σχολή του Duke. Μετά καθίσαμε μαζί και είδαμε το ντοκιμαντέρ του Al Gore «An inconvenient truth». Όταν τελείωσε, το ξαναείδα απ’ την αρχή. Μετά από αυτό ήξερα ότι έπρεπε να βοηθήσω στην αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης. Όλα τα θέμα δικαιοσύνης και ισότητας στα οποία εστίαζα, φάνηκε ότι θα έχουν πολύ μικρότερη σημασία όταν όλοι κυνηγάμε αρουραίους τη νύχτα στην έρημο, αφού η κλιματική αλλαγή θα έχει κάψει τα πάντα. Οπότε είναι 100% ζήτημα ηθικής. Μου πήρε 10 χρόνια πριν αρχίσω να αποδέχομαι την επιχειρηματική δραστηριότητα και τον καπιταλισμό ως μέρος της λύσης για την κλιματική κρίση.
Δεν θα στηριζόμουν στους επιχειρηματίες της κλιματικής τεχνολογίας, που ασχολούνται με σκοπό το κέρδος και όχι γιατί υπάρχει επείγον ζήτημα. Το να ξεκινήσεις μια start up επιχείρηση είναι δύσκολο. Το να ξεκινήσεις μια start up επιχείρηση κλιματικής τεχνολογίας είναι ακόμη δυσκολότερο.
Εκείνο που εύχομαι να μπορούσα να κάνω είναι ξεκινούσα ένα εργοστάσιο ανίχνευσης της ποιότητας του ατμοσφαιρικού αέρα, το οποίο θα δινόταν δωρεάν σε κάθε γονιό στις ΗΠΑ, για να μπορεί να μετρά τα δηλητηριώδη χημικά που οι εστίες ορυκτών αερίων και τα συστήματα παραγωγής ζεστού νερού αναγκάζουν τα παιδιά τους να αναπνέουν στο σπίτι.
Kevin Czinger, ιδρυτής και διευθύνων σύμβουλος της Czinger Vehicles και της Divergent Technologies
Πάντα πίστευα ότι είμαστε απλώς επιστάτες του πλανήτη μας. Για μένα η κλιματική αλλαγή είναι ζήτημα ηθικό, αλλά πέρα από τη στάση μας, το να υπάρχει εξέλιξη στο θέμα των επιπτώσεων της αυτοκινητοβιομηχανίας είναι βασικό. Γι’ αυτό η ομάδα μου και εγώ εφηύραμε το Σύστημα Παραγωγής Διαφοροποιημένης Προσαρμογής (Divergent Adaptive Production System).
Η τεχνολογία αυτή ελαχιστοποιεί την κατανάλωση ενέργειας και καθιστά τα προϊόντα πιο αποτελεσματικά, χρησιμοποιώντας σχεδόν 100% ανακυκλωμένα υλικά κλειστού βρόχου. Το 21C της Czinger Vehicles, το πρώτο στον κόσμο εκτυπωμένο με 3D τεχνολογία super car, είναι η απόδειξη. Ενώ υπάρχει πρόοδος, θέλω να τονίσω στις κυβερνήσεις και στις αρχές ότι πρέπει να υπάρξει τεράστια αύξηση της παραγωγής μπαταριών, λαμβάνοντας υπόψη την επίδραση που έχουν στο περιβάλλον.
Ποιο είναι η πλέον επείγουσα κοινωνική ανάγκη σήμερα και πώς μπορεί να αντιμετωπιστεί;
David Miliband, πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της International Rescue Committee
Οι κίνδυνοι γίνονται όλο και περισσότερο παγκόσμιοι, αλλά οι αντιστάσεις σε αυτούς όλο και περισσότερο εθνικές. Αυτό δημιουργεί τεράστιες ανθρωπιστικές ανάγκες. Οι παγκόσμιοι πόλεμοι, η κλιματική κρίση, οι επιπτώσεις της Covid και η ανά τον κόσμο άνοδος των επιτοκίων συνθέτουν έναν φαύλο κύκλο. Κάθε μέρα, περίπου 350 εκατομμύρια άνθρωποι τελειώνουν τη μέρα τους πεινασμένοι. Αυτό είναι ένα σύμπτωμα άκρως σοβαρών προβλημάτων, το οποίο μπορεί να επιλυθεί.
Πρέπει να αντιμετωπίσουμε και το σύμπτωμα και την αιτία, ξεκινώντας από τα 50 εκατομμύρια υποσιτισμένα παιδιά. Για το 80% από αυτά το σημερινό σύστημα έχει αποτύχει, αλλά η διάγνωση και η αντιμετώπιση σε τοπικό επίπεδο έχει δείξει ότι μπορεί να φέρει αποτέλεσμα. Αυτή είναι η πιο βασική επένδυση του μέλλοντος: αν αποτύχουμε εδώ, θα έχουμε αποτύχει και στα μεγαλύτερα ζητήματα.
Steve Preston, πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της Goodwill Industries International
Όλοι ερχόμαστε σε αυτόν τον κόσμο με τεράστιες δυνατότητες να δημιουργήσουμε, να συνεισφέρουμε και να επιτύχουμε πράγματα. Δυστυχώς, εκατομμύρια άνθρωποι από εμάς βλέπουν τις δυνατότητες αυτές να εξατμίζονται, καθώς έρχονται αντιμέτωποι με ανεπαρκή εκπαίδευση, περιορισμένη πρόσβαση σε ευκαιρίες, φτώχεια, ακόμα και βία ή άλλους κινδύνους για τη ζωή τους. Το να διεκδικήσει κανείς την πρόσβαση σε αυτές τις δυνατότητες αργότερα στη ζωή του, είναι εξαιρετικά δύσκολο.
Οι επιπτώσεις είναι συχνά καταιγιστικές και αφορούν πολλές γενιές. Διαιωνίζουν την ανισότητα, επηρεάζουν την ευημερία των κοινωνιών, φέρνουν κοινωνικές διαιρέσεις και υπονομεύουν την ανταγωνιστικότητα του εργατικού δυναμικού. Είναι απολύτως απαραίτητο όλοι οι άνθρωποι να έχουν πρόσβαση σε ποιοτική παιδεία, εκπαίδευση και σε στοιχειώδη αγαθά όπως η κατοικία, η διατροφή, η ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και οι μεταφορές, έτσι ώστε όλοι, οι κοινότητες και ολόκληρη η κοινωνία μας, να ευημερήσουν.
Πόσο αποδεκτός είναι ο συνδικαλισμός σήμερα; Ποιες είναι οι επόμενες μεγάλες προκλήσεις στα εργασιακά δικαιώματα και πώς θα ανταποκριθείτε;
Sara Nelson, Διεθνής Πρόεδρος της Flight Attendants - CWA, AFL-CIO
Το ζήτημα δεν είναι αν θα γίνει αποδεκτός ο συνδικαλισμός. Η τάξη των ιδιοκτητών επιχειρήσεων επιμένει στη διάλυση των συνδικάτων και αυτό είναι παράνομο. «Να αποδεχθείς» τον συνδικαλισμό και τα συνδικάτα σημαίνει να αποδεχθείς εργάτες με ασφαλές, αποτελεσματικό και αξιόπιστο χώρο εργασίας σε μια ευημερούσα οικονομία. Αν δίνουμε αξία στο να έχουμε επιχειρηματική δραστηριότητα σε περιβάλλον δημοκρατίας, τότε πρέπει να δίνουμε αξία και στις συλλογικές διαπραγματεύσεις των εργαζομένων. Η δημοκρατία και το ίδιο μας το μέλλον βρίσκονται σε κίνδυνο στο πλαίσιο του ανεξέλεγκτου καπιταλισμού. Τα συνδικάτα είναι ο καλύτερος και πιο δημοκρατικός τρόπος ελέγχου.
Rachel Korberg, Executive Director and Cofounder Families and Workers Fund
Αποδέχομαι το χτίσιμο μιας οικονομίας, στην οποία όλες οι δουλειές είναι καλές και δίνουν τη δυνατότητα στους ανθρώπους να τα βγάζουν πέρα και να προχωρούν. Η επόμενη μεγάλη εργασιακή πρόκληση είναι να διασφαλίσουμε ότι κανείς πλήρους απασχόλησης εργαζόμενος δεν ζει στη φτώχεια ή δεν μπορεί να βρει χρόνο εκτός εργασίας για να ασχοληθεί με την οικογένειά του. Δεν είναι μόνο η σωστή πρακτική για τις επιχειρήσεις, είναι και η έξυπνη επιλογή. Μπορούμε να φτάσουμε εκεί αλλάζοντας τις πολιτικές που διαιωνίζουν τη φτώχεια, ανταμείβοντας τις επιχειρήσεις που επενδύουν περισσότερο στους υπαλλήλους τους, υποστηρίζοντας με συγκεκριμένες πρωτοβουλίες τους εργαζόμενους σε θεωρητικά υποδεέστερες θέσεις ώστε να ελπίζουν σε ένα καλύτερο μέλλον.
Ποιο είναι το επόμενο όριο στην ανάπτυξη σημαντικών φαρμάκων και πώς μπορούμε να το κυνηγήσουμε; Ποιος θα πρέπει να επωμιστεί το κόστος για να συμβεί κάτι τέτοιο;
Angela Hwang, πρόεδρος και επικεφαλής εμπορική διευθύντρια στο τμήμα παγκόσμιων βιοφαρμακευτικών δραστηριοτήτων της Pfizer
Στην επόμενη δεκαετία θα ζήσουμε μια επιστημονική αναγέννηση, στην οποία θα οδηγήσουν τα επιτεύγματα στη βιολογία και την τεχνολογία και τα οποία θα συνδυαστούν και θα παράξουν λύσεις μεγάλης κλίμακας. Για να επιταχυνθούν αυτές οι αλλαγές, είναι απαραίτητη η συνεργασία στον κλάδο των βιολογικών επιστημών και η συνεργασία δημόσιων και ιδιωτικών οργανισμών. Συνεργαζόμαστε με δημόσιους και ιδιωτικούς φορείς, με κυβερνήσεις και τοπικές αρχές, ώστε να υποστηρίξουμε και να επεκτείνουμε την πρόσβαση σε αξιόπιστα και οικονομικά συστήματα υγείας σε όλο τον κόσμο.
James Peyer, διευθύνων σύμβουλος και συνιδρυτής της Cambrian Biopharma
Τα συστήματα υγείας ανά τον κόσμο αντιμετωπίζουν φαρμακευτικά-θεραπευτικά τις ασθένειες που ευθύνονται για τη μεγαλύτερη απώλεια ανθρώπινων ζωών σήμερα -χρόνιες και σχετιζόμενες με την ηλικία ασθένειες όπως ο καρκίνος, οι νευροεκφυλιστικές παθήσεις, οι καρδιομεταβολικές διαταραχές. Τα πιο επιδραστικά φάρμακα του 21ου αιώνα θα είναι αυτά που αντιμετωπίζουν τη μοριακή βλάβη προληπτικά, πριν εκδηλωθούν τα συμπτώματα αυτών των ασθενειών.
Η επανάσταση της προηγούμενης δεκαετίας δείχνει ότι οι νέες παρεμβάσεις μπορεί να επιβραδύνουν ή να αντιστρέψουν αυτή τη βλάβη διατηρώντας την κυτταρική υγεία και αποτρέποντας πολλές ασθένειες. Αυτά τα φάρμακα θα λάβουν έγκριση για να χρησιμοποιηθούν για τις οξείες ασθένειες και μετά θα δοκιμαστούν για σκοπούς πρόληψης. Θα είναι φθηνά και θα καλύπτονται απ’ όλες τις ασφαλιστικές υπηρεσίες και εταιρείες.
Όταν αξιολογείτε νέους επιχειρηματίες, ποια κριτήρια χρησιμοποιείτε; Υπάρχουν κάποια ασυνήθιστα χαρακτηριστικά στα οποία εστιάζετε; Κάποια προειδοποιητικά αρνητικά σημάδια;
Anu Duggal, ιδρυτικό στέλεχος της Female Founders Fund
Στο δικό μας επίπεδο, ερευνούμε συχνά σε προ-προϊοντικό στάδιο και άρα ο πιο σημαντικός παράγοντας για να αποφασίσουμε σχετίζεται με τον επιχειρηματία που ξεκινά μια εταιρεία ή την ομάδα των ανώτερων στελεχών του. Ειδικότερα, θέλουμε να καταλάβουμε πώς και γιατί έχουν οργανωθεί για να πετύχουν σε μια συγκεκριμένη αγορά -ποιο είναι το άδηλο πλεονέκτημά τους και πώς το επαγγελματικό τους παρελθόν τους προετοιμάζει για την επιτυχία. Επιπλέον, ψάχνουμε για ανθεκτικότητα και ικανότητα να προσελκύουν ταλέντο, ειδικά στα πρώτα βήματα της επιχείρησης. Κάποια προειδοποιητικά σημάδια είναι η τυφλή αισιοδοξία, οι μη ρεαλιστικές υποθέσεις για την απόκτηση μεριδίου αγοράς ή η ακατάστατη επικοινωνία μαζί μας κατά τη διάρκεια της αξιολόγησης.
Li Jin, γενικός εταίρος στην Variant Fund
Ως επενδυτές επιχειρηματικών κεφαλαίων σε νεοφυείς επιχειρήσεις, η προσέγγισή μας στις επενδύσεις έχει στο επίκεντρό της ιδιαίτερα τον ιδρυτή μιας εταιρείας. Επιλέγουμε και στηρίζουμε ανθρώπους που έχουν μακροχρόνια στρατηγική, προσήλωση στον σκοπό τους και ανθρώπους που βλέπουν αυτό που κάνουν σαν έργο ζωής.
Οι καλύτεροι νέοι επιχειρηματίες διαθέτουν αντοχή και επιμονή (όχι με στατικό τρόπο, αλλά με το να είναι σε θέση να προσαρμόζονται δημιουργικά σε όλα τα είδη απρόβλεπτων προσκλήσεων), όπως και αμεσότητα -αναλαμβάνουν δράση. Δεν αρκεί απλώς να είναι κάποιος έξυπνος ή να έχει διαίσθηση σε σχέση με την αγορά. Πρέπει να είναι… ασταμάτητος στην υλοποίηση του οράματός του για το μέλλον που θέλει.
Jean Case, πρόεδρος της National Geographic Society και Διευθύνουσα σύμβουλος της Case Impact Network
Ένα κριτήριο-κλειδί που μπορεί να σηματοδοτήσει την ύπαρξη προοπτικών για έναν επιχειρηματία είναι το σε πόσες start up έχει συμμετάσχει, με επιτυχία ή χωρίς επιτυχία. Τα στοιχεία που ενδεχομένως δίνουν ενδείξεις για επιτυχία περιλαμβάνουν το πάθος για την επίλυση προβλημάτων, σθένος για να υπομείνει τα σκαμπανεβάσματα, περιέργεια και ευστροφία στις αποφάσεις.
Τα προειδοποιητικά σημάδια περιλαμβάνουν υπερβολική δόση από πνεύμα τύπου «όλα μόνος μου», που και υποτιμά τον παράγοντα «συνεργασία» και αγνοεί τις προοπτικές των άλλων.
Peter Lattman, γενικός Διευθυντής στο Τμήμα Μέσων της Emerson Collective
Πολλά απ’ όσα έμαθα σχετικά με τον εντοπισμό ταλέντων τα έμαθα από τον David Bradley, τον συνεργάτη μας στην Atlantic, κορυφαίου επιπέδου επιχειρηματία. Για να εντοπίσεις ένα ταλέντο -ασχέτως του αν πρόκειται για κάποιον που ξεκινά μια επιχείρηση, για ένα στέλεχος ή για υπάλληλο- ο David κοιτάζει δύο χαρακτηριστικά: ισχυρή αντίληψη και γενναιοδωρία. Αυτές οι ποιότητες είναι κρίσιμες. Κάποιες άλλες που θα πρόσθετα στο μίγμα -ειδικά για την περίπτωση ενός νέου επιχειρηματία- είναι η δίψα και η σαφήνεια του οράματος.
Ποια είναι η μεγαλύτερη απειλή για την προστασία των δεδομένων και την ασφάλεια σήμερα; Πώς την αντιμετωπίζετε;
Christopher Krebs, ιδρυτικό στέλεχος της Krebs Stamos Group
Η φαινομενικά παθολογική μας ανάγκη να συνδέουμε τα πάντα δημιουργεί ένα όλο και περισσότερο σύνθετο και ευάλωτο τεχνολογικό οικοσύστημα. Εν τω μεταξύ, όλο και πιο συχνά ένας ραγδαία αυξανόμενος αριθμός κακόβουλων επιτίθεται σε ανοχύρωτους οργανισμούς. Πρέπει να προσανατολίσουμε εκ νέου τη στρατηγική μας στην κατεύθυνση της ενίσχυσης της αντοχής των οργανισμών και του περιορισμού των ευκαιριών που έχουν οι «κακοί».
Οι επιχειρηματίες πρέπει να βγουν μπροστά και να δείξουν τον δρόμο, αντιμετωπίζοντας τον κυβερνοκίνδυνο πιο πολύ ως υπαρκτό ρίσκο παρά ως απλό τεχνικό πρόβλημα. Οι κυβερνήσεις πρέπει επίσης να παρέμβουν με ουσιαστικό τρόπο, αμυντικά και επιθετικά, μεταφέροντας την αναμέτρηση στο γήπεδο των «κακών», ενώ την ίδια ώρα θα παρέχουν υποστήριξη και κίνητρα σε θεσμούς εντός συνόρων, ώστε να χτιστούν άμυνες.
Karl Racine, Γενικός Εισαγγελέας της Columbia
Η απάντηση έχει πολλές πτυχές, αλλά θα επικεντρωθώ σε μία: τη διεισδυτικότητα των προκαταλήψεων στις ζωές μας, που πυροδοτείται από τα big data και τους αλγόριθμους. Οι αλγόριθμοι επηρεάζουν τις αποφάσεις μας για τις σχολές στις οποίες μπορούμε να πάμε, για τα σπίτια που μπορούμε να αγοράσουμε, για τα δάνεια που μας εγκρίνουν, και για τις δουλειές για τις οποίες μας προσλαμβάνουν. Μία από τις ανεκπλήρωτες υποσχέσεις των νόμων προστασίας των ατομικών μας δικαιωμάτων, είναι ότι θα εμποδίζουν τις διακρίσεις με εργαλεία που δεν υπήρχαν παλιότερα, όπως οι αλγόριθμοι. Χρειαζόμαστε νόμους για να αποτρέπουν τις διακρίσεις με αυτά τα εργαλεία, ενώ χρειάζεται να ενδυναμώσουμε νόμους που υπάρχουν ήδη.
Πώς ανακαλύψατε το πρώτο σας προϊόν; Τι έγινε σωστά; Τι έγινε λάθος; Ποιο μάθημα πήρατε;
Uzoma Orchingwa, συνιδρυτής και CEO της Ameelio
Η πλατφόρμα της Ameelio για την ελεύθερη επικοινωνία και εκπαίδευση φυλακισμένων δημιουργήθηκε σε συνθήκες άμεσης και επείγουσας ανάγκης. Κατά τη διάρκεια της πανδημίας, όλες οι φυλακές της χώρας απαγόρευσαν τις επισκέψεις. Αυτό αύξησε το οικονομικό βάρος για τις οικογένειες που είχαν άνθρωπο στη φυλακή και περιόρισε την πρόσβαση των ίδιων των φυλακισμένων σε εκπαιδευτικές υπηρεσίες.
Η πασιφανής ανάγκη των χρηστών για την πλατφόρμα Ameelio ήταν το μεγαλύτερό μας πλεονέκτημα και την ικανοποιήσαμε με γρήγορη ανάπτυξη του προϊόντος. Ωστόσο, στον επιχειρηματικό κύκλο B2G (επιχείρηση προς κυβέρνηση) οι ανάγκες των χρηστών δεν οδηγούν πάντα σε υιοθέτηση της πρότασης. Τα τμήματα συμμόρφωσης έχουν, για περιπτώσεις δημόσιων προμηθειών, διαδικασίες που δεν έχουν σχέση με τους έγκλειστους χρήστες. Ξεκινήσαμε το Ameelio Policy Lab για να κατανοήσουμε και να προτείνουμε πρακτικές δημόσιων συμβάσεων.
Matteo Franceschetti, συνιδρυτής και CEO της Eight Sleep
Πριν ξεκινήσω την Eight Sleep, είχα ιδρύσει μια άλλη εταιρεία και, επιπλέον, αθλητής. Ο ύπνος ήταν σημαντικός για την αποκατάστασή μου και ήθελα να κοιμάμαι καλύτερα και πιο ξεκούραστα. Δεν υπήρχαν καινοτομίες για τον ύπνο από το 1966, όταν ανακαλύφθηκε ο «αφρός μνήμης», οπότε αποφάσισα να χρησιμοποιήσω την τεχνολογία για να βοηθήσω τους ανθρώπους να έχουν περισσότερο, πιο ποιοτικό και γρήγορο ύπνο. Από νωρίς εντοπίσαμε ένα μεγάλο πρόβλημα: τη ρύθμιση της θερμοκρασίας.
Οι άνθρωποι δεν κοιμούνται καλά όταν η θερμοκρασία δεν είναι η κατάλληλη. Για να πετύχεις, πρέπει να φτιάξεις κάτι που έχουν ανάγκη οι άνθρωποι. Από την πρώτη μέρα η αποστολή μας και οι παθιασμένοι καταναλωτές μας μας οδήγησαν στο να φτιάξουμε το καλύτερο δυνατόν προϊόν.
Howard Lerman, ιδρυτής και CEO της Roam
Το 1996, όταν ήμουν στο λύκειο, συνήθιζα να κάνω τηλεφωνικές φάρσες λέγοντας σε κόσμο ότι είμαι από την Ένωση Ανώνυμων Ανθρώπων με Σωματικές Οσμές. Ήταν προφανώς ένα αστείο που άρεσε σε πολλούς. Ο συμμαθητής μου Tom Dixon μού πρότεινε να κάνουμε μια ιστοσελίδα στην οποία θα μπορούσε κανείς να στείλει ανώνυμα συμβουλές μέσω email.
Σκεφτήκαμε την Just-a-tip.com, η οποία έγινε viral και πουλήθηκε το 2000. Αυτό ξεκίνησε μια ζωή… εμμονής με τα καθημερινά στατιστικά των ενεργών χρηστών. Είκοσι δύο χρόνια μετά, εξακολουθώ να βλέπω διαρκώς στατιστικά που αφορούν τους χρήστες. Αν ασχολείστε με την τεχνολογία, πιθανότατα και εσείς κάνετε το ίδιο.
Laura Modi, cofounder and Chief Executive Bobbie
Είναι 2016. Μια νέα μητέρα στέκεται σ’ ένα φαρμακείο κρατώντας ένα μωρό που ουρλιάζει, καθώς παλεύει απελπισμένη με τη μαστίτιδα, ανίκανη να το ταΐσει. Κάθε προϊόν την αφήνει απογοητευμένη, γεμάτη ενοχές. Πρέπει να υπάρχει καλύτερος τρόπος. Η ιδέα για το Bobbie γεννιέται.
Μετά από χρόνια ερευνών και αναρίθμητα λάθη, η συνταγή για το Bobbie τελειοποιείται. Είναι απλό, καθαρό και, το πιο σημαντικό, απαλλαγμένο από προκαταλήψεις. Τώρα είναι το πιο ταχέως αναπτυσσόμενο γάλα σε σκόνη από τη δεκαετία του 1980. Το μεγαλύτερο μάθημα είναι ότι το ερέθισμα που χρειαζόμαστε είναι συχνά μέρος των απολύτως αναγκαίων καθημερινά. Και δεν υπάρχει κάτι που να είναι πιο ζωτικής σημασίας από τη βρεφική τροφή.
© 2022 The New York Times Company