Κυρίαρχη η μεταβλητότητα στη Wall Street

Η μεγάλη μεταβλητότητα είναι το χαρακτηριστικό της σημερινής συνεδρίαση στη Wall Street. Πρόβλεψη, καμία. Οι αγορές έχουν δύναμη, η ρευστότητα που αποκομίζεται από το συνάλλαγμα και τα πολύτιμα μέταλλα είναι μεγάλη, τα κέρδη εξίσου, ίσως έχουμε να κάνουμε με αναδιαρθρώσεις χαρτοφυλακίων.

H σημερινή ημέρα είναι εξαιρετικά δύσκολή στην αποκρυπτογράφηση-αποδελτίωση της, και συνεπώς θα ζητήσουμε την….κατανόησή σας, αφού θεωρούμε πως η διεξοδική αντιπαράθεση του πακτωλού εξελίξεων και των δεδομένων που είχαμε σήμερα αποτελεί τον μόνο τρόπο που θα οδηγήσει σε μια ”αιτιολογημένη” αποτίμηση της κατάστασης.

Σε ό,τι αφορά τα μακροοικονομικά νέα, η κατάσταση επηρεάζει πρωτίστως τις αγορές συναλλάγματος και εμπορευμάτων. Ένα μαζικό sell-off στα πολύτιμα μέταλλα και μια διστακτική, διογκούμενου χαρακτήρα όμως, διόρθωση του ευρώ, το οποίο κινείται πλέον κάτω από το 1,26 δολ.

Αιτία η ”δραστική” μείωση των αιτήσεων για επιδόματα ανεργίας και η διαμόρφωση του πληθωρισμού σε χαμηλότερα του αναμενόμενου επίπεδα. Εξέλιξη που επί του πρακτέου δίνει μεγαλύτερη δυνατότητα ευελιξίας στην Federal Reserve, σε περίπτωση που αυτή επιδιώξει κάποια στιγμή να αυξήσει τα βραχυχρόνια επιτόκια δανεισμού, εξυπηρετώντας έτσι την δυνατότητα αποπληρωμής σημαντικού μέρους του χρέους της Κεντρικής Κυβέρνησης. Θέμα μείζονος πολιτικής σημασίας στις ΗΠΑ.

Θα πρέπει εδώ να σημειώσουμε πως οι διαφημιστικές προβολές του Δημοκρατικού Κόμματος στις ΗΠΑ ήδη εστιάζονται στο υψηλό χρέος και τα ελλείμματα, αφού όσοι έχουν πρόσβαση σε δορυφορικά προγράμματα θα έχουν ενδεχομένως δει ένα trailer των Δημοκρατικών στο οποίο ένα μικρό παιδάκι σταδιακά ενηλικιώνεται σε στυλ... ουραγκοτάγκου – ήτοι με σκυμμένο το κεφάλι– έχοντας σε μαύρο φόντο ένα βουνό ”χρεών”.

Το παιδί αυτό δουλεύει, δουλεύει, αλλά το βουνό των χρεών δεν μειώνεται. Το trailer κλείνει με την ατάκα ”για πόσο ακόμα θα δανειζόμαστε από τα παιδιά μας”, ενώ είναι έκδηλη η προσπάθεια ανάδειξης της μέλλουσας γενιάς ως ”σκλάβου της τρέχουσας”.

Ίσως, υπό το πρίσμα πολιτικών πιέσεων, η Fed κάποια στιγμή να ωθηθεί στην αύξηση των επιτοκίων, ταχύτερα μάλιστα από ό,τι αναμένονταν.

Σε αυτή την κατεύθυνση συνδράμει και η διαμόρφωση του πληθωρισμού σε εξαιρετικά χαμηλά επίπεδα, παρά την προσπάθεια επιβολής πληθωριστικών πιέσεων που σηματοδοτεί η διατήρηση των βασικών επιτοκίων στα χαμηλότερα επίπεδα από το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Από την άλλη όμως, η σκέψη αυτή καθίσταται απαγορευτική από τη στιγμή που ο μέσος καταναλωτής δεν αυξάνει την ζήτηση του για προϊόντα και υπηρεσίες. Κυρίως για προϊόντα, όπως αποτυπώνεται στο δείκτη λιανικών πωλήσεων, που σαφώς δεν ανταποκρίθηκε στις προσδοκίες.

Ο δείκτης προδιάθεσης (Philadelphia Fed) ανέκαμψε μεν, αλλά άλλο η θεωρία, άλλο η πράξη. Ο Philly Fed καταγράφει την προδιάθεση βάση ερωτηματολογίου, ο δείκτης καταναλωτικής εμπιστοσύνης καταγράφει τα δολάρια που μπαίνουν στα ταμεία.

Πρακτικά, οι Αμερικανοί καταναλωτές συνεχίζουν να παραμένουν διστακτικοί παρά το γεγονός ότι η συγκεκριμένη μέτρηση περιλαμβάνει και την εορταστική περίοδο, η τάση της οποίας επιδρά τα μέγιστα στα τελικά μεγέθη των retailers.

Πάμε λίγο στο μικροοικονομικό επίπεδο. Μια μέρα μετά την επισήμανση της UBS ότι οι αμερικανικές αγορές είναι οι ακριβότερες της υφηλίου, η Bank One αποφασίζει την συγχώνευση (πώληση) της, οδηγώντας σε περαιτέρω συγκέντρωση.

Τάση που θα βοηθήσει, εάν επικρατήσει συνολικά, στην μεγιστοποίηση της παραγωγικότητας και στην διαμόρφωση των μεικτών περιθωρίων κέρδους (το καθαρό δεν μπορεί να προσδιοριστεί λόγω της ευμετάβλητης επιτοκιακής κίνησης) στα μέγιστα δυνατά επίπεδα. Έρχεται και η ΙΒΜ για να επιβεβαιώσει τις προσδοκίες, η Intel έρχεται στο….περίπου, και ψάχνουμε τώρα να δούμε τι πραγματικά συμβαίνει. Πάντως, το micro είναι σχετικά καλό. Ουδείς θα πει ότι είναι αρνητικό.

Οι αγορές τώρα ταλανίζονται. Το πρωί, τα futures πήγαν με την απογοήτευση της Intel. Το απόγευμα, άρεσαν τα macro, όχι όμως σε βαθμό που να φέρει τις αμερικανικές αγορές να ανοίγουν με κέρδη, αντιθέτως φάνηκε– κυρίως ο Nasdaq– να βρίσκεται σε περίοδο αποθέρμανσης.

Και έρχεται ο Philly Fed για να οδηγήσει τον Dow σε ένα ράλι 75 μονάδων από τα χαμηλά του, ο Nasdaq μαζεύει μέσα σε ένα ημίωρο όλες τις απώλειες του, οι ευρωπαίοι προλαβαίνουν μόνο 5 λεπτά από την πραγματική ”δράση”, και μένουμε απλά με τις εντυπώσεις.

Ποιες είναι αυτές; Η υποχώρηση του ευρώ θα ευνοήσει τα μέγιστα τις Ευρωαγορές.

Η Γερμανία και η Γαλλία, Dax και Cac, το απέδειξαν ήδη, κι αν ο Dow μείνει στο πράσινο, το άνοιγμα αύριο των Ευρωαγορών θα είναι εντυπωσιακά ισχυρό.

Ο FTSE πάλι δεν μπορούσε, αφού αυτός πλήττεται από τις πετρελαϊκές (αυτές δηλαδή που τον είχαν οδηγήσει πρώτο σε νέο υψηλό τρέχοντος έτους) αλλά και την πτωτική κίνηση των εταιριών εξόρυξης, ενώ η Ασία έχει πάρει μπροστά για τα καλά–πάλι – με βάση το cross rate δολαρίου- γεν, και ευρώ- γεν.

Στο -0,12% και τις 4.456 μονάδες ολοκλήρωσε την ημέρα ο FTSE 100, ενώ κέρδη της τάξης του +0,40% εμφάνισε ο δείκτης CAC 40, που διαμορφώθηκε στις 3.626 μονάδες. Στο +0,33 και τις 4.068 μονάδες ο δείκτης DAX.

Στην άλλη όχθη του Ατλαντικού, κέρδη της τάξης του 0,26% σημειώνει ο Dow Jones, έως τις 10.565 μονάδες, ενώ ανοδικά κατά 0,12% κινείται ο Nasdaq, στις 2.113 μονάδες. Στο +0,32% και τις 1.113 μονάδες ο S&P 500.

Μακράν η πιο volatile ημέρα. Πρόβλεψη, καμία. Οι αγορές έχουν δύναμη, η ρευστότητα που αποκομίζεται από το συνάλλαγμα και τα πολύτιμα μέταλλα είναι μεγάλη, τα κέρδη εξίσου, ίσως έχουμε να κάνουμε με αναδιαρθρώσεις χαρτοφυλακίων.

Έως έρθουν τα νέα εναύσματα. Πότε και ποια θα είναι; Λυπούμεθα, το είπαμε και χθες, η Πυθία κατοικούσε στους Δελφούς.

Υ.Γ.: Επειδή στην ΕΚΤ συνεχίζουν την έκδηλη προσπάθεια άσκησης πιέσεων στο ευρώ, με αμιγώς λεκτικές παρεμβάσεις, απλώς μας κάνουν να πιστεύουμε πως στις 7 του Φλεβάρη θα συμφωνηθεί, εκτός συγκλονιστικού απρόοπτου, η θεσμοθετημένη παρέμβαση, έστω και υπό τη μορφή συμφωνίας κυρίων...

ΣΧΟΛΙΑ ΧΡΗΣΤΩΝ

blog comments powered by Disqus
v