του Μιχαήλ Γελαντάλι

Θα γίνουμε μονότονοι, καθότι θα επιμείνουμε στην περίπτωση του ΟΤΕ, πλην όμως πιστεύουμε πως ίσως φανούμε και λίγο χρήσιμοι. Ο ΟΤΕ λόγω μεγέθους και συμφερόντων δεν αποτελεί μεμονωμένη περίπτωση επιχείρησης του ευρύτερου δημόσιου τομέα, αλλά πεδίο άσκησης κυβερνητικής πολιτικής.

Και των προηγούμενων, αλλά και των νυν κυβερνώντων. Μέσω του ΟΤΕ η κυβέρνηση καλείται να δοκιμάσει, κυρίως όμως να διαχειριστεί, ένα μοντέλο ουσιαστικής ιδιωτικοποίησης ενός τμήματος του Δημοσίου.

Είτε με τον απεγκλωβισμό του από συγκεκριμένα επιχειρηματικά συμφέροντα, είτε μέσω της ριζικής αναδιάρθρωσης της δομής του. Εάν πετύχει το πρόκριμα ΟΤΕ, τότε θα ακολουθήσουν και άλλοι Οργανισμοί, να είμαστε σίγουροι.

Παράλληλα ο ΟΤΕ αποτελεί σημείο αναφοράς του τρόπου με τον οποίο κινούνται τελευταία οι ξένοι στη Σοφοκλέους. Στη συνεδρίαση της Τετάρτης εμφανίστηκαν αγοραστές, με τις συναλλαγές να φθάνουν στα 2,1 εκατ. τεμάχια.

Την αμέσως επομένη ”άφησαν” την μετοχή να υποχωρήσει χαμηλότερα των 11 ευρώ, με συναλλαγές μόλις 380.000 τεμαχίων. Κατά αυτόν τον τρόπο, διερεύνησαν την πρόθεση των εν δυνάμει πωλητών και προσμέτρησαν τη δυναμική των υποψήφιων αγοραστών.

Χθες επανήλθαν δριμύτεροι, μετά τις απαραίτητες συστάσεις, των ξένων οίκων, με συναλλαγές περίπου 1,5 εκατ. τεμαχίων, μέχρι τα 11,22 ευρώ.

Οι ξένοι, πέραν του ότι γνωρίζουν καλύτερα από τους Έλληνες θεσμικούς το βάθος της αγοράς, έχουν επιπρόσθετα την ισχύ ρευστότητας για να δημιουργούν οι ίδιοι το επιδιωκόμενο ”βάθος”.

Ελέγχουν απόλυτα τόσο την προσφορά όσο και τη ζήτηση. Μην ξεχνάμε όμως πως ο ΟΤΕ είναι οργανισμός που έχει μπροστά του ένα πρόγραμμα εθελούσιας εξόδου 5.000-6.000 εργαζόμενων, ομολογιακά δάνεια (μετατρέψιμα και μη), με ό,τι αυτά μπορεί να συνεπάγονται για τις προμήθειες των ξένων οίκων.

Από τεχνικής πλευράς θα εμμείνουμε στο ότι το κλείσιμο του FTSE 20 στις 1263,2 μονάδες, υψηλότερα δηλαδή του ΚΜΟ 30 εβδομάδων, επιβεβαιώνει τη δυναμική υπεραπόδοσης της συγκεκριμένης κατηγορίας μετοχών, έναντι του υπόλοιπου της αγοράς.

Άλλωστε, πέντε χρόνια μετά το... ”βρώμικο 1999”, γίνεται εμφανές πως πολλά έχουν αλλάξει και ακόμη περισσότερο θα αλλάξουν στην αγορά μας. Νομοτελειακά οδηγούμεθα σε μια αγορά λιγότερων, ισχυρότερων και πιο ανθεκτικών σε κάθε τομέα και δραστηριότητα. Είτε μας αρέσει είτε όχι, θα πρέπει να προσαρμοστούμε και εμείς ως επενδυτές σε αυτή τη νέα πραγματικότητα.

Επίσης από τεχνικής πλευράς, θα φανεί ίσως και από τη συνεδρίαση της Δευτέρας, κατά πόσο είναι εφικτή η προσέγγιση των 2.365-2.380 μονάδων, με την προϋπόθεση πως ο FTSE 20 ”κατοχυρώνει” τις 1.260 μονάδες, σταθεροποιείται στα τουλάχιστον 80 εκατ. ευρώ ο καθαρός τζίρος, και σημειώνεται σχετική κυκλικότητα σε ό,τι αφορά στην τοποθέτηση των ισχυρών παικτών.

Σημειώστε, πως με κέρδη της τάξης του 0,67% έκλεισε την εβδομάδα ο Γενικός Δείκτης, ενώ άνοδο 1,27% σημείωσε ο FTSE/ASE 20 και 0,87% ο FTSE/ASE 140. Αντίθετα, απώλειες 0,31% κατέγραψε ο FTSE/ASE 40 και 1,72% ο FTSE/ASE 80.

Ο κλάδος των τραπεζών κατέγραψε άνοδο 1,84%, απώλειες 3,19% σημείωσαν οι ασφάλειες και 3,47% οι μετοχές του κατασκευαστικού κλάδου.

Κατά 2,37% υποχώρησαν οι κλωστοϋφαντουργίες ενώ 1,32% υψηλότερα κινήθηκαν οι τηλεπικοινωνίες.

Από τις μετοχές που ξεχώρισαν, τη μεγαλύτερη άνοδο σημείωσε η Αλλατίνη (15,5%), ακολούθησε η Chipita International (13,3%), το προνόμιο της Κορφίλ (10,8%), η Profile (9,5%) και η Τρία Άλφα (9,3%).

Αντίθετα, τις υψηλότερες απώλειες κατά 21,6% κατέγραψε η Μπαλάφας Συμμετοχών, η Fanco υποχώρησε 20,5%, ενώ ακολούθησαν ο Καραμολέγκος (18,3%), η Imako Media (18,2%) και η Vivere (16,7%).

Σημείωση: Ασφαλώς και είναι τυχαία η... αμφίδρομη πορεία των μετοχών Βιοχάλκο και Αλουμίνιο της Ελλάδος. Δεν μπορούμε όμως να μην παρατηρήσουμε πως τις τελευταίες 3-4 εβδομάδες ενισχύεται σταθερά η τιμή της Βιοχάλκο προς το υψηλό επίπεδο των 6,5 ευρώ και η υποχώρηση του Αλουμινίου προς το χαμηλό των 12 ευρώ.

Όλα αυτά βεβαίως αφορούν και στη διαμόρφωση ανάλογης κεφαλαιοποίησης των δύο εισηγμένων.