του Μιχαήλ Γελαντάλι

Μετά τους διθυράμβους και τα συγχαρητήρια, θα πρέπει πολύ γρήγορα να γυρίσουμε και πάλι σελίδα. Ορθή, σωστή γι’ αυτό και επικροτείται από όλους, η κίνηση των χρηματιστηριακών αρχών μας επιτρέπει να φανταστούμε ένα καλύτερο χρηματιστήριο μακροπρόθεσμα.

Θεωρούμε ότι δικαιολογημένα, σε μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό, πιέζονται οι μετοχές που τέθηκαν σε επιτήρηση η ρευστοποιούνται οι θέσεις άλλων εταιριών, επίσης προβληματικών. Μέχρι εδώ όμως.

Παρατηρούμε σήμερα ότι πέρα από τις 75 – 80 ξεκάθαρα ζημιογόνες εταιρίες, το πρόβλημα της απαξίωσης συνεχίζεται και για το υγιές κομμάτι της Σοφοκλέους.

Έστω ότι η αγορά τιμωρεί τους ασυνεπείς επιχειρηματίες, τους προβληματικούς, τους ανίκανους, καταβαραθρώνοντας τις μετοχές. Γιατί όμως από την άλλη πλευρά δεν επιβραβεύει η ίδια αγορά, το ίδιο ακροατήριο που χειροκροτεί την επιτήρηση, τις υγιείς επιχειρήσεις.

Εκλαμβάνουμε ως σημείο απόλυτης ανωριμότητας όλων ημών, ως επενδυτών νοούμενων, την κατ’ εξακολούθηση και ειδικότερα σήμερα, αγελαία συμπεριφορά. Έναν υποθέσουμε ότι η αγορά τιμωρεί τους κακούς, ως πότε θα περιμένουμε η ίδια αγορά να μην επιβραβεύει τους άξιους.

Περισσότερη σύνεση, σωφροσύνη και αίσθηση του μέτρου δε θα μας έβλαπτε ”συνεπενδυτές” μας.

Δυστυχώς, για μια ακόμη φορά επιβραβεύεται η θυμόσοφη ρήση πως κοντά στα ξερά καίγονται δυστυχώς και τα χλωρά.