Η Stacey Abrams ήταν αρχηγός του Δημοκρατικού Κόμματος στη Βουλή των Αντιπροσώπων της Georgia και υποψήφια του κόμματός της για κυβερνήτρια της Georgia το 2018.
Είναι ιδρύτρια του New Georgia Project, που επικεντρώνεται στην εγγραφή ψηφοφόρων στους εκλογικούς καταλόγους, και επίσης ιδρύτρια του Fair Fight Action, που επικεντρώνεται στην προώθηση δίκαιων εκλογικών διαδικασιών, στην εκπαίδευση των ψηφοφόρων για τα δικαιώματά τους και στην καταπολέμηση της καταπίεσης των ψηφοφόρων. Για τα θέματα αυτά συνομίλησε με τον Patrick Healy των «New York Times» στο Athens Democracy Forum.
PATRICK HEALY: Το δημοκρατικό σύστημα δείχνει να αντέχει στην Georgia, στις ΗΠΑ και στον κόσμο γενικά; Ή η δημοκρατία δείχνει ευάλωτη στους κακόπιστους και τους συμμάχους τους στην πολιτική και στα media;
STACEY ABRAMS: Η υπονόμευση του δημοκρατικού συστήματος ξεκίνησε για τα καλά μετά την εκλογή του Barack Obama, αλλά επιταχύνθηκε με την κατακρεούργηση της Πράξης για τα Δικαιώματα Ψήφου στις ΗΠΑ. Με την υπόθεση της Κομητείας Shelby κατά Holder το 2013, είδαμε μια εντυπωσιακή αποδυνάμωση των δικλίδων ασφαλείας που προστάτευαν τα πιο ευάλωτα μέλη της κοινωνίας μας από τις πιέσεις που ασκούνται στους ψηφοφόρους. Αλλά αυτό που είδαμε επίσης να συμβαίνει παράλληλα, ήταν η συνέχεια μιας περίπου 40 ετών εξέλιξης της ιδέας πως θα πρέπει όλοι να μπορούν να συμμετέχουν στη δημοκρατία και θα πρέπει να μπορούν να βασίζονται στην κυβέρνηση που ψήφισαν.
Τώρα βλέπουμε την κατακρεούργηση της ίδιας της εκλογικής διαδικασίας, αλλά και την παρατεταμένη επίθεση στην αξία της ίδιας της κυβέρνησης. Και βλέπουμε αυτή την ανθεκτικότητα να υπονομεύεται, όπως και την προέλαση του αυταρχισμού με διαφορετική μορφή και αιτιολογία, αλλά με τον ίδιο στόχο, που είναι η καταπίεση της ψήφου και της φωνής των μειοψηφιών, η εδραίωση της εξουσίας και μια ενιαία ιδεολογία και, δυστυχώς, η απόρριψη της ιδέας πως είμαστε μία κοινότητα, πως είμαστε όλοι μαζί.
Έτσι, η άποψή μου σήμερα είναι πως, ενώ είδαμε 600 νομοσχέδια να περνούν από 48 πολιτείες των ΗΠΑ για να υποσκάψουν τα δικαιώματα ψήφου, παρακολουθούμε επίσης την εθνική προσπάθεια μέσω της Πράξης για την Ελευθερία της Ψήφου και την Πράξη για την Προώθηση των Δικαιωμάτων Ψήφου του John Lewis, που δίνουν τόσο μια αίσθηση ελπίδας όσο και μια αίσθηση απελπισίας που βρισκόμαστε σε αυτή τη θέση εν έτει 2021.
P.H.: Τι λέει για την υγεία της δημοκρατίας μας πως οι Δημοκρατικοί, το κόμμα της πλειοψηφίας στον Λευκό Οίκο, στη Βουλή των Αντιπροσώπων και στη Γερουσία, εξακολουθούν, όπως φαίνεται, να μην μπορούν να σταματήσουν την προέλαση αυτή;
S.A.: Οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν ένα μοναδικά προβληματικό σύστημα και αυτό είναι η Γερουσία, που ελέγχεται μέσω της «πολιτικής κωλυσιεργίας» (filibuster). Αυτός είναι ένας απαρχαιωμένος μηχανισμός, που επιτρέπει στο κόμμα της μειοψηφίας να μπλοκάρει αποφάσεις της πλειοψηφίας απλά με το να αρνείται να βάλει τέλος σε μια διαφωνία. Και αυτός ο μηχανισμός υπάρχει για γενιές και γενιές, αλλά η πιο ντροπιαστική χρήση του έγινε κατά τη διάρκεια των αγώνων για τα κοινωνικά δικαιώματα στις δεκαετίες του 1950 και του 1960.
P.H.: Γιατί πιστεύετε πως τόσο πολλά δημοκρατικά συστήματα -όχι μόνο στις ΗΠΑ αλλά και στον κόσμο- είτε συλλαμβάνονται απροετοίμαστα είτε πολύ ευάλωτα για να αντιμετωπίσουν τις στρατηγικές και τις τακτικές των κακόπιστων παραγόντων, των χορηγών τους και των συμμάχων τους στα media;
S.A.: Δυστυχώς, έχουμε μια αφελή θεώρηση της δημοκρατίας. Θυμόμαστε την άνοδο των δημοκρατικών αξιών και τη συντριβή των αυταρχικών καθεστώτων μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Αλλά αυτό που είδαμε, είναι πως δεν υπάρχει η σταθερότητα του δημοκρατικού ήθους που νομίζαμε πως ήταν η πραγματικότητα. Έχουμε δει πολύ σταθερά κράτη να υποκύπτουν στον αυταρχισμό. Κι αυτό επειδή η δημοκρατία θεωρείται ζωτικής σημασίας και λύση μόνο όσο παρέχει τα περισσότερα οφέλη για τους πολίτες.
Καλύτεροι ακαδημαϊκοί και θεωρητικοί από εμένα έχουν τονίσει πως η αποτελεσματικότητα ήταν αυτό που χαρακτήριζε την αντοχή της δημοκρατίας στους κακούς παράγοντες. Αλλά σε κάθε χώρα που έχουμε δει τον αυταρχισμό να αποκτά δυναμική, η αιτία συχνά είναι ότι κάποιοι μπορούν να υποσχεθούν περισσότερη σταθερότητα και μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα απ’ ό,τι ένα εύθραυστο δημοκρατικό σύστημα.
Νομίζω πως, ανά τον κόσμο, αυτό που πρέπει να παραδεχθούμε είναι η ευθύνη μας να διασφαλίσουμε όχι μόνο πως ενστερνιζόμαστε τα οφέλη της δημοκρατίας ως συμμετοχικής διαδικασίας, αλλά και να δείχνουμε παράλληλα πως είναι ένας λειτουργικός τρόπος για τη διακυβέρνηση των κρατών. Και όσο ο αυταρχισμός, ακόμα και με τη συντριβή των ατομικών δικαιωμάτων, μπορεί να δείχνει πως μια κυβέρνηση είναι λειτουργική, αρχίζουμε να χάνουμε τον έλεγχο της συζήτησης. Αλλά είναι ένα πρόβλημα που μπορεί να λυθεί, εάν είμαστε πρόθυμοι να το παραδεχθούμε και να αρχίσουμε να το διορθώνουμε.
Η Stacey Abrams συνομιλεί με τον Patrick Healy των «New York Times», στο Athens Democracy Forum. Η κα Abrams δήλωσε πως εξακολουθεί να ανησυχεί πολύ για τα δικαιώματα της ψήφου.