Iστορικά, η βία ήταν το βασικό όργανο για τα απολυταρχικά καθεστώτα. Όταν η τυραννική αρχή μιας χώρας απαντά στα νόμιμα αιτήματα για ελευθερία με βία που στρέφεται αδιάκριτα κατά πάντων, οι άνθρωποί της πρέπει να αποφασίσουν αν θα φύγουν για άγνωστα μέρη ή αν θα μείνουν και θα πολεμήσουν για την ελευθερία τους.
Στη Συρία ζούμε έτσι κάθε μέρα.
Η οργάνωσή μου, το Συριακό Δημοκρατικό Συμβούλιο, είναι ένας πολυεθνικός συνασπισμός που συγκροτεί τον πολιτικό βραχίονα των Συριακών Δημοκρατικών Δυνάμεων. Αντισταθήκαμε στο καθεστώς Assad για χρόνια. Αλλά αυτό που ξεκίνησε με ειρηνικές διαμαρτυρίες σύντομα εξελίχθηκε σε ένα πιο σύνθετο κίνημα, το οποίο αναγκάστηκε να υιοθετήσει τη βία ως μέσο προστασίας και ως τον μόνο αποτελεσματικό τρόπο να εγκαθιδρυθεί φιλελεύθερη δημοκρατία στη Συρία.
Το συριακό καθεστώς, που αυτοπροβάλλεται ως κοσμική κυβέρνηση, καθιέρωσε την ισχύ του πριν από δεκαετίες χρησιμοποιώντας βία κατά των αντιπάλων του και οποιουδήποτε διαφωνούσε. Καθιέρωσε μια δυναστική δικτατορία, η οποία απέχει πολύ από το δημοκρατικό σύστημα που δήθεν υπάρχει σήμερα. Αυτοί που πραγματικά έπαιρναν τις αποφάσεις στη Συρία δεν ήταν πολιτικοί που μπορούσαν να βρεθούν υπόλογοι απέναντι στους ψηφοφόρους τους, αλλά περισσότερο επρόκειτο για δυνάμεις ασφαλείας που λειτουργούσαν σαν νομοθετική, εκτελεστική και δικαστική εξουσία.
Ο δικαστής, οι ένορκοι και ο εκτελεστής ελέγχονταν όλοι από τη μυστική αστυνομία. Ανάμεσα στα πιο διαβόητα παραρτήματά της ήταν η Air Force Intelligence Directorate, η οποία ανελίχθηκε μαζί με τον Hafez el Assad. Ο Assad χρησιμοποίησε την επιρροή του σ’ αυτήν και την ισχύ του ως υπουργού Άμυνας για να υφαρπάξει την προεδρία στη Συρία το 1970 και για να τη μεταβιβάσει αργότερα στον γιο του, Bashar el Assad.
Τον Μάρτιο του 2011 νέες γυναίκες και άνδρες διαδήλωσαν ζητώντας ειρηνική αλλαγή στη Συρία και μετάβαση στην πραγματική δημοκρατία. Κανείς από αυτούς τους άνδρες και τις γυναίκες δεν σκέφτηκε ότι στον αγώνα του για δημοκρατία θα αναγκαζόταν να καταφύγει στη βία -το ίδιο μέσο που χρησιμοποιούσε η κυβέρνηση για να παραμένει στην εξουσία.
Το καθεστώς Assad απάντησε σε αυτές τις διαμαρτυρίες με ωμότητα. Παιδιά που συνελήφθησαν γιατί είχαν γράψει σε τοίχους αντικυβερνητικά συνθήματα, φυλακίστηκαν και βασανίστηκαν. Άνθρωποι πήραν τα όπλα για να προστατέψουν τις οικογένειές τους, τα σπίτια και τις γειτονιές τους. Το καθεστώς απάντησε με τον ίδιο τρόπο, ανοίγοντας τον δρόμο σε ομάδες εξτρεμιστών να αυτοαναγορευθούν νόμιμοι προστάτες του λαού, ενώ κινητοποίησαν τη νεολαία της Συρίας υπό το λάβαρο ακραίων ιδεολογιών.
Στη Βόρεια Συρία, το Συριακό Δημοκρατικό Συμβούλιο συνειδητοποίησε από νωρίς το πρόβλημα που προκαλούσε αυτή η δυναμική της βίας. Η γραμμή που χωρίζει τη μάχη για τη δημοκρατία και τη μάχη για τις ζωές μας είναι λεπτή σαν την κόψη του ξυραφιού, χωρίς το ένα να αποκλείει το άλλο.
Ναι, χρησιμοποιούμε όπλα για να προστατεύσουμε τους εαυτούς μας, αλλά η κοινωνία μας δεν έχει διολισθήσει στο χάος. Αυτοί που χρησιμοποιούν βία έχουν ανάλογη ευθύνη, ακόμη κι αν τη χρησιμοποιούν ως ύστατη λύση. Έχουμε οργανώσει τοπικές μονάδες μαχητών, οι οποίες επιτρέπεται να χρησιμοποιούν βία μόνο για αυτοάμυνα. Στο μεταξύ, οι δυνάμεις του Assad εξακολουθούν να επιτίθενται εναντίον πολιτών χρησιμοποιώντας χημικά όπλα. Εκεί όπου εμείς έχουμε μαχητές που η εξουσία τους περιορίζεται από το κράτος δικαίου, τα όπλα του Assad είναι το ίδιο το δίκαιο.
Αγόρια από τη Συρία, εκτοπισμένα από την ανατολική Ghouta, παίζουν στο Afrin τον Μάιο. Λίγες εβδομάδες νωρίτερα, το ίδιο το Afrin είχε εκκενωθεί, όταν δεκάδες χιλιάδες κάτοικοι της πόλης αναζήτησαν διέξοδο από τις μάχες που μαίνονταν στην περιοχή.
Δεν έχουμε εγκαταλείψει και τους άλλους τρόπους αγώνα. Οργανώνουμε διαμαρτυρίες στη Συρία και στο εξωτερικό και έχουμε διοργανώσει δίκαιες εκλογές σε περιοχές που προστατεύονται από τις Δημοκρατικές Συριακές Δυνάμεις. Έχουμε προτείνει μια λύση αποκεντρωμένης διακυβέρνησης, καθώς πιστεύουμε ότι η ολιγαρχική διακυβέρνηση ευθύνεται για πολύ μεγάλο μέρος του λουτρού αίματος και της καταπίεσης στη Συρία.
Οι προσπάθειές μας λειτουργούν ως υπενθύμιση του τι είναι πραγματικά η Δημοκρατία: το δίκαιο του λαού, για τον λαό. Από τότε που ο Assad ανέβηκε στην εξουσία, η δημοκρατία τού έχει χρησιμεύσει σαν κάτι λίγο περισσότερο από προκάλυμμα ώστε να επεκτείνει την κυριαρχία του. Η κυβέρνηση οργάνωσε εκλογές το 2016, αλλά μόνο σε περιοχές των οποίων είχε τον έλεγχο. Έτσι, το αποτέλεσμα των εκλογών ωφέλησε το καθεστώς στηρίζοντας τη νομιμοποίησή του.
Σε δεύτερο πλάνο, ακτιβιστές, δημοσιογράφοι, ακόμη και ολόκληροι πληθυσμοί, εξακολουθούσαν να φυλακίζονται, να εξορίζονται ή να δολοφονούνται.
Σήμερα, το Συριακό Δημοκρατικό συμβούλιο βοηθά να διατηρηθεί ένα εκπαιδευτικό σύστημα για περισσότερους από 80.000 μαθητές στην περιοχή της Jazira και για περισσότερους από 50.000 στην περιοχή του Afrin. Παρέχουμε εκπαίδευση στα κουρδικά, τα αραμαϊκά και τα αραβικά και έχουμε ιδρύσει πανεπιστήμια στο Afrin και στις πόλεις Qamishli και Kobani.
Το χτίσιμο μιας νέας, διαφορετικής Συρίας βοηθά στη διατήρηση της ισορροπίας ανάμεσα στη βίαιη και την ειρηνική αντίσταση. Ενώ ο πόλεμος μπορεί να κάνει πιθανή τη νέα δημοκρατία, η δημοκρατική κοινωνία δεν μπορεί να επιβιώσει σε καιρό ειρήνης χωρίς υποδομές και εκπαίδευση.
Η διαχείριση μιας τέτοιας ανοικοδόμησης εν μέσω των καταστροφών που προκαλεί ο πόλεμος, είναι ένας διαρκής αγώνας. Κυριολεκτικά ξαναχτίζουμε το Kobani από τα θεμέλια. Ακόμη και υπό το οικονομικό εμπάργκο της Τουρκίας, ξεκινήσαμε την εκβιομηχάνιση και τη διαφοροποίηση της οικονομίας του Afrin.
Αργότερα, η πόλη του Afrin δέχτηκε επίθεση και καταλήφθηκε από τζιχαντιστές μισθοφόρους, που υποστηρίζονταν από την τουρκική κυβέρνηση, οι οποίοι εκτόπισαν τον λαό της και επιδόθηκαν σε ευρείες λεηλασίες.
Όσο η Συρία ή οποιαδήποτε άλλη χώρα έχει έναν ηγέτη που επιθυμεί περισσότερη εξουσία απ’ όση μια φιλελεύθερη δημοκρατία μπορεί να επιτρέψει, η βία θα συνεχίσει να εξαπλώνεται. Σε μια εποχή που εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι σκοτώθηκαν απλώς για να παγιωθεί η εξουσία των λίγων, η Δημοκρατία πρέπει να βρίσκει υπερασπιστές που χρησιμοποιούν κάτι περισσότερο από ρητορικά σχήματα. Η διαφωνία με αυτή την άποψη σημαίνει συναίνεση για έναν κόσμο που δεν έχει τίποτε άλλο παρά μόνο τυράννους και τάφους.
*Η Ilham Ahmed είναι Κούρδη πολιτικός, εκ των προέδρων του Συριακού Δημοκρατικού Συμβουλίου (ένωση δημοκρατικών κομμάτων που κυβερνούν την Ομοσπονδία της Βόρειας Συρίας).