Μαζική η σημερινή μεταστροφή στην ”ποιότητα” και την σιγουριά, κάτι δηλαδή που σημαίνει την ρευστοποίηση θέσεων σε κινητές αξίες και την αγελαία φυγή από οτιδήποτε αποτιμάται σε δολάρια.

Η μεγαλύτερη ημερήσια ενίσχυση του ευρώ έναντι του δολαρίου το τελευταίο δίμηνο, καθώς από το 1,2348 το πρωί η ισοτιμία του ενιαίου ευρωπαϊκού νομίσματος εκτινάχθηκε στο 1,26, δυόμισι σεντς υψηλότερα.

Τάση που μαζί με την ενίσχυση του χρυσού (4,5 δολάρια) και του αργύρου (12 σεντς) ανά ουγκιά, αποδεικνύουν πως ωραία είναι τα ”ράλι” των μετοχικών αγορών, κάπου όμως πρέπει να βασίζονται.

Αυτή την ώρα, ο Dow Jones υποχωρεί κατά 0,55% έως τις 10.541 μονάδες, ο Nasdaq χάνει 0,07% και διαμορφώνεται στις 2.139 μονάδες, ενώ ο S&P εμφανίζει μεταβολή της τάξης του -0,14% και διαμορφώνεται στις 1.139 μονάδες.

Αυτό που σήμερα σηματοδοτεί την έξοδο-μαρς από το δολάριο είναι αφενός η στάση του Ecofin (όπου οι Υπουργοί Οικονομίας και Οικονομικών έδειξαν έκδηλα την αποστροφή τους από το ενδεχόμενο χρηματοδότησης μιας παρέμβασης στην αγορά συναλλάγματος), όσο και τα οικονομικά αποτελέσματα των τραπεζών στις ΗΠΑ, όπου αποτυπώνεται με τα πιο μελανά χρώματα η αδυναμία τους να γυρίσουν σε οργανική κερδοφορία, αφού βασίζονται– ακόμα– συντριπτικά στα έσοδα από trading και την επέκταση της καταναλωτικής πίστης.

Η δε Citigroup ”πληρώνει” την Parmalat, αφού προχωρά σε πρόβλεψη σχεδόν 2 δισ. δολαρίων (ενδέχεται το πραγματικό νούμερο μετά από προσαυξήσεις και νομικά κόστη να είναι 5- 6 δισ. δολ.), αποδεικνύοντας πόσο ευάλωτο είναι το χρηματοπιστωτικό σύστημα στην εικονική πραγματικότητα.

Συνυπολογίστε και την General Motors (συρρίκνωση λειτουργικού περιθωρίου κέρδους 61% (!) με αύξηση πωλήσεων 7,7%), και καθίσταται προφανές πως βρισκόμαστε στα όρια της υπερτιμολόγησης προσδοκιών.

Με βάση την απογευματινή ανάλυση της Goldman Sachs, οι αμερικανικές τράπεζες ίσως διαπραγματεύονται πλέον με σχέση τιμής- κερδών γύρω στο 38. Τριάντα-οχτώ φορές τα μέλλοντα κέρδη. Ποια κέρδη, αυτά που θα έρθουν από τις αγορές; Την καταναλωτική πίστη; Πόσο θα φτάσει το χρέος των νοικοκυριών στις ΗΠΑ σε σχέση με το ΑΕΠ. Είναι ήδη στο 319% (εναρμονισμένο). Να πάει στο 519%; Στο 1009%; Κάποια στιγμή, η φούσκα θα σκάσει.

Το πρόβλημα ίσως να μην εντοπίζεται καν στα προαναφερθέντα.

Ας δεχθούμε πως θα υπάρξει βελτίωση της ποιότητας του χαρτοφυλακίου χρεών των τραπεζών, επειδή ακριβώς θα βελτιωθεί η οικονομική τάση και θα δημιουργηθούν θέσεις εργασίας. Παίρνουμε μια υπόθεση. Μπορεί να μην την πιστεύουμε. Προσωπικά, ο συντάκτης θεωρεί πως μετά από 10 μήνες με την ανεργία σταθερά πάνω από το 5,4%, ανάκαμψη δεν υπάρχει. Αλλά, ας την προβάλλουμε.

Ωραία. Και μειώνεται σταθερά το χρέος των νοικοκυριών. Θεσπέσια. Και αυξάνουν οι πωλήσεις των εταιριών, με πιο ευνοημένες τις εταιρίες νέας τεχνολογίες. Και σε πέντε χρόνια, ο δείκτης επισφάλειας έχει πέσει στο 70% της σημερινής του αξίας. Ό,τι καλύτερο.

Αν δεχθούμε πως η κερδοφορία των αμερικανικών τραπεζών αυξάνει με ετησιοποιημένους ρυθμούς 5%, και η τιμή τους παραμένει σταθερή για τα επόμενα πέντε χρόνια, η σχέση Ρ/Ε θα διαμορφωθεί στο 16,5 (περίπου).

Οι ευρωπαϊκές τράπεζες διαπραγματεύονται με Ρ/Ε 15,9 σήμερα (πηγή: UBS). Συν τοις άλλοις, θα πρέπει να υποθέσουμε πως το δολάριο δεν θα υποτιμηθεί περαιτέρω έναντι του ευρώ. Γιατί αν πούμε ότι το δολάριο θα συνεχίσει να χάνει 5% έναντι του ευρώ σε ετήσια βάση, τότε το Ρ/Ε των αμερικανικών τραπεζών για έναν ευρωπαίο επενδυτή θα παραμείνει σταθερό στο 38.

Ε, αφού περάσουμε το στάδιο της ανάκαμψης, δεν θα έρθει πάλι η ύφεση; Τότε τι θα γίνει;

Α, σημειώστε πως για να σταματήσει το δολάριο να υποτιμάται, θα πρέπει η Fed να αυξήσει τα επιτόκια ή σε κάθε περίπτωση να σταματήσει η Κεντρική Κυβέρνηση να πληθωρίζει το χρέος. Ή το χρέος να σταματήσει να διογκώνεται. Για να γίνει το δεύτερο, θα πρέπει να σταματήσει ο Πόλεμος στο Ιράκ, να ματαιωθεί η….επίσκεψη στον Άρη (1,5 δισ. δολάρια είναι αυτά) και άλλα πολλά. Ποντάρετε σε αυτό το ενδεχόμενο; Προσωπικώς, όχι.

Για την ιστορία, η Ευρώπη συμπεριφέρθηκε σήμερα ΑΨΟΓΑ. Με ενίσχυση 2,5 σεντς στο ευρώ, μείωση της αξίας των εξαγωγών κατά 47% σε σχέση με πέρσι στην Ευρωζώνη και 75 μονάδες μείον τον Dow στο κλείσιμο, το 1% περίπου της διόρθωσης σε Cac και Dax και η προσκόληση του FTSE-100 στις 4.500 μονάδες είναι ό,τι καλύτερο.

Υ.Γ. (No. 4) – Αφιερωμένο κάθε μέρα το υστερόγραφο μέχρι τις 7 του Φλεβάρη στην ΕΚΤ και την Ecofin. Οι λεκτικές παρεμβάσεις της ΕΚΤ κάτι είχαν καταφέρει, σήμερα όμως κατερρίφθη και αυτή η φούσκα. Επισκεφθείτε αν θέλετε το site των Financial Times (www.ft.com) ή το αντίστοιχο του Bloomberg (www.bloomberg.com). Το τι σέρνουν οι συντάκτες των δύο ειδησεογραφικών κολοσσών στην ΕΚΤ και το Ecofin δεν περιγράφεται!

Μα είναι δήλωση αυτή; Απαντώντας σε ερώτηση δημοσιογράφου κατά την προγραμματισμένη συνέντευξη τύπου, ο Πρόεδρος του Ecofin, Ιρλανδός Υπουργός Οικονομίας κ. McCreevy, δήλωσε πως το Συμβούλιο ”δεν έχει άποψη” γύρω από την ενίσχυση του ευρώ. Όταν ρωτήθηκε αν υπάρχει η πρόθεση να υπάρξει παρέμβαση, δήλωσε πως ”δεν το βλέπουμε”.

Όταν ρωτήθηκε αν υπάρχουν ανησυχίες γύρω από τον αντίκτυπο της ενίσχυσης στην ανταγωνιστικότητα των ευρωπαϊκών επιχειρήσεων, ο ίδιος είπε πως ”θα δούμε”. Τι θα δείτε ακριβώς δηλαδή; Αν το –47% στην αξία των συναλλαγών από εξαγωγές θα γίνει –90%; Ή αν η έλλειψη του Συμφώνου Σταθερότητας σας καθιστά ανήμπορους να ασκήσετε ενεργή οικονομική πολιτική.

Διότι αν δεν ξέρουν 15 Υπουργοί Οικονομικών, η περίπτωση του να ξέρουν 25 (το Μάιο), είναι μάλλον απειροελάχιστη.

Εμείς το ’χαμε πει πάντως. Την ”πάπια” θα κάνουν όλοι. Προσκολλημένοι στο άρμα της εικονικής πραγματικότητας, ευελπιστούν πως οι αμερικάνοι θα ενεργήσουν ως σωσίβιο. Λεφτά δεν βάζει κανείς για να σταματήσει το ευρώ. Όσο πιο χαμηλά πάει το δολάριο, τόσο πιο καλά. Διότι τα χρέη πρέπει να πληθωριστούν για να διαιωνιστούν. Το ταμείο είναι ταπί. Αν οι αμερικάνοι σωθούν, τότε θα σώσουν και την Ευρώπη αγοράζοντας όταν μπορούν.

ο... διακριτικός