Οι πωλητές επέστρεψαν από την Εθνική, δημιουργώντας “μποτιλιάρισμα εξόδου” στο Τραπεζικό ταμπλό (!).

Όταν οι “ταύροι” βρίσκονται αντιμέτωποι με τις “αρκούδες”, κανείς δεν ξέρει το θα γίνει, αλλά όλοι έχουν μία άποψη να εκφράσουν (!).

Από εκεί και πέρα μάλλον αναμενόμενη η σημερινή διόρθωση (μετά από 6 συνεχόμενες ανοδικές εβδομάδες και με το διεθνές κλίμα να συνηγορεί για υποχώρηση των αποτιμήσεων), με τον ΟΠΑΠ να επανέρχεται στην πρώτη θέση των κεφαλαιοποιήσεων του Χ.Α. αφήνοντας στην δεύτερη θέση την Εθνική, ενώ το -7,52% του Τραπεζικού δείκτη δεν αφήνει αμφιβολίες για το που στράφηκαν περισσότερο τα “πυρά” των πωλητών, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν υπέστησαν σημαντικές απώλειες και άλλοι Δεικτοβαρείς τίτλοι.

Η Πήγασος ΑΧΕΠΕΥ επισημαίνει τη διάθεση κατοχύρωσης κερδών (με αφορμή και την διολίσθηση των τιμών στις διεθνείς Αγορές), όμως προβλέπει πως η μεταβλητότητα στην Αγορά θα συνεχιστεί. Έτσι, θεωρεί πως οι επενδυτές που έχασαν την ευκαιρία να τοποθετηθούν σε ελκυστικότερες τιμές, θεμιτό θα ήταν να παραμείνουν υπομονετικοί και προσανατολισμένοι σε τοποθετήσεις με βέλτιστο σημείο εισόδου τις 1.780 μονάδες, υπό την προϋπόθεση σε αυτά τα επίπεδα να “σβήσουν” σταδιακά οι τζίροι.

Στο ίδιο μήκος κύματος και οι εκτιμήσεις της Artion ΑΧΕΠΕΥ που θεωρεί τα επίπεδα των 1778 μονάδων, για τον Γενικό Δείκτη, σαν maximum όριο υποχώρησης (το 38,2% της προγηθείσας ανόδου), προκειμένου να μην επιστρέψουν οι τεχνικές ανησυχίες.

Περισσότεροι συγκρατημένη η Fortius Finance, θεωρεί (για τον FTSE) πολύ πιθανό ένα “pull back” προς την ζώνη 920 – 880 που θα φέρει σχετική “εξαέρωση” στην ανοδική πίεση που έχει προηγηθεί και ανάκτηση δυνάμεων με την τοποθέτηση νέου αγοραστικού χρήματος. Για το θετικό σενάριο παραμένει, τεχνικά, ζητούμενο η επιβεβαιωμένη ανοδική διάσπαση της αντίστασης των 1000 μονάδων, κάτι που ανεβάσει στροφές στην τάση και θα φέρει τον εν λόγω δείκτη προς τις επόμενες αντιστάσεις των 1100 και 1174 μονάδων.

Τα χρήματα εκτός χρηματιστηρίων είναι πολλά και “περιμένουν” να επενδυθούν γνωρίζοντας ότι οι καταθέσεις προσφέρουν, πλέον, μικρές αποδόσεις, υποστηρίζουν οι συγκρατημένα αισιόδοξοι που απλά περιμένουν να συνεχιστεί η αυξημένη διάθεση ανάληψης επενδυτικού ρίσκου, έστω και αν δεν είναι λίγοι αυτοί που περιμένουν να τοποθετηθούν σε χαμηλότερα επίπεδα τιμών (αν τους δώσει αυτή την ευκαιρία η Αγορά).

Βέβαια το παρελθόν έχει αποδείξει ότι αυτοί που έχασαν το πρώτο “ανοδικό τρένο” θα παραμείνουν δύσπιστοι ακόμα και αν υπάρξει σχετική διόρθωση. Αυτός που παραμένει εκτός Αγοράς είναι περισσότερο εύκολο να επανακάμψει όταν τον “πιέζει” η άνοδος παρά όταν τον διατηρεί σε κατάσταση σχετικής χαλαρότητας και αίσθησης ελέγχου η πτώση. Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι όσοι έχουν αυξημένη ρευστότητα θα περιμένουν την Αγορά όλο και χαμηλότερα για να τοποθετηθούν (και ίσως να μην το κάνουν και ποτέ), ενώ όσοι είναι αγορασμένοι θέλουν συνεχώς υψηλότερες τιμές για να πουλήσουν (και ποτέ δεν θα είναι ευχαριστημένοι)

Θεμιτή και ίσως απαραίτητη θεωρούν τη διόρθωση οι περισσότεροι επαγγελματίες του χώρου. Οι ίδιοι επισημαίνουν ότι σε καμιά περίπτωση δεν μπορούμε να πούμε ότι λύθηκαν τα προβλήματα στο χρηματοοικονομικό κλάδο και ότι οι συνθήκες στην παγκόσμια οικονομία θα βαίνουν εντεύθεν μόνο βελτιούμενες, όμως για τις Αγορές τονίζουν ότι μάλλον είδαμε τα χαμηλά. Μάλιστα, για την Ελληνική χρηματιστηριακή αγορά είναι σχεδόν σίγουροι ότι πολύ δύσκολα θα ξαναγυρίσει στα προηγούμενα χαμηλά επίπεδα πέριξ των 1.500 μονάδων και εστιάζουν και στη γενικευμένη προσπάθεια διεθνώς, για τη βελτίωση των συνθηκών στις οικονομίες και στην ψυχολογία των Αγορών.

Βέβαια υπάρχει και η απαισιόδοξη σχολή σκέψης που επισημαίνει ότι η ανοδική αντίδραση που σημειώθηκε δεν έχει την στήριξη από τα θεμελιώδη μεγέθη και ότι πολλά θα κριθούν από το εάν στις ΗΠΑ θα μπορέσουν να εδραιώσουν την αξία για κάποια από τα assets των Τραπεζών. Μέχρι τότε κυρίαρχο στοιχείο στις Αγορές θα είναι η μεταβλητότητα.

Στα επιχειρήματα των τελευταίων και η μη υποχρέωση για εφαρμογή του Mark to Market στις αποτιμήσεις αποθεματικών, που έφερε θεαματική αλλαγή σ’ ολόκληρη τη χρηματοοικονομική εικόνα κορυφαίων ομίλων των ΗΠΑ.

Αξίζει να αναφερθεί ότι σαν μείζονος σημασίας ημερομηνία για τους αναλυτές θεωρείται η 29/4 όταν και θα ανακοινωθεί το ΑΕΠ α΄ τριμήνου στις ΗΠΑ.

Επιστρέφοντας στην Σοφοκλέους, κατά γενική παραδοχή η εικόνα μέχρι τις 13.15 (και λαμβάνοντας υπ΄ όψιν την συμπεριφορά των διεθνών Αγορών) η εικόνα στο ταμπλό ήταν περίπου εντυπωσιακή με την προσφορά να δείχνει ότι απορροφάται από τους αγοραστές και τον τζίρο να κινείται σε ικανοποιητικά για τα δεδομένα της ημέρας επίπεδα.

Όμως όλα άλλαξαν μόλις γύρισαν σε αρνητικό πρόσημο τα futures στην Wall Street, μετά τα κατώτερα του αναμενομένου αποτελέσματα από Bank NY Mellon, Caterpilar, Dupont και Merck και οι αγοραστές αποφάσισαν να εξαντλήσουν τα “πολεμοφόδιά” τους σε χαμηλότερα επίπεδα τιμών για τους τίτλους του 20αρη και όχι μόνο.

Στον FTSE που δέχθηκε και το μεγαλύτερο μέρος από την επίθεση των πωλητών, μόνος διασωθείς τίτλος τα Ελ. Πετρέλαια (+1,98%).

Από εκεί κει πέρα οι μεγαλύτερες απώλειες για Αγροτική (-9,23%), Εθνική (-8,03%), Κύπρου (-8,50%), Πειραιώς (-8,18%), Intralot (-7,83%), MPB (-7,10%) και Alpha Bank (-7,22%).

Με απώλειες μεγαλύτερες του 6% ακολούθησαν οι Ταχ. Ταμιευτήριο, Ελλάκτωρ, Μυτιληναίος, ΟΤΕ, Τιτάν και Eurobank και του 4% οι Βιοχάλκο, ΔΕΗ, MOG, Motor Oil.

Τέλος με σαφώς μικρότερες απώλειες έκλεισαν Coca-Cola και ΟΠΑΠ.

Ο Γενικός Δείκτης κινήθηκε μόνιμα με αρνητικό πρόσημο, υποχώρησε μέχρι τις 1873,15 μονάδες και έκλεισε τελικά στις 1880,69 με απώλειες 4,69%, ενώ ο τζίρος έφθασε τα 242,5 εκατ. από τα οποία τα 7,5 αφορούσαν προσυμφωνημένες συναλλαγές.

Κακή η τελική εικόνα με 41 ανοδικές μετοχές έναντι 187 πτωτικών και 33 τίτλοι με απώλειες από 8 έως 12,05%.

Τέλος αξίζει να σημειωθεί ότι η πρώτη συνεδρίαση μετά τις αργίες του Πάσχα έδωσε για τον Γενικό Δείκτη την τέταρτη μεγαλύτερη πτώση για το τρέχον έτος (ακυρώνοντας τα κέρδη των τελευταίων τριών συνεδριάσεων), ενώ για τον Τραπεζικό δείκτη ήταν η συνεδρίαση με την δεύτερη μεγαλύτερη πτώση για το 2009.