του Μιχαήλ Γελαντάλι

Εντός στόχου –από πλευράς τεχνικής προσέγγισης- κυμαίνεται η αγορά. Σταθερά υψηλότερα των 2.045 μονάδων προς τις 2.055 μονάδες, ούτως ώστε να επιχειρείται να κατοχυρωθεί ένα ανεκτό εύρος διακύμανσης (στα προαναφερθέντα όρια).

Οι συναλλαγές όμως, αν και περισσότερες των χθεσινών, παραμένουν υποτονικές, υποδηλώνοντας επιφυλακτικότητα και... φοβία για τη συνέχεια. Το γεγονός πως οι περισσότερες μετοχές του FTSE-20, ειδικότερα οι τραπεζικές, ”πιάνουν” τις τιμές-στόχους αποτελεί αναμφίβολα θετική ένδειξη.

Χαρακτηριστική η περίπτωση της ΔΕΗ προς τα 17,8 ευρώ ή της Eurobank προς τα 13,8 ευρώ. Επίσης ενθαρρυντικό είναι το στοιχείο της δημοσιοποίησης και πάλι θετικών εκτιμήσεων-αναλύσεων για ”παιζόμενες” από τους ξένους μετοχές.

Ούτε η τιμή-στόχος των 11,8 ευρώ για τον ΟΠΑΠ είναι τυχαία ούτε επίσης το εύρος των 22-24 ευρώ που δίνεται για τη ΔΕΗ. Εύλογα οι ανάδοχοι της ΔΕΗ δεν θα αφήσουν να... ξεπέσει η μετοχοποίηση.

Παρατηρείται επίσης πως μετοχές εταιριών που ευνοούνται από την αναδιάταξη δεικτών και μέσης τιμής απόκλισης αντιδρούν με εντυπωσιακό ρυθμό.

Χαρακτηριστική η περίπτωση της ΜΕΑΓΑ, αλλά και άλλων μετοχών που αναβαθμίζονται και εντάσσονται στην πρώτη κατηγορία πεντάωρης διαπραγμάτευσης.

Η βασική μας επιφύλαξη εστιάζεται κυρίως στην πλήρη απουσία ουσιαστικών ειδήσεων, επιχειρηματικών κινήσεων. Ουδέν ουσιαστικό νεώτερον τόσο από το μέτωπο του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου όσο και από αυτό της Γενικής.

Αποτελεί κοινό μυστικό πως η οποιαδήποτε προσπάθεια συντήρησης ακόμη και μιας βραχυπρόθεσμης ”εκτόνωσης” χρειάζεται οπωσδήποτε ειδήσεις ή τουλάχιστον αληθοφανείς φήμες.

Ειδάλλως ο Γενικός Δείκτης μπορεί, στην προκειμένη περίπτωση, να αντιδράσει προς τις 2.085 μονάδες, αλλά χωρίς... νεότερα δύσκολα θα ”κρατηθεί” κοντά στις 2.085-2.100 μονάδες.