Όσο νυχτώνει, τόσο μεγαλώνει…Ή μήπως όχι; Καθότι, όσα έχουν δει τα μάτια μας σήμερα κάθε άλλο παρά μας εμπνέουν, δεδομένου πως – όπως και τον Οκτώβριο – η κρίση λαμβάνει σταδιακά συστημικό χαρακτήρα.

Εξηγούμαστε: Τα ασφαλιστικά ταμεία της Βρετανίας, παρότι ο δείκτης (FTSE-100) κατέγραψε σήμερα την ενδέκατη σερί πτωτική του συνεδρίαση, αναγκάστηκαν να εκδηλωθούν ως πωλητές, στέλνοντας το δείκτη σε χαμηλό επταετίας (Απρίλιος 1995). Άλλο που δεν ήθελαν φυσικά DAX και CAC για να ακολουθήσουν, με τον πρώτο να εμφανίζει άκρως εντυπωσιακές ενδοσυνεδριακές διακυμάνσεις, καθότι από το –3,5% κατάφερε να περάσει οριακά θετικός, για να υποχωρήσει εκ νέου στη συνέχεια στο –3,7%(!).

Μόνο από το trading ζει κανείς δηλαδή, κι αυτό μόνο στην αγορά παραγώγων καθότι στη spot αγορά οφείλει κανείς να είναι ιδιαιτέρως ”γρήγορος” και προπάντων εύστοχος στο timing. Με άλλα λόγια, αδύνατον.

Κατά τα λοιπά, η Αμερική προσπαθεί να αντιδράσει, με τον Dow να ”παίζει” οριακά με τις 8.000 μονάδες, ενώ ο Nasdaq και ο S&P500, παρότι δεν βρίσκονται σε κάποιο σημείο στήριξης, απλά αφομοιώνουν την αντίδραση, όντας υπερπωλημένοι ως δείκτες.

Τι μέλλει γενέσθαι; Το πιο κρίσιμο ερώτημα, αφού το ζήτημα δεν είναι πια η intraday κίνηση των δεικτών, αλλά πόσο χαμηλά και για πόσο θα πάνε οι βασικοί χρηματιστηριακοί δείκτες. Κι ενώ ουδείς αμφιβάλλει πως αυτή τη στιγμή το έξυπνο χρήμα πάει στο χρυσό (370 δολάρια ανά ούγια) και το ευρώ (1,0850 με το δολάριο), θα πρέπει στον ίδιο βαθμό να αναγνωρίσουμε πως οι αγορές είναι υπερπωλημένες. Πότε, και με βάση ποιο έναυσμα θα αντιδράσουν, ουδείς μπορεί να το ξέρει….

”Ο διακριτικός”