Τα μαύρα τους τα χάλια έχουν οι διεθνείς αγορές, καθώς ο Dax ασφυκτιά υπό το βάρος της συνεχιζόμενης αναρρίχησης της ισοτιμίας του ευρώ έναντι του δολαρίου (1,0830), εξέλιξη που σε συνδυασμό με τις απώλειες 2,5% που καταγράφει το σύνολό των αμερικανικών δεικτών (3% στη περίπτωση του Nasdaq), δεν αφήνει και πολλά περιθώρια για αντίδραση.

Πέραν της δραστηριοποίησης των momentum hedge-funds, ήτοι κεφαλαίων που τοποθετούνται σε εμπορεύματα, ισοτιμίες και παράγωγα επί δεικτών ”καβαλώντας” τη τάση, φαίνεται πλέον πως και ο μέσος μικροεπενδυτής, πόσο μάλλον οι θεσμικοί, αναπολούν την πρώτη συνεδρίαση του χρόνου ως απλά μια κατάσταση επίτευξης επιπέδων προκειμένου οι δείκτες να μπορούν να ξεκινήσουν τη πτώση τους από ψηλότερα επίπεδα.

Η Ευρώπη πάντως είχε δύο πρόσωπα. Από τη μία, Cac και FTSE πραγματικά προσπάθησαν να τηρήσουν τα προσχήματα, κλείνοντας με οριακές απώλειες αλλά καταρρίπτοντας σημαντικά αρνητικά ρεκόρ. Ήτοι, 7 συνεχόμενες πτωτικές για τον πρώτο, 11(!) σερί πτωτικές για τον δεύτερο, με πολλούς να κάνουν λόγο για κραχ με... δόσεις.

Κι όμως, οι αγορές δύνανται μετά σχετικής ευκολίας να κινηθούν χαμηλότερα, έως ότου πραγματοποιηθεί η επέμβαση στο Ιράκ. Όταν ξεκαθαρίσει εκεί το τοπίο, τότε ναι, μιλάμε για υφιστάμενη δυνατότητα ράλι. Αλλιώς, το μοτίβο είναι γνωστό.

Η μεταστροφή προς την ”ασφάλεια” δημιουργεί όμως στρεβλώσεις που δεν έχουμε δει ποτέ. Ειδικότερα: Το προσφερόμενο επιτόκιο στα Fed Funds (Αμερικανικά Κρατικά Ομόλογα) είναι χαμηλότερο από αυτό του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου των ΗΠΑ, χωρίς όμως ουδείς να ενδιαφέρεται, καθότι προσδοκάται η επίτευξη υπεραξίας από την περαιτέρω άνοδο της τιμής.

Ο χρυσός έχει ανατιμηθεί στα υψηλότερα επίπεδα της τελευταίας εξαετίας (πάλι), και δη στα 369 δολάρια ανά ουγγιά, χωρίς όμως κραχ στις διεθνείς αγορές. Θεωρητικά, θα έπρεπε να συμβαίνει.

Πάντως, η κατάσταση υπερπώλησης υφίσταται, και συνεπώς, από Δευτέρα, ξανακάνουμε ταμείο...

”Ο Διακριτικός”