Σε κάτι κουρασμένα παλικάρια αναφερόταν ο Θανάσης Σταυρόπουλος στο χθεσινό σχόλιό του. Μετρώντας το πέμπτο (στα έξι) κλείσιμο χαμηλότερα των 1.000 μονάδων, με τον FTSE Large Cap να απομακρύνεται από τις 340 μονάδες. Σημαντικό στοιχείο η νέα υποχώρηση του τζίρου, η μικρότερη των τελευταίων εννέα συνεδριάσεων.

Αναζητώντας... δέλεαρ, σημειώναμε στο χθεσινό προσυνεδριακό σχόλιό μας (10:02), εστιάζοντας τόσο στις τεχνικές ενδείξεις όσο και στη διαφοροποιούμενη στάση συγκεκριμένων ξένων. Συγκεκριμένα, στην έκθεση της Moody’s, που κατά την εκτίμησή μας θα πρέπει να ληφθεί σοβαρότερα υπόψη από τους καθ' ημάς αρμόδιους, οι οποίοι τελευταία έχουν επιδοθεί σε αγώνα επικοινωνιακής βελτίωσης κι ενίσχυσης της ψυχολογίας. Όμως και στο σχετικό θέμα των Financial Times... σε τροχιά κρατικοποίησης οι ελληνικές τράπεζες.

Παρά τις φιλότιμες προσπάθειες του διοικητή της ΤτΕ, τις βελτιώσεις που επιδίωξε η απελθούσα διοίκηση του ΤΧΣ, η κατάσταση δεν είναι ακριβώς έτσι όπως επιχειρείται να παρουσιαστεί.

Σε μαύρη τρύπα 10 δισ. ευρώ για τους ιδιώτες αναφέρεται ο Χρ. Κίτσιος σημειώνοντας μεταξύ άλλων πως «κατά τη διάρκεια -απολογιστικής- συνέντευξης τύπου, το απερχόμενο διοικητικό συμβούλιο του ταμείου όχι μόνο επισήμανε ότι πρέπει να υπάρξουν βελτιώσεις στον χρόνο και στους όρους ανακεφαλαιοποίησης, αλλά επίσης αποκάλυψε ότι έχει ήδη υποβάλει σχετικές προτάσεις στην κυβέρνηση και στην τρόικα που αφορούν τη μείωση ή και την απαλοιφή της αρνητικής καθαρής θέσης των τραπεζώ».

Σωστά, με το εγχώριο σύστημα να βλέπει στη θέση του νέου επικεφαλής του ΤΧΣ τον Πολ Κόστερ έναν ακραιφνή τοποτηρητή των γερμανικών συμφερόντων (για να μη γελιόμαστε...), έναν «καλβινιστή» της τραπεζικής (όπως μου τον χαρακτήρισε εχθές το βράδυ καλά ενημερωμένη πηγή), ό,τι αυτό μπορεί να προοιωνίζεται για τη συνέχεια.

Εκτίμησή μου είναι, εντελώς προσωπική, να μην παρεξηγούμαι, πως το εγχώριο τραπεζικό σύστημα, αν και είχε λάβει τα δέοντα μηνύματα (κυρίως από τις Βρυξέλλες) για τον ξένο αντικατάσταση του Παν. Θωμόπουλου, ήλπιζε μέχρι την τελευταία στιγμή πως πρόεδρος του ταμείου θα αναλάμβανε τελικά Έλληνας.

Είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε πως ο Πολ Κόστερ ανήκει στο λεγόμενο σκληρό «βερολινέζικο μέτωπο», πως έρχεται να αναλάβει με μάλλον αρνητική εντύπωση κι εικόνα για το εγχώριο σύστημα.

Προκατειλημμένος ή όχι, δασκαλεμένος ή όχι από τους προϊσταμένους του (τους Γερμανούς, για να μην ξαναγελιόμαστε...), θα φανεί, και μακάρι να μη δρομολογηθούν συγκρουσιακές διαδικασίες σε μία τόσο νευραλγική περίοδο.

Γι' αυτό συνεχίζουμε να εστιάζουμε στην κλίση του Χ.Α., των βασικών δεικτών, των διαδοχικών στηρίξεων προς τις 318 μονάδες. Και στις νέες ισορροπίες που διαμορφώνονται πλέον μετά τις αλλαγές στο ΤΧΣ.