Με ρελάνς αγοραστών στις δημοπρασίες «διασώθηκαν» για ακόμα μία συνεδρίαση βασικοί δείκτες και μετοχές.

Σε ένα λίγο έως πολύ γνώριμο παιχνίδι (τουλάχιστον τις τελευταίες 3-5 εβδομάδες) κρατήθηκαν προσχήματα και τεχνικές προδιαγραφές για τους κυριότερους δείκτες, με τον FTSE 20 να κλείνει και εχθές πάνω από την πολύ κρίσιμη περιοχή των 210 μονάδων.

Έχει σημειωθεί πολλές φορές -και από αρκετούς αναλυτές και παίκτες- πως το εύρος από τις 210 έως τις 242 μονάδες είναι το δίχτυ που διατηρεί όχι μόνο τον 20άρη αλλά και το όποιο επενδυτικό ενδιαφέρον υπάρχει στην αγορά.

Ούτως ή άλλως, με τόσο μέτριες συναλλαγές, είναι προφανές πως οι λιγοστοί ξένοι επιμένουν σε 2-3 συγκεκριμένες μετοχές, ενώ εγχώριοι κύκλοι επιχειρούν και στον κλάδο των τραπεζών.

Στο χθεσινό σχόλιό του ο Θανάσης Σταυρόπουλος σημείωνε μεταξύ άλλων: «Η μόνη διαφορά με την αμέσως προηγούμενη συνεδρίαση ήταν ότι οι πωλητές έκαναν αισθητή την παρουσία τους σχετικά νωρίτερα και λίγο μετά τις 15.50, ενώ όταν φάνηκε ότι “παιζόταν” το τελικό πρόσημο του Δείκτη οι αγοραστές ανέλαβαν κάποιες περισσότερες πρωτοβουλίες στον τίτλο του ΟΠΑΠ και με χαμηλό κόστος τοποθετήσεων σε Εθνική και Alpha Bank, που δεν έπεισαν, κι έκαναν την έκπληξη στις τελικές δημοπρασίες, που έκλεισαν τον Δείκτη στο υψηλό ημέρας».

Στον ΟΠΑΠ είναι εμφανής η προσπάθεια συγκεκριμένων κύκλων να εκμεταλλευτούν στο έπακρον την προωθούμενη αποκρατικοποίηση του Οργανισμού και οι καλά ενημερωμένες πηγές επιμένουν πως στην προσπάθεια αυτή συμμετέχουν και ξένα κεφάλαια.

Έχει λεχθεί πως ξένο ή ξένα συμφέροντα μαζεύουν εδώ και καιρό (περίπου ενάμιση μήνα) στοχεύοντας στη συγκέντρωση ενός ικανού μεριδίου στο 15% ακόμη και στο 20% του μετοχικού κεφαλαίου του ομίλου. Προσώρας, αυτή η κίνηση τους βγαίνει κατ' αρχάς επενδυτικά, καθώς σε διάστημα 3-5 εβδομάδων γράφουν σχετικά ικανοποιητικές αποδόσεις. Συν τοις άλλοις, η αποτίμηση του ΟΠΑΠ όλο και διαμορφώνεται προς το 1,7 δισ. ευρώ.

Λίγο ως πολύ γνωστά και εμφανή όσα παίζονται με τη ΔΕΗ αλλά και με τον ΟΤΕ.

Το ότι στα υψηλά ημέρας έκλεισαν (όπως σημειώνει ο Θ. Σταυρόπουλος) και οι τίτλοι των Ελλάκτωρ, FFG, Jumbo, Τιτάν ενισχύει την εκτίμηση πως «ορισμένα χαρτιά» δεν έχουν αφεθεί στην τύχη τους από τους βασικούς μετόχους και τους επιχειρηματίες.

Βέβαια, αυτό από μόνο του δεν αρκεί, καθώς το Χ.Α. παραμένει μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας, με τους ξένους απόντες, τους Έλληνες μετρημένους και τον ημερήσιο τζίρο να μειώνεται περισσότερο στα 14-15 εκατ. ημερησίως.

Ωστόσο, ακούγεται και η άλλη άποψη, που θεωρεί προτιμητέα αυτήν την κατάσταση άπνοιας, δεδομένων όσων διαδραματίζονται στις άλλες χώρες- υποψήφια θύματα για μνημονιακή… θεραπεία.

Όσα συνέβησαν εχθές στην Ισπανία και στη Μαδρίτη θεωρούνται προοίμιο όσων πιο δυσάρεστων έρχονται για την τέταρτη μεγαλύτερη οικονομία της ευρωζώνης.

Διαβάζουμε σχετικά: «Η αστυνομία επιτέθηκε και άνοιξε πυρ εναντίον διαδηλωτών με σφαίρες από καουτσούκ χθες το βράδυ στη Μαδρίτη, στο τέλος της μεγάλης διαδήλωσης εναντίον των μέτρων λιτότητας της κυβέρνησης, όπως διαπίστωσαν δημοσιογράφοι του Γαλλικού Πρακτορείου, ενώ η αστυνομία ανακοίνωσε πως έξι άνθρωποι τραυματίστηκαν ελαφρά και επτά συνελήφθησαν».

Στην Ελλάδα, στην Αθήνα, το έχουμε δει αυτό το έργο με το σύστημα να προσπαθεί να περάσει στην επόμενη φάση.

Με τις εξελίξεις από το μέτωπο της Χαλυβουργίας (στο σχετικό θέμα περιλαμβάνεται και video) μέχρι τις εσπευσμένες κινήσεις της κυβέρνησης στο θέμα των περικοπών αλλά και με την παραίτηση του διευθύνοντος συμβούλου από το ΤΑΙΠΕΔ γίνεται προφανής η επιδίωξή της.

Να φανεί πως παράγεται ένα στοιχειώδες έργο, να παραχθεί κάτι, να… ξεκολλήσει το σύστημα από το σημείο μηδέν, όπου έχουμε περιέλθει. Ο χρόνος ελάχιστος (άντε το πολύ μέχρι τα τέλη Σεπτεμβρίου) κι οι αντοχές του κόσμου και της οικονομίας αμβλύνονται φαινομενικά λόγω του… ελληνικού θέρους.

Ο Χρ. Κίτσιος αποτυπώνει τη δραματική κατάσταση στην πραγματική οικονομία και η κυβέρνηση τρέχει με τον χρόνο, τον εαυτό των τριών εταίρων, με βαθύτατα ριζωμένες νοοτροπίες. Αλλά και με ένα πολιτικό σύστημα και επιχειρηματικό κατεστημένο που δεν έχει τολμήσει μέχρι τώρα να κάνει έστω ψήγματα κάθαρσης και τιμωρίας.
Θα δείξει όμως ο χρόνος, ενώ τα περιθώρια στενεύουν όλο και πιο επικίνδυνα.