Στον παράδοξο συμβιβασμό να τεθεί αμέσως σε πολιτικό επίπεδο το θέμα της διετούς παράτασης του μνημονίου, αλλά ταυτόχρονα να εφαρμοστούν τα μέτρα που έχουν ήδη ψηφισθεί και επίσης να τρέξει το πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων και μεταρρυθμίσεων κατέληξαν οι τρεις πολιτικοί αρχηγοί. Αυτό σημειώνεται, μεταξύ άλλων, στο κύριο θέμα του euro2day, αποτυπώνοντας όσα διαδραματίζονται σε πολιτικό επίπεδο.

Αυτό έχει προεξοφληθεί σε μεγάλο βαθμό στο χρηματιστηριακό ταμπλό, με τον Γενικό Δείκτη να διορθώνει από τα τελευταία τοπικά υψηλά των 650 μονάδων και να «σώζεται» χθες οριακά στις 600 μονάδες. Ανάλογη διακύμανση για τον FTSE 20, που για περίπου τρεις εβδομάδες επιμένει να κυμαίνεται μεταξύ των 212 και των 245 μονάδων, με τις τράπεζες σε συνεχιζόμενη αδυναμία και ένα γρήγορο ποντάρισμα (με αφορμή και πρόσχημα τις αποκρατικοποιήσεις) να αποφέρει σημαντικές υπεραξίες. Οι τράπεζες παραμένουν σε πλαγιοκαθοδική φορά. Η Εθνική αδυνατεί να υπερβεί το 1,60 ευρώ (τουλάχιστον) και δίνεται μάχη να μη διασπάσει καθοδικά το 1,20 ευρώ.

Απόλυτα φυσιολογική χαρακτηρίζεται η υποχώρηση των ΟΤΕ, ΔΕΗ και ΟΠΑΠ καθώς στα τρέχοντα επίπεδα τιμών η απόδοσή τους σε διάστημα ενός μηνός φτάνει το 68,9% για τον ΟΤΕ και το 67,1% και το 34,1% αντίστοιχα για τους άλλους δύο τίτλους.

Μερίδα αναλυτών εκτιμά πως όσο η αγορά παραμένει σε τροχιά πάνω από τις 580 μονάδες το ενδεχόμενο βραχυπρόθεσμης τεχνικής αντίδρασης παραμένει ενεργό. Διευκρινίζεται, ωστόσο, πως θα πρόκειται για τεχνικής μορφής κίνηση καθώς η φορά βασικών δεικτών και μετοχών είναι πτωτική ή κλίνει προς υποχώρηση.

Στο σχετικό θέμα του euro2day σημειώνεται επίσης: «Παρά την προσπάθεια που καταβλήθηκε ήδη από το βράδυ της Τετάρτης να πέσουν οι τόνοι της ενδοκυβερνητικής αντιπαράθεσης, η σύσκεψη του πρωθυπουργού και προέδρου της Ν.Δ., Α. Σαμαρά με τους προέδρους του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ πέτυχε απλώς να συμβιβάσει και όχι να συνθέσει δημιουργικά τη διαπιστωμένη διαφορά αντίληψης ως προς τον χρόνο του αιτήματος επαναδιαπραγμάτευσης».

Να δούμε πότε θα περάσει το πολιτικό σύστημα και στη σύνθεση, καθώς οι προθεσμίες είναι ασφυκτικές και ο ορίζοντας της 20ής-24ης Ιουλίου όλο και εγγύτερος.

Παραμένει αβέβαιο το τοπίο στις τράπεζες, ό,τι αυτό μπορεί να συνεπάγεται και για την τάση των άλλων δεικτών (πέραν του τραπεζικού). Σε κατατοπιστικό θέμα συγκεκριμένα του Χρ. Κίτσιου με τίτλο «Τράπεζες: φοβίζει το ισπανικό μοντέλο» σημειώνεται: «Στο πρωτοβάθμιο μετοχικό κεφάλαιο δεν προσμετρούνται όπως συμβαίνει στον EBA Core Tier I προνομιούχες μετοχές κυριότητας Δημοσίου και CoCos. Με δεδομένο ότι οι ισπανικές τράπεζες δεν έχουν δεχθεί κρατική βοήθεια, με αντάλλαγμα προνομιούχες μετοχές, όπως συνέβη στην Ελλάδα, η παραπάνω απαίτηση δεν έχει ιδιαίτερο αντίκτυπο». Και επίσης: «Αντίθετα, για τις ελληνικές τράπεζες μια παρόμοια απαίτηση θα αύξανε σημαντικά τις κεφαλαιακές τους ανάγκες. Βέβαια, κάτι τέτοιο δεν προβλέπεται στο γενικό πλαίσιο ανακεφαλαιοποίησης των ελληνικών τραπεζών, που έχει συμφωνήσει η κυβέρνηση με την τρόικα, αλλά στην πράξη οι τράπεζες φοβούνται ότι θα το βρουν μπροστά τους αργά ή γρήγορα. Και αυτό διότι οι αγορές για να θεωρήσουν σωστά ανακεφαλαιοποιημένες τις ελληνικές τράπεζες θα απαιτήσουν, κατά αναλογίαν με τις ισπανικές, το πρωτοβάθμιο μετοχικό τους κεφάλαιο να αντιστοιχεί σε τουλάχιστον 9% του σταθμισμένου ενεργητικού τους».

Με όρους αποτιμήσεων η Εθνική κυμαίνεται στο 1,17 δισ. ευρώ (η μόνη πάνω από το δισ. ευρώ), ενώ οι Alpha Bank, Eurobank, Πειραιώς και οι άλλες του κλάδου έχουν περιοριστεί από τα 600 εκατ. ευρώ και χαμηλότερα.

Σε αυτό το περιβάλλον θα πρέπει να συνεκτιμηθεί ο διεθνής περίγυρος, με την Ισπανία να ετοιμάζεται για… ανώμαλη προσγείωση (αυτό αποτυπώνεται στη νέα υποχώρηση του ευρώ χαμηλότερα του ορίου και του 1,22 $), με την Ιταλία σε πολύ δυσχερή θέση, ενώ και τα νεότερα από τη Γαλλία δεν προοιωνίζονται θετική συνέχεια. Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά για την ευρωζώνη, τα τελευταία οικονομικά στοιχεία από την Κίνα ενισχύουν τα σενάρια επιβράδυνσης για το δεύτερο 6μηνο.