του Μιχαήλ Γελαντάλι

Από Δευτέρα, κάθε κατεργάρης στον πάγκο του. Η ολοκλήρωση της διαδικασίας ανακοίνωσης των οικονομικών αποτελεσμάτων χρήσης 2002, που δικαιολογημένα αναμένονταν με ιδιαίτερο ενδιαφέρον, θα αποτελέσει την καθοριστικότερη ”κρισάρα” για τη συνέχεια.

Θα επιβεβαιωθεί πως για περίπου 1 στις 5 εισηγμένες δικαιολογημένα υπάρχει επενδυτικό ενδιαφέρον και εν δυνάμει αγοραστές.

Τελευταία χρήση, πριν την εφαρμογή των ΔΛΠ και, είναι προφανές ότι τώρα γίνεται το τελικό ξεκαθάρισμα και στη Σοφοκλέους.

Θα φανεί βεβαίως και η λειτουργικότητα της χρηματιστηριακής αρχής, καθώς μια τουλάχιστον δεκάδα εισηγμένων θα πρέπει άμεσα να ακολουθήσει τη Multirama.

Σχεδόν όλα κρίνονται την ερχόμενη εβδομάδα. Θα επικεντρωθούμε σε δύο- τρεις κρίσιμες, μεσοπρόθεσμα, λεπτομέρειες. Κατ΄ αρχήν στην πρώτη, από πλευράς κεφαλαιοποίησης, εισηγμένη, τον ΟΤΕ.

Διαπιστώνεται επιβράδυνση στον ρυθμό ανάπτυξης, η τιμή όμως της μετοχής πιέστηκε και πάλι προς τα 10,4 ευρώ. Πολύ κοντά προς τα 10,2 ευρώ απ’ όπου έχει αντιδράσει τις τελευταίες δυο φορές, υπερβαίνοντας τα 11 ευρώ.

Για τους ξένους, η ”μερισματαπόδοση” του περίπου 7% αποτελεί ισχυρό κίνητρο για να ”τρέξουν” και πάλι τη μετοχή. Ο ΟΤΕ είναι η πρώτη μετοχή που πληροί όλες τις προϋποθέσεις, ώστε ένας βραχυπρόθεσμος παίκτης να ασχοληθεί μαζί της.

Θα συνεχίσουμε, με τη δεύτερη σε κεφαλαιοποίηση εταιρία τη Eurobank. Αφελής θα ήταν όποιος πιστεύει ότι η διοίκηση της τράπεζας τυχαία και ασχεδιάστα επιλέγει να διανείμει το υψηλότερα κλαδικό μέρισμα.

Επιβεβαίωση της ηγετικής θέσης και της ισχύος του ομίλου. Σχεδόν αντανακλαστικά θα περιμέναμε την απάντηση της Εθνικής, γιατί θέλουμε να πιστεύουμε ότι η πρόκληση δεν μπορεί να μείνει αναπάντητη για πολύ.

Ερχόμαστε στον ΟΠΑΠ, όπου διαπιστώνεται σοβαρή κόπωση, είτε λόγω Intralot, είτε λόγω κορεσμού είτε λόγω μετοχοποιήσεων. Ο Οργανισμός πρέπει να επιδείξει τη δέουσα προσοχή στη συνέχεια για το – κατά την εκτίμηση μας– κρίσιμο πρώτο εξάμηνο.

Και τελειώνουμε με όλη εκείνη την ελπιδοφόρο γενιά μικρών μεσαίων ή και μεγαλύτερων επιχειρήσεων που παλεύουν επιβιώνουν και αποτελούν για εμάς το κίνητρο για τη συνέχεια.

Θυμόμαστε και προς το τέλος της δεκαετίας του ’80, από τις τότε περίπου 100 εισηγμένες, οι δυο στις τρεις τέθηκαν με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο σταδιακά στο περιθώριο, ή χρεοκόπησαν.

Υπήρχε όμως μια μαγιά εταιριών, που εν συνεχεία ενισχύθηκε με υγιείς, δραστήριες επιχειρήσεις (αρχές της δεκαετίας του ’90 εισήχθηκαν στο χρηματιστήριο οι Intracom, Chipita, κατασκευαστικές κλπ).

Κάτι ανάλογο συμβαίνει και τώρα καθώς από τις περίπου 370 εισηγμένες, οι δυο στις τρεις, με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο δεν απασχολούν και δεν πρόκειται να απασχολήσουν τον μέσο επενδυτή, ξεχωρίζει όμως μια ομάδα αρκετών εταιριών.

* Τα σχόλια των ΑΧΕ δημοσιεύονται στη δεξιά στήλη ”Συνοδευτικό Υλικό”