Άλλη μία τραπεζοκεντρική ακραία αντίδραση στο Χ.Α., με τους βασικούς δείκτες να πλησιάζουν εγγύτερα σημαντικές περιοχές αντίστασης. Προς τις 1.080 μονάδες ο Γενικός Δείκτης, προς τις 370-375 ο Ftse Large Cap, με τις τράπεζες να δίνουν τα... ρέστα τους και τον κλαδικό δείκτη να περνά -όπως σημείωνε ο Θανάσης Σταυρόπουλος- σε θετική διψήφια απόδοση από την αρχή του έτους.

Εμφανής εδώ και δέκα μέρες - δύο εβδομάδες η μετατόπιση -τουλάχιστον- του βραχυπρόθεσμου ενδιαφέροντος από το μη τραπεζικό προς το τραπεζικό, και δη το συστημικό μέρος της αγοράς.

Ρευστότητα, κεφάλαια, πονταρίσματα, hedge funds, ξένοι, εγχώριο σύστημα έχουν μετατοπιστεί στον χρηματοπιστωτικό κλάδο. Ποντάρουν σε ένα από τα κρισιμότερα στοιχήματα -των τελευταίων 10ετιών- και αυτό δικαιολογεί και αρκετές από τις ακρότητες που γίνονται τις τελευταίες ημέρες.

Η παρουσία συγκεκριμένων hedge funds "εγγυάται" την ένταση της μόχλευσης και την εικόνα που παρουσιάζουν οι μετοχές της Εθνικής, της Alpha Bank, της Πειραιώς και της Eurobank.

Το αξιοσημείωτο είναι πως, ενώ η στάθμιση των τραπεζικών μετοχών έχει περιοριστεί στα χαμηλότερα ποσοστά των τελευταίων 14-15 ετών, η ισχύς της μόχλευσής τους στο σύνολο της αγοράς είναι πολλαπλάσια.

Ποιο είναι το βάρος λ.χ. της Εθνικής ή της Πειραιώς στη διαμόρφωση του 25άρη ή του Γ.Δ.; Ποια λ.χ. της ΕΕΕ ή του ΟΠΑΠ; Και όμως, το 55% των χθεσινών συναλλαγών (105,3 εκατ. ευρώ) πραγματοποιήθηκε σε μόλις 3 μετοχές, Alpha Bank, Εθνικής και Πειραιώς.

Το εξίσου αξιοσημείωτο όμως είναι πως το μεγαλύτερο κομμμάτι του μη τραπεζικού συστήματος συνεχίζει τη βραχυμεσοπρόθεσμη ανοδική φορά του, όπως ξεκίνησε από τα ελάχιστα στις αρχές του περυσινού Ιουνίου.

Μετοχές της μεγάλης αλλά και της μεσαίας κεφαλαιοποίησης (περίπου 22 - 25) ακολουθούν νομοτελειακά πορεία απεγκλωβισμού από τα (περυσινά ιστορικά) ελάχιστά τους, δημιουργούν εξόφθαλμους σχηματισμούς αναστροφής κι επιχειρούν για τη λεγόμενη επόμενη ημέρα.

Σε αυτήν την πορεία βεβαίως και κάποια στιγμή ο χρηματοπιστωτικός κλάδος - όπως θα έχει μετεξελιχθεί- θα λάβει τη θέση που δικαιούται (δεν γίνεται δα αλλιώς), ωστόσο πολλές εισηγμένες έχουν βρει πλέον τον δρόμο τους.

Το bank-party, όπως το πρωτοχαρακτηρίσαμε από το αρχικό κιόλας πέταγμά του, δίνει τον... κερδοσκοπικό αέρα, που είτε μας αρέσει είτε όχι θέλουν οι αγορές.

Για παράδειγμα, το χθεσινό 28,25% για τη μετοχή της Alpha Bank(*) ενδοσυνεδριακά έφθασε έως και 43-45(!) ήταν όντως ακραίο.

Αποδόθηκε δε στην τακτική των ίδιων των... ισχυρών χεριών, που επιδιώκουν να αντλήσουν ρευστότητα, και στο arbitrage μεταξύ μετοχών στην υποκείμενη αγορά - ΣΜΕ στον δείκτη - και δικαιωμάτων μελλοντικής απόκτησης επιπλέον μετοχών.

Τακτική που θα συνεχιστεί στη λογική της προεξόφλησης μέχρι το σημείο όπου θα βεβαιωθεί το σύστημα πως καλύπτεται τουλάχιστον το 10% της ιδιωτικής συμμετοχής. Γι' αυτό θεωρούμε πολύ πιθανή την άμεση προσπάθεια επαναπροσέγγισης-πειστικής ανοδικής διάσπασης των 370-375 μονάδων για τον Ftse Large Cap, με ζητούμενη την προηγούμενη επιβεβαίωση των 345 μονάδων.

(*) Επειδή πολλή κουβέντα έγινε εχθές για τα warrants και περισσότερες παρερμηνείες ακούστηκαν, τόσο το arbitrage μετοχής-warrant όσο και η πολλαπλασιαστική αξία μιας θέσης αφορούν ΕΝ ΔΥΝΑΜΕΙ επένδυση. Σε θέση που αποκτάται σήμερα, που αντιστοιχεί σε 7,3-9 δικαιώματα, τα οποία για να έχουν την αξία που τους αποδίδουν ΘΑ πρέπει να ασκηθούν στο σύνολό τους και καθ' όλη τη διάρκεια των 4,5-5 ετών που οι μέτοχοι των τραπεζών θα επαναγοράζουν από το ΤΧΣ τις μετοχικές θέσεις.

Προσώρας το παιχνίδι ξεκινά με αναλογία ιδιώτες-μεγαλομέτοχοι τραπεζών 10-12% vs ΤΧΣ (θέσεις προς επαναγορά ) 88-90%. Αναλογία που σε ΤΡΕΧΟΥΣΕΣ τιμές αντιστοιχεί σε συνολικά 3-3,2 δισ. ευρώ (και για τις τρεις τράπεζες) έναντι 29-29,3 δισ. ευρώ που από... σήμερα και στο εξής και σε βάθος 5ετίας θα πρέπει να επανακτηθούν από τους ιδιώτες.

Προφανώς η αγορά μιας μετοχής, αλλά και warrants εμπεριέχει προσδοκία υπεραξιών, ενέχει όμως και τον κίνδυνο εγκλωβισμού.