Η ΕΚΤ και η οικονομία πίεσαν τη Wall Street, σημειώνεται σχετικά στο euro2day. Με τον Dow Jones στις 12.896,67 μονάδες (-0,36%) και τον S&P 500 κατά 0,47% χαμηλότερα στις 1.367,58 μονάδες.

Από το συγκεκριμένο θέμα κρατάμε την εξής εκτίμηση: «Αντίθετα απ΄ ό,τι φαίνεται και από την πτώση που σημείωσαν σήμερα οι χρηματιστηριακοί δείκτες στην Ευρώπη και στις ΗΠΑ, η απόφαση της ΕΚΤ επιβεβαίωσε τους χειρότερους φόβους των επενδυτών ότι η κρίση πλέον είναι τόσο βαθιά σε παγκόσμιο επίπεδο που οι κεντρικές τράπεζες προχωρούν σε μάλλον σπασμωδικές κινήσεις για την αντιμετώπισή της».

Αυτό αποτυπώνεται από τη… μεθεπομένη της συνόδου στα spreads των ομολόγων (Ισπανίας, Ιταλίας, χωρίς να παραβλέπεται η Γαλλία), στις αγορές κρατικών τίτλων, στην αδυναμία ή κόπωση των χρηματιστηριακών δεικτών αλλά και στις νέες πιέσεις\ που δέχεται το ευρώ.

Ενδείξεις και τεχνικά στοιχεία που ενισχύουν την επιφυλακτικότητα σε διεθνές-ευρωπαϊκό επίπεδο, παρά την πρόσκαιρη ανάσα που φάνηκε να προσφέρει και η επιστροφή της Ιρλανδίας στις αγορές.

Ο ξαφνικός φόρος… αναχώρησης που φαίνεται πως επιβάλλεται από ορισμένες αεροπορικές εταιρείες (που καλύπτουν την ισπανική αγορά) μόνο σύγχυση και έντονη ανησυχία φανερώνει.

Σε αυτό το περιβάλλον, το Χ.Α. γύρισε χθες και υπό το βάρος των φημών και διαρροών για τις επαφές κυβέρνησης - τρόικας, το περιεχόμενο των προγραμματικών και τις ουσιώδεις εκκρεμότητες για τις τράπεζες.

Ήρθαν τα πάνω κάτω παρατηρούσε χθες ο Θανάσης Σταυρόπουλος, ο οποίος εκτός των άλλων σημείωνε: «Το σήμα υποχώρησης το έδωσε ο τίτλος της Coca Cola, για να ακολουθήσουν οι τράπεζες και βέβαια τα πράγματα θα ήταν πολύ χειρότερα για τον Γενικό Δείκτη και τον FTSE αν ο ΟΤΕ δεν επέμενε σε κίνηση μόνιμα με θετικό πρόσημο». Ειδικότερα για τη δεικτοβαρή μετοχή της CCH, εκτενέστερη τεχνική αναφορά περιλαμβάνεται στις σελίδες του σημερινού Μετόχου - στον έντυπο Εκηβόλο, με τον όμιλο να θεωρείται σηματωρός όχι μόνο χρηματιστηριακών αλλά ευρύτερα εννοούμενων επιχειρηματικών κι οικονομικών εξελίξεων.

Στις 637,05 μονάδες ο Γενικός Δείκτης, που αδυνατεί επί της ουσίας να κρατήσει την κρίσιμη περιοχή των 660 μονάδων (τοπική κορυφή στις 662,49 μονάδες), ενώ και η τεχνική εικόνα του 20άρη (τοπική κορυφή στις 243,73 μονάδες) δεν ήταν επαρκής για τη λήψη θέσεων, πέραν του στενού χρονικού ορίου (το πολύ τριών συνεδριάσεων).

Θα επιμείνουμε στην εκτίμησή μας πως, όσο ο Γενικός Δείκτης δεν πείθει για τη δυνατότητα κίνησης πάνω από τις 660-680 μονάδες και τις 250 ο FTSE 20, η λήψη οποιασδήποτε ισχυρής αγοραστικής θέσης (πάντα στο όριο του Τ συν 3) θα ενέχει τον μεγάλο κίνδυνο εγκλωβισμού.

Όμως, το ενδιαφέρον της χθεσινής συνεδρίασης -κατά την εκτίμησή μας- είναι πως κράτησαν μετοχές με βραχυπρόθεσμα ανοδική φορά και με σημαντικές υπεραξίες σε διάστημα εβδομάδας κι ενός μηνός. Για παράδειγμα, η μετοχή του ΟΤΕ έκλεισε με κέρδη στα 2,21 ευρώ και της ΔΕΗ στα 2,30 ευρώ. Σημειωτέον πως αμφότερες μετρούν απόδοση 10,50 (και 80,15%) και 22,90 (και 91,67%) αντίστοιχα (σε διάστημα εβδομάδας - μηνός).

Αντιθέτως, οι τράπεζες παρέμειναν ο μεγάλος… ασθενής: ενδεικτική η περίπτωση της Εθνικής Τράπεζας, που αντέδρασε έως το πολύ το 1,51 ευρώ (κρίσιμη θεωρείται η ανοδική διάσπαση του 1,60 ευρώ, τουλάχιστον), με τους βραχυπρόθεσμους παίκτες να «πυροβολούν» στο πρώτο γύρισμα του 20άρη.

Αυτό αποδίδεται κυρίως στο ότι οι ξένοι εξακολουθούν να απέχουν και η όποια προσπάθεια παραμένει αποτέλεσμα της δράσης συγκεκριμένων κύκλων.

Αποδεικνύεται για ακόμη μία φορά ο βραχυπρόθεσμος ορίζοντας των κινήσεών τους, η χαμηλή εμπιστοσύνη που υπάρχει και η έκδηλη αβεβαιότητα για τους χειρισμούς της κυβέρνησης και την απάντηση της τρόικας.

Και αν ο Αλέξανδρος Μωραϊτάκης μιλά για την ανάγκη συντονισμού των φορέων για την ανάπτυξη (για το αυτονόητο δηλαδή), το σχετικό θέμα για τις σχέσεις Ιντραλότ-ΟΔΙΕ έρχεται να διαλύσει τις όποιες ψευδαισθήσεις απομένουν στην αγορά. Στο σχετικό θέμα των Γιώργου Παπανικολάου - Φώτη Κόλλια επιβεβαιώνεται -για πολλοστή φορά- πώς εννοούνται οι… business as usual στην Ελλάδα, οι ιδιωτικοδημόσιες δουλειές σε αυτόν τον τόπο.