του Μιχαήλ Γελαντάλι

Δείγμα γραφής για το τι περιμένει η αγορά άμεσα δίνει η μέχρι στιγμής εικόνα της συνεδρίασης.

Μικρό εύρος διακύμανσης μεταξύ 2.410-2.426 μονάδων, μόνιμα σε αρνητικό έδαφος ο Γενικός Δείκτης, συντήρηση του FTSE-20, κυρίως μέσω της Alpha -και σήμερα των ΟΠΑΠ, ΔΕΗ- και άκρως προσεχτικές κινήσεις σε επιλεγμένες μετοχές.

Στα 4,30 ευρώ η μετοχή της Κωτσόβολος, που δικαιολογεί υψηλότερη κεφαλαιοποίηση, στα 3,52 ευρώ η Μηχανική, στα 3,06 ευρώ ο Χατζηιωάννου (με εντολή αγοράς 17.000 τεμαχίων στα 3,04 ευρώ), με κέρδη οι ΟΠΑΠ, Μεβάκο, Ζήνων, χαμηλότερα των 9 ευρώ η Hyatt, μικρές οι απώλειες για την ΕΧΑΕ και ελάχιστες ακόμη οι μεμονωμένες κινήσεις.

Δεδομένης της συγκυρίας και για όσο συντηρείται αυτό το κλίμα, σημειώναμε και προηγούμενα, θα πρέπει να αρκούμεθα στη διατήρηση των κεκτημένων.

Θετικό θα ήταν επίσης το ενδεχόμενο της μη υποχώρησης της αγοράς χαμηλότερα των 2.400 μονάδων, κάτι που θα ”απελευθέρωνε” τις δυνάμεις των πωλητών, χωρίς αυτό να σημαίνει πως η αγορά δεν μπορεί να υποχωρήσει και προς τις 2.365-2.370 μονάδες.

Όμως όχι άμεσα και ούτε σε αυτή τη φάση.

Αυτό που διαπιστώνεται στα πρώτα 40 λεπτά της συνεδρίασης είναι η χαμηλή συναλλακτικότητα σε τεμάχια των περισσότερων μετοχών (είναι χαρακτηριστικό πως σε περισσότερες των 120 μετοχών η εμπορευσιμότητα δεν ξεπερνά 1000 κομμάτια) και η επικέντρωση των πράξεων σε λίγους τίτλους.

Για παράδειγμα, αυξημένη εμπορευσιμότητα εμφανίζουν οι μετοχές των Μηχανική, Κορασίδη, ΕΧΑΕ, Ιntracom, Μυτιληναίος, Ολυμπιακή Τεχνική, ΟΤΕ και Panafon (στα 6,18 ευρώ).

Ο συνολικός τζίρος είχε διαμορφωθεί στα 40 εκατ. ευρώ, αν, και όπως επισημάνθηκε, παραμένει επικεντρωμένος σε 8-10 μετοχές.

Για την επόμενη ώρα απαιτείται, για δεύτερη κατά σειρά φορά, επιβεβαίωση (ή όχι) της σημασίας που έχουν οι 2.410 μονάδες για τη βραχυπρόθεσμη τάση.

Σημείωση: Οι ίδιοι και οι ίδιοι μιλούν στα τηλεοπτικά ”παράθυρα” για υπαρκτά και ανύπαρκτα, πιθανά και απίθανα σκάνδαλα.

Χωρίς ειρμό οι κουβέντες των περισσότερων, αποσκοπούν κατά κύριο λόγο στο να εντυπωσιάσουν, αδιαφορώντας αν δαιμονοποιούν τομείς της οικονομίας, καθιστούν επιφυλακτικούς τους ελάχιστους εν δυνάμει επενδυτές και προβληματίζουν τους ξένους.

Μας προκαλεί εύλογα ερωτήματα η ενδεχόμενη αδυναμία πολλών εξ αυτών να αρθρώσουν ένα στοιχειωδώς υποφερτό οικονομικό λόγο, να αναφερθούν στον ρόλο του χρηματιστηρίου, να μας πουν πώς σχεδιάζουν να ξεπεράσουν τη γραφειοκρατία και τις αγκυλώσεις, να εφαρμόσουν ουσιαστικά την υπάρχουσα νομοθεσία, να προσδώσουν στη Σοφοκλέους τον ρόλο που της αρμόζει.