Δείτε εδώ την ειδική έκδοση

Don’t cry for me Argentina!

Ένα από τα μεγάλα μυστήρια αυτών των εκλογών είναι οι θέσεις των κομμάτων για το χρηματιστήριο. Τι εκτιμούν άραγε οι πολιτικοί ταγοί του τόπου; Ότι η Σοφοκλέους μπορεί να αποτελέσει μοχλό ανάπτυξης ή ότι πρόκειται για ένα... χαμαιτυπείο όπου μαζεύεται ο υπόκοσμος των Αθηνών και της... περιφέρειας;

Don’t cry for me Argentina!
Ένα από τα μεγάλα μυστήρια αυτών των εκλογών είναι οι θέσεις των κομμάτων για το χρηματιστήριο. Τι εκτιμούν άραγε οι πολιτικοί ταγοί του τόπου; Ότι η Σοφοκλέους μπορεί να αποτελέσει μοχλό ανάπτυξης ή ότι πρόκειται για ένα... χαμαιτυπείο όπου μαζεύεται ο υπόκοσμος των Αθηνών και της... περιφέρειας;

Ας μας πουν τι πιστεύουν, τι θέλουν να κάνουν κι εμείς θα αποφασίσουμε. Όχι μόνο για την ψήφο μας (τι είναι μία ψήφος ανάμεσα στις τόσες άλλες;), αλλά πολύ περισσότερο για την τύχη των χρημάτων μας...

Θέλουμε ν’ ακούσουμε συγκεκριμένα πράγματα για τη Σοφοκλέους. Τι ακριβώς σχεδιάζουν τα κομματικά επιτελεία των δύο μονομάχων. Και κυρίως ποια είναι η αφετηρία τους σε σχέση με το κεφάλαιο Σοφοκλέους.

Όταν κάποιος πιστεύει ότι το ελληνικό χρηματιστήριο είναι άντρο απατεώνων, τότε δεν μπορούμε να συζητήσουμε για τυχόν μέτρα που θα πάρει για την ανάπτυξή του. Δεν γίνεται από τη μία πλευρά να αποκαλεί κανείς απατεώνες τους επιχειρηματίες και τους επενδυτές και από την άλλη να φροντίζει για το... καλό τους.

Τα λέμε έτσι, διότι αυτό εισπράττουμε τελικά από τις διάφορες τηλεοπτικές συζητήσεις. Όταν γίνεται αναφορά στη Σοφοκλέους, αυτή δεν γίνεται για καλό! Σχεδόν όλοι αναπαράγουν μία αντίληψη: ότι το χρηματιστήριο είναι κάτι κακό και ότι οι ίδιοι και ο οποιοσδήποτε άλλος δεν πρέπει να έχουν σχέση μαζί του.

Οι υποψήφιοι βουλευτές προσπαθούν να εισπράξουν για λογαριασμό τους μέρος, έστω, της δυσαρέσκειας του κόσμου για τις μεγάλες απώλειες που προκλήθηκαν από τη ”μεγάλη αλογομουριά του 1999”. Λαϊκίζουν έτσι επικίνδυνα και είναι βέβαιο ότι προσφέρουν ελάχιστα. Τόσο στην αλήθεια, όσο και στο συμφέρον του τόπου.

Υπήρξαν υπερβολές και ανομίες το 1999. Μόνο που αυτές δεν έγιναν από μόνες τους. Συνέβαλαν άπαντες. Όταν η Σοφοκλέους ανέβαινε, πόνταραν στο limit up. Τώρα ποντάρουν, κατά πώς φαίνεται, στο limit down...

Εμείς, όμως, που βιώνουμε καθημερινά και επί πολλά χρόνια την καθημερινότητα στη Σοφοκλέους, έχουμε το δικαίωμα να έχουμε μία διαφορετική τοποθέτηση. Τόσο για τον ρόλο του χρηματιστηρίου, όσο και για το τι έχει συμβεί και τι θα μπορούσε να συμβαίνει.

Δεν ζητάμε να μας... ”ανεβάσουν τις τιμές”, όπως ζητούσαν το 2001 οι εξαπατημένοι ψηφοφόροι του 2000. Θέλουμε όμως να ξέρουμε τι σκέφτονται για τη Σοφοκλέους και το μέλλον της. Τι σκοπεύουν να κάνουν.

Για μας, ας μην στεναχωριούνται. Πρώτον, έχουμε μάθει στα δύσκολα. Δεύτερον, γνωρίζουμε ότι ουδείς θα μας ”κλάψει” στην αποτυχία, αλλά, αντίθετα, οι πάντες θα μας φθονήσουν στην επιτυχία. Και τρίτον, εκτός της Σοφοκλέους υπάρχουν και αλλού αγορές.

Δεν χάλασε, λοιπόν, ο κόσμος αν δεν συμφωνήσουμε για το μέλλον της ελληνικής χρηματιστηριακής αγοράς. Πολύ απλά, διότι αν δεν θέλουν να υπάρχει αγορά, εμείς θα πάμε εκεί που αποδεδειγμένα υπάρχει και δεν αισθανόμαστε παρείσακτοι...

Θανάσης Μαυρίδης

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.

ΣΧΟΛΙΑ ΧΡΗΣΤΩΝ

blog comments powered by Disqus
v