Στο 2002 και ακόμη παραπέρα επιστρέφουν οι αποτιμήσεις πλέον και των τραπεζικών ομίλων. Συντονισμένη ρευστοποίηση θέσεων από πλευράς ξένων διαχειριστών, φέρνει τον Γενικό Δείκτη πλέον σε νέα και ενδοσυνεδριακά χαμηλά, ελάχιστα πάνω από το χείλος των 1.600 μονάδων.

Ομοβροντία πωλητών σε Πειραιώς, που χάνει μέχρι 6% στα 5,06 ευρώ, 6 και πλέον τοις εκατό για την Eurobank που αποτιμάται πια στα 2,3 δισ. ευρώ, στα 5,24 ευρώ η Alpha Bank που κινδυνεύει να χάσει και την αποτίμηση των 2 δισ. ευρώ, ενώ αγελαία συμπεριφορά ακολουθείται για το σύνολο των μετοχών εταιρειών Μεγάλης Κεφαλαιοποίησης, με μόνο αντίβαρο, και αυτό τι να σου κάνει, την ΔΕΗ που με 1,2% στα 10,98 ευρώ κρατά τα προσχήματα.

Στο χορό των αρνητικών εκθέσεων ξένων οίκων για τον ελληνικό τραπεζικό κλάδο προστίθεται και η Deutsche Bank. Ο διεθνής οίκος, και θα πρέπει να προσεχθεί αυτό, πέραν της σημαντικής μείωσης των τιμών-στόχων, αφήνει ανοικτό το ενδεχόμενο εμφάνισης ζημιών για το 2009-2010, ενώ εμφανίζεται ιδιαίτερα αρνητική για την Πειραιώς, με την υψηλή έκθεση στη ΝΑ Ευρώπη.

Πωλητές από τον Τιτάνα και τα Ελληνικά Χρηματιστήρια, μέχρι θυγατρικές του ομίλου Βιοχάλκο, Ελλάκτωρα και εταιρείες του FTSEM 40. Σε νέο χαμηλό 52 εβδομάδων η Βωβός, που χάνει 10% περίπου στα 5,5 ευρώ.

Οι συναλλαγές περισσότερες από 25 εκατ. ευρώ πριν από λίγο, επιβεβαιώνουν την επενδυτική αποστροφή κυρίως ξένων διαχειριστών, οι οποίοι αποχωρούν και σε αυτά τα επίπεδα αποτίμησης.

Μετοχές-σηματωροί της βραχυπρόθεσμης τάσης όπου χθες επιχειρήθηκε να κρατήσουν, ακολουθούν την γενικότερα απαξιωτική εικόνα του ΧΑ.

Σε επίπεδο αποτίμησης η αγορά υποχωρεί πλέον σε βάθος… επταετίας, ενώ σε φάση εξαΰλωσης βρίσκονται τρεις στις πέντε μετοχές από το ευρύτερο ταμπλό.

Οι όποιες λίγες ελπίδες για να αποσοβηθούν τα χειρότερα σε αυτή τη φάση, εναπόκεινται στις ξένες αγορές.

Όμως, και εδώ διαπιστώνουμε πως η απόδοση των περισσότερων ευρωπαϊκών αγορών είναι συγκριτικά καλύτερη απ’ ότι της Σοφοκλέους, σε μια περίοδο που η ΕΚΤ μειώνει ρευστότητα για τιτλοποιήσεις.