του Μιχαήλ Γελαντάλι

Το ξεκαθάρισμα λογαριασμών και η ”νέα” Σοφοκλέους όπως χαρακτηριστικά περιγράφεται σήμερα και στο ”εγερτήριο” αποτελεί την πεμπτουσία των όσων βιώνουμε αυτές τις ημέρες στο ελληνικό χρηματιστήριο. Και δυστυχώς, σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις και πληροφορίες ακόμη δεν έχουμε δει, την τελική μάχη στο Βατερλώ, που θα κρίνει τον πόλεμο.

Προς αυτή πάντως την κατεύθυνση κινούνται τόσο η προσπάθεια κατηγοριοποίησης της αγοράς, όσο και του διαχωρισμού των μετοχών με βάση την διαφορά ”αγοραστών – πωλητών” και το εύρος διακύμανσής τους.

Είναι προφανές ότι η Σοφοκλέους των 328 εισηγμένων και των όσων θα εισαχθούν το 2003, θα πρέπει να διαμορφωθεί σε αγορά ορισμένων ταχυτήτων. Αυτή η διαδικασία θα πρέπει να έχει ολοκληρωθεί οπωσδήποτε μέσα στο 2003 και αφού προηγουμένως η ΕΧΑΕ θα έχει περάσει στα χέρια των ισχυρών, των τραπεζών, εκείνων δηλαδή που υποχρέωσαν σε αναδίπλωση μέχρι αργά χθες το βράδυ μέχρι και τον ίδιο τον ΥΠΕΘΟ.

Το θέμα για τη σημερινή συνεδρίαση δεν είναι αν θα κρατηθούν οι 1.800 μονάδες καθώς μέχρι το τέλος του χρόνου μπορεί να κινηθεί λίγο πάνω, λίγο κάτω ο δείκτης. Σημασία έχει ότι μία ομάδα μετοχών, παρουσιάζει όλο και καλύτερη, πέραν της επιχειρηματικής, χρηματιστηριακή συμπεριφορά.

Πόσοι γνώριζαν, αλήθεια, στο τέλος του εξαμήνου την Flexopack και τον κάθε Κανάκη, που προστίθενται δίπλα σε ένα πλαίσιο, μια Προμότα, ένα Λαζαρίδη, μια Betanet για να μείνουμε σε ένα δείγμα των μικρών της αγοράς. Υπάρχει μια Ελληνική Τεχνοδομική, ένα Ηyatt ένας Παπαστράτος, ένα Follie Follie ακόμη και ένα Ελμπίσκο (έστω με την προβληματική εμπορευσιμότητα).

Ευτυχώς η αγορά έχει κατηγοριοποιήσει μια ολιγομελή ομάδα εταιριών που όσο και αν ακούγεται παράδοξο την επιβραβεύει στο πέρασμα του χρόνου.