Του Α.Παναγόπουλου

Το ευρώ εκτινάχθηκε πάνω από τα 1,27 δολάρια, πριν υποχωρήσει στη συνέχεια στα 1,2683 δολάρια, ενώ οι αναλυτές εκτιμούν ότι οι κερδοσκοπικές κινήσεις θα ενταθούν στη σκιά των απογοητευτικών στοιχείων για την αμερικανική αγορά εργασίας και την αναμενόμενη αποτυχία των αξιωματούχων του G-7 να φρενάρουν, από τη Φλόριντα, τη διολίσθηση του δολαρίου.

Η αμερικανική αγορά εργασίας απογοήτευσε τους επενδυτές και τον επιχειρηματικό κόσμο, ενώ προβλέπεται ότι τα στοιχεία που ανακοινώθηκαν θα έχουν αρνητικές συνέπειες στη διαμόρφωση των καταναλωτικών δαπανών.

Η ανεργία στις ΗΠΑ υποχώρησε στο 5,6% τον Ιανουάριο, από το 5,7% του Δεκεμβρίου, στα χαμηλότερα επίπεδα της τελευταίας 2ετίας, ικανοποιώντας τις προβλέψεις των αναλυτών. Την ίδια στιγμή όμως εμφανίζει σημαντικά προβλήματα να δημιουργήσει νέες και σταθερές θέσεις εργασίας και να στηρίξει τις καταναλωτικές δαπάνες.

Η αμερικανική αγορά εργασίας δημιούργησε μόνο 112.000 νέες θέσεις εργασίας τον Ιανουάριο απογοητεύοντας τους αναλυτές που προέβλεπαν τη δημιουργία από 130.000 έως 175.000 νέων θέσεων εργασίας για το ίδιο διάστημα, ενώ τον Δεκέμβριο δημιουργήθηκαν μόνο 1.000 νέες θέσεις εργασίας.

Η ΕΚΤ απαιτεί από τις ΗΠΑ να διατηρήσουν χαμηλά επιτόκια, να περιορίσουν το υψηλό δημόσιο και εμπορικό έλλειμμά τους, που θα αποτρέψει την υποχώρηση του δολαρίου. Σύμφωνα με την ΕΚΤ η αποσταθεροποίηση των ισοτιμιών στο βραχυπρόθεσμο και μεσοπρόθεσμο διάστημα ”χρεώνεται” στην κρίση εμπιστοσύνης προς τις ΗΠΑ εξαιτίας των επικαλούμενων ”δίδυμων ελλειμμάτων”.

Η ανατίμηση του δολαρίου θα απορροφήσει τμήμα του εμπορικού ελλείμματος και θα βοηθήσει στην εξισορροπήση του δημοσίου ελλείμματος σύμφωνα με την ΕΚΤ.

Η Γερμανία, η Γαλλία και η Ιταλία, οι τρεις χώρες της Ευρωομάδας που συμμετέχουν στο G-7, θα διαμορφώσουν κοινή στρατηγική με τη Βρετανία, η οποία ανησυχεί για την ανατίμηση της στερλίνας έναντι του δολαρίου.

Ο υπουργός Οικονομικών των ΗΠΑ John Snow, υποστηρίζει την χαλάρωση των ελέγχων των ασιατικών κυβερνήσεων στις ισοτιμίες των εθνικών τους νομισμάτων και τη μεγαλύτερη ελαστικότητα των ισοτιμιών, κρίνοντας ότι θα βοηθήσουν στην επιτάχυνση της ανάπτυξης της παγκόσμιας οικονομίας.

Παρόλο που ο Λευκός Οίκος και ο ίδιος ο J. Snow έχουν υπογραμμίσει επανειλημμένα ότι το ”σκληρό” δολάριο αποτελεί εθνικό συμφέρον των ΗΠΑ, ο πρόεδρος της Boeing Tom Picking δεν κουράζεται να επαναλαμβάνει ότι το ”φθηνό” δολάριο αποτελεί οξυγόνο για τις αμερικανικές εξαγωγές και οικονομία.

Οι ΗΠΑ όμως είναι εναντίον οποιασδήποτε παρέμβασης στις αγορές, παρόλο που το ευρώ έχει ανατιμηθεί κατά 45% έναντι του δολαρίου την τελευταία διετία.

Η Ιαπωνία φοβάται ότι οι ΗΠΑ θα πιέσουν για να αποσπάσουν δεσμεύσεις από το Τόκιο για να απέχει από παρεμβάσεις στήριξης του δολαρίου.

Έτσι η Ιαπωνία απέφυγε να ζητήσει να τεθεί επισήμως στην ημερήσια διάταξη της συνόδου το θέμα των ισοτιμιών του δολαρίου, παρόλο που την προηγούμενη διετία πίεζε ασφυκτικά τις ΗΠΑ και την Ευρώπη προς την ακριβώς αντίθετη κατεύθυνση.

Η Κίνα θα είναι ο μεγάλος απών της συνόδου, που θα απασχολήσει ίσως περισσότερο από όλους τις εργασίας της.

Η Ευρώπη, σε αντίθεση με τις ΗΠΑ που απειλούν περιοδικά το Πεκίνο με κυρώσεις, ακολουθούν μια περισσότερο εφικτή πολιτική προσπαθώντας να διαπραγματευτεί με το Πεκίνο τη σύνδεση του εθνικού της νομίσματος με καλάθι δυτικών νομισμάτων προσφέροντας ως ”δόλωμα” την ενίσχυση των οικονομικών και εμπορικών σχέσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης με την Κίνα.

Ο Julian Callow, ”γκουρού” των συναλλαγματικών αγορών της Barclays Capital, προειδοποίησε ότι εάν το ευρώ συνεχίσει να ταξιδεύει προς τα 1,35 δολάρια, η ΕΚΤ θα πρέπει να παρέμβει στο κόστος δανεισμού μειώνοντας τα επιτόκια.

Η περαιτέρω ανατίμηση του ευρώ, προειδοποιεί ο J. Callow, κινδυνεύει να αποδειχθεί μπούμερανγκ, γιατί, ενώ από τη μια πλευρά θα περιορίζει τον πληθωρισμό στην ευρωζώνη, από την άλλη πλευρά θα φρενάρει την ανάπτυξή της.

O υπουργός Οικονομικών της Γαλλίας, Francis Mer, υπογράμμισε από την Ουάσιγκτον, κατά τη διάρκεια της μετάβασής του προς τη Φλόριντα, ότι περιμένει από τη σύνοδο των οικονομικών εκπροσώπων του G-7 να αποστείλουν σαφές μήνυμα προς τις αγορές, το οποίο θα διευκρινίζει θα καθιστά περισσότερο πιεστικό την προηγούμενη απόφαση της συνόδου του Ντουμπάι!

Σύμφωνα με τον F. Mer, οι εκπρόσωποι του G-7 θα πρέπει να εξηγήσουν στις ασιατικές χώρες την ανάγκη υιοθέτησης ελαστικής πολιτικής στη διαμόρφωση των ισοτιμιών των εθνικών τους νομισμάτων.

Παράλληλα υπογράμμισε ότι αναμένει ανάπτυξη της αμερικανικής οικονομίας κατά 4,5% και της ευρωπαϊκής γύρω στο 2% για το 2004, επιβεβαιώνοντας τις προβλέψεις του ΔΝΤ.

Οι αναλυτές εκτιμούν ότι από το ”Στόμα του Ποντικού” της Φλόριντα, δεν θα υπάρξουν μηνύματα καθησυχασμού των επενδυτών και των αγορών σε ό,τι αφορά τις έντονες διακυμάνσεις των ισοτιμιών και της υποχώρησης του δολαρίου.

Ενδεικτικό της αποτυχίας της προηγούμενης συνόδου των υπουργών Οικονομικών και των προέδρων των Κεντρικών Τραπεζών του G-7 που πραγματοποιήθηκε στο Ντουμπάι τον προηγούμενο Σεπτέμβριο είναι ότι η ανατίμηση του ευρώ έναντι του δολαρίου εκτινάχθηκε κατά 13,02%, της στερλίνας κατά 11,68%, του γεν κατά 7,45% και του καναδικού δολαρίου κατά 1,56%, που περιόρισε την άνοδό του μετά την πρόσφατη μείωση της Κεντρικής Τράπεζας της χώρας.

Η κατάσταση που έχει διαμορφωθεί με άξονα τις συναλλαγματικές ισοτιμίες, καθιστά σαφές ότι η πολιτική διαχείρισης των οικονομικών και γεωπολιτικών αντιθέσεων με την μορφή των ξεπερασμένων διευθυντηρίων, θα ενισχύσει τις κερδοσκοπικές κινήσεις τροφοδοτώντας το κλίμα ανασφάλειας των οικονομικών και εμπορικών συναλλαγών, σε μια ιδιαίτερη ευαίσθητη περίοδο για τη ανάκαμψη της ευρωπαϊκής και διεθνούς οικονομίας.

Το ΔΝΤ μάλιστα έχει κρούσει επανειλημμένα τον κώδωνα του κινδύνου για αποσταθεροποιητικές τάσεις από την αποτυχία των διεθνών οργανισμών ή των άτυπων οργανισμών, όπως το G-7, να αποδείξουν ότι μπορούν να ελέγξουν τις καταστάσεις.

Οι κερδοσκόποι των διεθνών συναλλαγματικών αγορών στοιχηματίζουν ότι η πίστωση χρόνου για φραστικές πιέσεις θα εξαντληθεί το Σαββατοκύριακο στο ”Στόμα του Ποντικού” της Φλόριντα και ότι από τη Δευτέρα η ΕΚΤ θα αντιμετωπίσει πλέον για πρώτη φορά την πραγματική διάσταση του διλήμματος για μείωση των επιτοκίων ή άμεση παρέμβαση στις συναλλαγματικές αγορές, προς μεγάλη ευχαρίστηση των ”εχθρικών” κυβερνήσεων του Ecofin.