του Μιχαήλ Γελαντάλι

Ο Τάνταλος, το πιθάρι (κοινός ”κουβάς”) και το... μαρτύριο της σταγόνας. Η χαρακτηριστική ευκολία με την οποία διασπάστηκε χθες η ”στήριξη” των 2.320 μονάδων με αυξημένες μάλιστα ρευστοποιήσεις τίτλων εταιριών μεσαίας κεφαλαιοποίησης, φέρνει την αγορά αντιμέτωπη με το... χείλος των 2.280 μονάδων.

Ενδεχόμενη διάσπαση, χωρίς ενδιάμεση αντίδραση από τη συγκεκριμένη περιοχή θα οδηγήσει ταχύτατα, δυστυχώς την αγορά, στο κλίμα απαξίωσης – ευτέλειας των αρχών Απριλίου. Η ουσία είναι ότι ότι κερδήθηκε μέσα σε ένα μήνα, με κόπο, χάριν κυρίως στα διαθέσιμα του Ταμείου του ΟΤΕ και τη συνδρομή των ισχυρών τραπεζικών ”παικτών” αφήνεται να χαθεί μέσα σε λίγες συνεδριάσεις.

Το δυσάρεστο όμως είναι ότι ο επαπειλούμενος νέος εγκλωβισμός δεν αφορά πλέον στους χιλιάδες εγκλωβισμένους μικροεπενδυτές, αλλά και σε επαγγελματίες της αγοράς, ορισμένους κατά κανόνα υπομονετικούς θεσμικούς και τους λίγους εργατικούς επιχειρηματίες.

Φταίνε ή όχι τα Παράγωγα, η κυβερνητική αναβλητικότητα, η συνεχής παλινωδία, ο παρασκηνιακός πόλεμος σε κάθε επίπεδο, ορισμένοι ανακαλύπτουν δε και νέα κόντρα μεταξύ υπουργών μετά την τοποθέτηση του διοικητή της ΤτΕ, η στάση των ”καλομαθημένων” διαχειριστών, απειλούν να ρίξουν και πάλι το ΧΑΑ στα... τάρταρα και να ”αδειάσουν” το ”πιθάρι”...

Και μέσα σε όλα ορισμένοι παράγοντες της αγοράς φοβούνται πως οι αρμόδιοι δεν ”μαθαίνουν από τα παθήματά τους”. Χαρακτηριστικά αναφέρουν πως –τηρουμένων των αναλογιών- στην περίπτωση του ΟΠΑΠ, ακολουθείται λίγο πολύ διαδικασία που παραπέμπει στον ατυχή (για την αγορά) χειρισμό της εισαγωγής της ΔΕΗ.

Από την προηγούμενη Παρασκευή, μεταφέρεται μέσω της στήλης ο έντονος προβληματισμός παραγόντων της αγοράς για το πώς μπορεί να ”αυτοεπιστραφεί” το μέχρι τώρα καλό όπλο του ΟΠΑΠ σε προβληματική κίνηση.