Δεύτερη ημέρα μετά τις εκλογές της Κυριακής. Με ορατές τις πρώτες επιπτώσεις (και) στον χώρο της οικονομίας, της αγοράς και του χρηματιστηρίου.

Η Αλεξάνδρα Γκίτση σε σχετικό θέμα της θίγει ένα υπαρκτότατο πρόβλημα (που απασχολεί τους περισσότερους, ασχέτως πολιτικής και κομματικής τοποθέτησης ή ψήφου στην προχθεσινή διαδικασία).

Ο πρόεδρος της Εθνικής Συνομοσπονδίας Ελληνικού Εμπορίου Βασίλης Κορκίδης σημειώνει τον κίνδυνο για εσωτερική στάση πληρωμών και εκτιμά ότι οι Έλληνες δεν θα ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους απέναντι στο κράτος εάν δεν βρεθεί σύντομα λύση. Ο ίδιος ανέφερε ότι υπάρχει ο κίνδυνος οι Έλληνες φορολογούμενοι να μην υποβάλουν τις φορολογικές τους δηλώσεις -η υποβολή ξεκινά την Τετάρτη 9 Μαΐου-, με αποτέλεσμα να μην εισρεύσουν στα ταμεία του κράτους τα απαραίτητα έσοδα.

Ήδη τα πρώτα στοιχεία είναι ανησυχητικά. Η Έλενα Λάσκαρη αναφέρεται στην κάθετη μείωση των εσόδων τον Απρίλιο όπου το χαράτσι της ΔΕΗ… σώζει επί της ουσίας την κατάσταση.

Αυτή είναι η μία όψη της καθημερινής πραγματικότητας, που το υπάρχον πολιτικό προσωπικό θα πρέπει να συνεκτιμήσει πριν να είναι αργά. Η άλλη εξελίσσεται από χθες στο πολιτικό γαϊτανάκι, με ελάχιστες, έως μηδενικές ενθαρρυντικές ενδείξεις και αυτές από μεμονωμένα πρόσωπα. Το σίγουρο είναι πως δεν αρκούν, ενώ ο χρόνος και η κατάσταση είναι στο… και πέντε.

Όσοι τρέφουν υπερβολικές προσδοκίες λόγω της εκλογής του Fr. Hollande ας δουν το σημερινό θέμα των Financial Times με τον εύγλωττο τίτλο «Η Ελλάδα θα… ξεσκεπάσει τον Γάλλο πρόεδρο» όπου εκτιμάται πως ο σοσιαλιστής πολιτικός θα πουλήσει την Ελλάδα και θα αρκεστεί σε μικροπαραχωρήσεις από την πλευρά της Άγκ. Μέρκελ. Πολύ θα θέλαμε να διαψευστεί η πρόβλεψη του κατά κανόνα καλά ενημερωμένου Gideon Rachman, αλλά κρατάμε πολύ μικρό καλάθι, κάτι που σημειώνουμε επανειλημμένα εδώ και καιρό.

Όλα αυτά είναι εμφανές πως τα αφομοιώνει κι επιχειρεί να τα προεξοφλήσει και να τα αποτυπώσει στο χρηματιστηριακό ταμπλό το Χ.Α. Η χθεσινή άτακτη υποχώρηση (και λόγω πολλών κωδικών μόχλευσης) βύθισε τον 20άρη σε νέα ενδοσυνεδριακή ελάχιστη τιμή, λίγο χαμηλότερα της προηγούμενης του Ιανουαρίου. Εμφανής η προσπάθεια διαμόρφωσης ενός σχηματισμού διπλού πυθμένα, που όμως με γνώμονα την πολιτική ρευστότητα δεν έχει και πολύ… τύχη. Το περιθώριο υποχώρησης των βασικών δεικτών και μετοχών προφανώς και είναι συνάρτηση των εξελίξεων στα άλλα μέτωπα. Με ανοιχτό το ενδεχόμενο ο Γενικός Δείκτης να δοκιμάσει και τις 600 μονάδες, ο FTSE 20 τις 210-220, με την Εθνική να αποφεύγει- τουλάχιστον χθες- νέα τιμή χαμηλότερη της ελάχιστης του 1,26 ευρώ (στις 11/1).

Η ρευστότητα στα άλλα μέτωπα πολύ δύσκολα θα μπορούσε να οδηγήσει σύντομα σε λύση των ουσιωδών εκκρεμοτήτων που βαραίνουν τις τράπεζες.

Το ότι οι αποτιμήσεις των ομίλων έχουν απαξιωθεί (στο 1,48 δισ. ευρώ έχει περιοριστεί της… μεγαλύτερης Εθνικής) δεν λέει και πολλά καθώς μπορεί να ευτελιστούν περισσότερο. Οι τράπεζες όμως παρασέρνουν επιχειρήσεις του ευρύτερου δημόσιου τομέα (μόλις στα 496 εκατ. ευρώ η ΔΕΗ) αλλά και υγιείς ομίλους κι εταιρείες του ιδιωτικού χώρου, ό,τι αυτό μπορεί να συνεπάγεται για την επιχειρηματική δομή της χώρας. Κι αυτό επίσης θα πρέπει να το εκτιμήσουν οι πολιτικοί, που από εχθές επιδίδονται σε νέο γύρο… σκιαμαχιών.