Οι Γάλλοι και οι Γερμανοί κατέληξαν σε συμφωνία που επιτρέπει την ενίσχυση του EFSF στα 2 τρισ. ευρώ, στο πλαίσιο ενός ολοκληρωμένου σχεδίου για έξοδο από την κρίση χρέους στην Ευρώπη.

Τις πληροφορίες μεταδίδει η Guardian επικαλούμενη διπλωματικές πηγές στην Ευρωπαϊκη Ένωση. Σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, οι εξελίξεις έτρεξαν τις τελευταίες ώρες καθώς έγινε σαφές ότι οι πιέσεις προς τη Γαλλία αυξάνονται μετά την προειδοποίηση της Moody’s ότι θέτει υπό εξέταση την οικονομία της χώρας, γεγονός που απειλεί την αξιολόγηση ΑΑΑ.

Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να αυξηθούν τα spreads των γαλλικών ομολόγων έναντι των γερμανικών στις 114 μονάδες βάσης, στο υψηλότερο επίπεδο από το 1992. Οι αγορές αντέδρασαν αρνητικά και στις διαρροές από τη γερμανική πλευράς ότι η σύνοδος της Κυριακής δεν θα δώσει οριστική λύση στο πρόβλημα της Ευρώπης.

Ξεκινάμε ακριβώς από αυτήν την αναφορά σχετικού θέματος του euro2day, καθώς είναι κοινή εκτίμηση πως το τελικό ύψος του "κουρέματος" του ελληνικού χρέους εξαρτάται απόλυτα από τη συμφωνία Βερολίνου-   Παρισιού. Συμφωνία κυρίως πολιτικού χαρακτήρα, που θα επηρεάσει τον χαρακτήρα της Νέας Ευρώπης και το βάρος των επιπτώσεων για τις οικονομίες χωρών της ευρωπεριφέρειας.

Απόλυτα δέσμια αυτών των συσχετισμών η ελληνική πλευρά, αναμένει ανήμπορη την τελική απόφαση του Βερολίνου, τη στιγμή όπου στο εσωτερικό μέτωπο ο κ. Παπανδρέου προϊδεάζει και προειδοποιεί τους Έλληνες τραπεζίτες για την έπομενη μέρα του συστήματος.

Αυτές τις παραμέτρους τις προεξοφλούν εδώ και καιρό (κυρίως) οι ισχυροί παίκτες - πωλητές στον τραπεζικό κλάδο και όσοι έχουν επαρκέστερη ενημέρωση για το τι μέλλει γενέσθαι στον δεικτοβαρή (κυρίως) κλάδο.

Αυτό έχει ως συνέπεια τη νέα διόρθωση, χθες, του Γενικού Δείκτη τελικά στις 738,08 μονάδες, του Ftse-20 στις 287,18 με βαρίδι τις τράπεζες, την Εθνική έως τα νέα χαμηλά του 1,54 ευρώ αλλά και τον ΟΠΑΠ να επιβεβαιώνει την προβληματικότητά του.

Οι βραχυπρόθεσμοι παίκτες μπορεί να εξοικειώνονται με την ιδέα πως στην περίφημη (και υπερτιμημένη) σύνοδο κορυφής της 23ης/10 δεν θα προκύψουν τελεσίδικες λύσεις και προτάσεις, γεγονός που δεν διευκολύνει ακόμη τους Γερμανούς.

Βλέπουν όμως από την άλλη την επίθεση των αγορών να εντείνεται, τους οίκους αξιολόγησης να πυροβολούν συντονισμένα, εκβιάζοντας... τελική λύση. Είναι ενδεικτικές τόσο η προειδοποίηση της Moody's προς τους Γάλλους όσο και η υποβάθμιση της Ισπανίας κατά δύο κλίμακες (από τον ίδιο οίκο) και η ανάλογη ενέργεια της S&P για 24(!) ιταλικές τράπεζες.

Σε αυτόν τον ασφυκτικότατο κλοιό, η Ελλάδα μπορεί να παραμένει ο καταρχήν αποσταθεροποιητικός παράγοντας και ο σταθερός διαλύτης του ευρωσυστήματος, ωστόσο ο μετασταθείς ιός έχει μολύνει οικονομικούς οργανισμούς του μεγέθους μιας Ισπανίας και Ιταλίας, τη στιγμή όπου η Γαλλία απευθύνει… κραυγή αγωνίας για την Ευρώπη (και βεβαίως για την ίδια τη Γαλλία).

Είναι προφανές πως σε αυτήν την τελική -για ορισμένους και τελειωτική- φάση της κρίσης οι ελληνικές τράπεζες θα παραμείνουν ευάλωτες και εξαρτώμενες από τον ξένο παράγοντα μέχρι τέλους. Μέχρι τη διαδικασία της αναπόφευκτης κρατικοποίησης κάποιας εξ αυτών και, το πιθανότερο, της ισχυρής κεφαλαιακής ενίσχυσης με κεφάλαια (κυρίως) ξένων κύκλων.

Με το ιστορικό ελάχιστο του Ftse20 στις 277,20 μονάδες και με πολύ δρόμο ακόμη μέχρι την τελική λύση (και) για το ελληνικό πρόβλημα και τις τράπεζες της χώρας, πολύ δύσκολα δεν θα "επιβραβευθούν" όσοι ποντάρουν σε περαιτέρω διόρθωση (κατ' αρχάς) προς τις 250 μονάδες.

Εκτός κι αν οι επιτιθέμενες αγορές με τη συνδρομή των οίκων αξιολόγησης εκβιάσουν και πετύχουν μία λύση που θα βαρύνει λιγότερο την ελληνική πλευρά και τις τράπεζες.