του Μιχαήλ Γελαντάλι

Τεχνικής φύσεως αντιδράσεις είναι πιθανές ειδικότερα αυτή την περίοδο της ”πολλαπλασιαζόμενης” πτώσης. Πλην όμως, οι διαθέσεις των αγοραστών δεν είναι ακόμη ξεκάθαρες, και δεν είναι σίγουρο ότι θα αρχίσουν να υλοποιούνται από τα τρέχοντα επίπεδα τιμών. Σωστά πάντως, όλο και περισσότεροι μιλούν για αγορά που προσφέρει κάποιες πρώτες ευκαιρίες, προσβλέποντας στην ανθεκτικότητα των 1.620 – 1.650 μονάδων.

Βαίνουμε προς το τέλος, την ολοκλήρωση της πτώσης; Μάλλον όχι, καθώς το στοιχείο – καταλύτης διεθνώς θα είναι η τελική κίνηση των ΗΠΑ. Όμως, είναι προς τη σωστή κατεύθυνση τα χθεσινά μέτρα, τα πρώτα ουσιαστικά που με καθυστέρηση έστω μηνών, λαμβάνουν οι αρχές. Μπορούν σταδιακά να ενισχύσουν τη μόχλευση και σε ευθετότερο χρόνο να συμβάλουν στη μεσομακροπρόθεσμη αντίδραση και της ελληνικής αγοράς.

Ας μας επιτραπεί να θεωρούμε δύσκολη την άμεση αντίδραση του Δείκτη για όσο καιρό δεν αποσαφηνίζεται το επενδυτικό πλαίσιο του ΟΤΕ στη Ρουμανία. Σωστά επισημαίνεται, πως άλλη βαρύτητα θα έχει μια αυτοδύναμη επένδυση του Οργανισμού στη χώρα, και άλλη μια συμμετοχική (με το Ρουμανικό Δημόσιο). Περιμένουμε όμως και την έκτακτη γενική συνέλευση, όπου θα αποφασιστεί η αγορά μετοχών από τη διοίκηση του ΟΤΕ για να συνυπολογίσουμε το χρηματιστηριακό κόστος.

Πάντως, αγορές σε επίπεδα τιμών ’96 – ’97, μάλλον ελκυστικές και λογικές φαντάζουν. Αυτό που θα πρέπει να αποφασιστεί όμως ταχύτατα, από πλευράς οικονομικού επιτελείου, είναι το πώς, πότε και με ποιους όρους θα προχωρήσει η μετοχοποίηση της ΔΕΗ. Αν αφεθεί να υφέρπουν αρνητικές φήμες, είναι προφανές ότι θα υπάρχει και χρηματιστηριακό κόστος για τη μετοχή της επιχείρησης.

Με εύλογο ενδιαφέρον αναμένουμε σήμερα, την συμπεριφορά όχι τόσο της Εθνικής, όσο της Eurobank λόγω των τελευταίων ανοιχτών πωλήσεων στη μετοχή και βεβαίως του ΟΤΕ.