του Μιχαήλ Γελαντάλι

Η διάθεση περίπου 580.000 ιδίων μετοχών της Εθνικής στα 42,70 ευρώ αποτελεί μια ισχυρή ένδειξη για τη διαμόρφωση της βραχυπρόθεσμης τάσης. Χθες στη Σοφοκλέους η ανοδική φορά έπεισε αρκετούς, καθώς δεν περιοριζόταν μόνο σε μετοχές εταιριών χαμηλότερης αποτίμησης ή περιφερειακούς τίτλους.

Με την προϋπόθεση πως το κλίμα στα ξένα χρηματιστήρια θα παραμείνει τουλάχιστον ουδέτερο και δεν θα συντρέχουν λόγοι πίεσης της Εθνικής (κυρίως λόγω Τουρκίας), βασικοί δείκτες εκτιμάται πως μπορεί να κινηθούν υψηλότερα των 4.800 μονάδων.

Υπ’ όψιν θα πρέπει να ληφθούν και τα νεότερα από τη γείτονα, όπως και τα αποτελέσματα της Finansbank (δες σχετικό θέμα).

Το ερώτημα βέβαια που τίθεται εκ των πραγμάτων από χθες αφορά στο ενδεχόμενο προσέγγισης ή και υπέρβασης της κορυφής και στην καλύτερη περίπτωση μιας επαρκούς αντίδρασης υψηλότερα αυτής της περιοχής.

Οι ειδικοί της αγοράς κρατούν... κανονικό καλάθι, με ενδεικτική την περίπτωση της Eurobank που βλέπει εφικτή την επίτευξη του στόχου των 4.900 μονάδων (για το σύνολο έτους), ενώ ανάλογη συγκρατημένη αισιοδοξία επικρατεί και στα γραφεία άλλων μεγάλων τραπεζικών χρηματιστηριακών.

Είναι όμως προφανές πως ένα μεγάλο μέρος της αγοράς κινείται (καλώς ή κακώς) περισσότερο με βάση τη λογική της προεξόφλησης και λιγότερο με την επιβεβαίωση κάποιας ουσιαστικής επιχειρηματικής είδησης ή συμφωνίας ή της ανακοίνωσης βελτιωμένου θεμελιώδους μεγέθους.

Το γεγονός πως σε υψηλές τιμές για τον FTSE 20 ορισμένοι ξένοι τοποθετούνται από την προηγούμενη Πέμπτη - Παρασκευή, ενδέχεται να οδηγήσει στην υπέρβαση και πάλι των 2.600 μονάδων για τον συγκεκριμένο δείκτη. Και αυτό αποτελεί το μεγαλύτερο κέρδος για την αγορά μας αυτή την περίοδο.

Από εκεί και πέρα, δεν πρέπει να ξενίζει τους... μεγαλοσχήμονες η υπερθέρμανση ενός μέρους της χαμηλότερης αποτίμησης, ή της ακραίας περιφέρειας, καθότι για ένα μεγάλο μέρος της αγοράς (από FTSEM 40, FTSES 80 και χαμηλότερα) η υπεραπόδοση έναντι του FTSE 20 σημειώνεται σταθερά και μεθοδικά από την αρχή της χρονιάς.

Βέβαια, σε ορισμένες περιπτώσεις η λογική προεξόφλησης είναι καθαρά... κερδοσκοπική. Αλλά εν πάση περιπτώσει και αυτό μέρος του παιχνιδιού είναι.

Μια κλασική περίπτωση προεξόφλησης είναι και η ΕΒΖ, καθώς ορισμένοι στην αγορά εκτιμούν πως η Αγροτική έχει κάθε εύλογο συμφέρον από τη διαμόρφωση υψηλότερης αποτίμησης, σε μια περίοδο όπου –πάντα σύμφωνα με την εκτίμηση των ίδιων πηγών- η ΑΤΕ θα είχε όφελος από την πώληση της συμμετοχής της στην ΕΒΖ.

Αυξημένες συναλλαγές και υπεραπόδοση σημειώνονται –εν μέρει δικαιολογημένα- για τις μετοχές των Παρνασσού, Άλμα Ατέρμων (και σε αυτές τις δύο περιπτώσεις είναι έντονο το στοιχείο της προεξόφλησης).

Σε άλλες περιπτώσεις, όπως για παράδειγμα στην Ηλεκτρονική Αθηνών (δες σχετικό θέμα), στη χρηματιστηριακή πορεία αποτυπώνονται περισσότερο τα θεμελιώδη μεγέθη της εισηγμένης και η περαιτέρω ενίσχυση της εταιρίας.

Σε μετοχές του ομίλου Βιοχάλκο οι εντολές αγοράς δόθηκαν διερευνητικά καταρχήν στη συνεδρίαση της Δευτέρας, χθες έγιναν εμφανέστερες στις περιπτώσεις των Σιδενόρ, Χαλκόρ.

Στα υπ’ όψιν της συνεδρίασης το γεγονός πως για 19 (από σύνολο 40 μετοχών) τίτλους με την υψηλότερη απόδοση, οι συναλλαγές ξεπερνούν τα 100.000 τεμάχια.