του Μιχαήλ Γελαντάλι

Στο δικό της βαρομετρικό, σαφώς υψηλότερο αυτού που επικρατεί στις υπόλοιπες αγορές, ζει το δικό της καλοκαίρι η Σοφοκλέους. Με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, ο ελληνικός ήλιος προστατεύει από εγκαύματα και λοιπές ιώσεις την αγορά μας.

Μάλιστα η διαφορά ώρας, όλως συμπτωματικώς και αυτή, λειτουργεί υπέρ μας τις τελευταίες ημέρες. Νωρίς νωρίς έκλεισε χθες η συνεδρίαση, πήγαν για τα μπάνια τους οι επενδυτές και άφησαν τους ταλαίπωρους Ευρωπαίους και Αμερικανούς να ”λούζονται στον ιδρώτα” και να περνούν μια από τις χειρότερες Δευτέρας των τελευταίων μηνών. Ορισμένοι μάλιστα ξένοι έσπευσαν να την χαρακτηρίσουν ”μαύρη Δευτέρα”.

Σήμερα νωρίς, σε μια ημέρα καύσωνα, η Σοφοκλέους μπορεί να ξεκινήσει πάλι με καλύτερες προϋποθέσεις καθώς οι ευρωπαϊκές αγορές έχουν προλάβει να διαμορφώσουν ένα σαφώς πιο θετικό κλίμα από ότι αργά χθες το απόγευμα.

Στα καθ’ ημάς τώρα, εύλογο το ενδιαφέρον για το πώς θα αντιδράσει μέχρι και αύριο η μετοχή του ΟΠΑΠ, δευτερευόντως τα Καταστήματα Αφορολογήτων, λόγω των ευνοϊκών εξελίξεων. Σημασία όμως για τον τραπεζικό δείκτη, ο οποίος ναι μεν περιόρισε χθες τις απώλειές του, πλην όμως παραμένει χαμηλότερα των 3.400 μονάδων, έχει η διάθεση που υπάρχει από πλευράς Εθνικής και Eurobank.

Για τη μετοχή της Alpha διατηρούμε τις επιφυλάξεις μας, δεν θεωρούμε συμπτωματική και τυχαία την τελευταία επισήμανση της Π&Κ ότι θα μπορούσε να αποτελέσει ”θύμα” επιθετικής ή οποιουδήποτε άλλου τρόπου εξαγοράς. Λίγο πολύ αυτό που δείχνει το διάγραμμα της μετοχής από πέρυσι τον Ιούλιο, παραπέμπει –κατά τον γράφοντα- σε προδιαγεγραμμένη και δύσκολο να αποτραπεί στρατηγική συνεργασία σύντομα ή αργότερα, δεν έχει και τόση σημασία.

Λόγω της καλύτερης συμπεριφοράς που εμφανίζει ένα μεγάλο κομμάτι της μεσαίας κεφαλαιοποίησης, περίπου τις τελευταίες 10 ημέρες, θα επιμείνουμε στην συγκεκριμένη κατηγορία και για σήμερα – αύριο. Πόσο μάλλον όταν αρκετές είναι οι εταιρίες που θα εμφανίσουν ικανοποιητικό ρυθμό ανάπτυξης και κερδοφορίας στο α’ εξάμηνο.

ΥΓ. Διαβάζεται παράταιρο αλλά δεν είναι και τόσο. Έχουν περάσει χρόνια και έχουν συμβεί πολλά και ελάχιστοι πλέον μέσα στον ορυμαγδό των πρόσφατων τρομο-εξελίξεων θυμούνται ή μνημονεύουν έστω την εισβολή του Αττίλα και την Κατοχή της Β. Κύπρου. ”Η μνήμη είναι το καλύτερο όπλο για να υπάρξει και στο μέλλον ένα έθνος” (Π. Κονδύλης).