Όπως είχαμε προβλέψει σε προηγούμενο, λίαν πρόσφατο σημείωμα, μετά τις εξελίξεις που αναδιάταξαν τον χάρτη στην ακτοπλοΐα, σειρά πήρε ο κλάδος της υγείας. Ένας κλάδος που παρά τις μεγάλες δυσκολίες που έχει αντιμετωπίσει, παρουσιάζει σημαντικές ευκαιρίες μεσοχρόνιας ανάπτυξης, μέσα από κινήσεις αναδιάρθρωσης και συγκέντρωσης της αγοράς, αλλά και ενσωμάτωσης άλλων μοντέλων δραστηριότητας, όπως ο ιατρικός τουρισμός.

Όπως συνέβη και στον κλάδο της ακτοπλοΐας, έτσι κι εδώ, κεντρικό «σημείο» για τις περαιτέρω εξελίξεις είναι μια θυγατρική του ομίλου MIG, o όμιλος Υγεία, ο οποίος διαθέτει άλλωστε και το μεγαλύτερο μέγεθος στον συγκεκριμένο χώρο.

Όπως όλοι γνωρίζουν, οι ελληνικές τράπεζες έχουν επηρεαστεί τα μέγιστα από τη στάση του ΔΝΤ, που υποστηρίζει εδώ και πολύ καιρό ότι ενδέχεται να χρειαστούν άλλα 10 δισ. ευρώ κεφαλαιακής ενίσχυσης, προκειμένου να ανταπεξέλθουν.

Αυτό που ουδείς φαίνεται να γνωρίζει, είναι πώς ακριβώς κατέληξε σε αυτό το διόλου ευκαταφρόνητο μέγεθος, η νομενκλατούρα του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου. Καμία εξήγηση δεν δόθηκε δημοσίως, ενώ λέγεται ότι ακόμη κι όταν κάποιοι τραπεζίτες θέλησαν να μάθουν πώς υπολογίστηκε η συγκεκριμένη «λυπητερή», ουδεμία απάντηση έλαβαν!

Πώς ακριβώς κτίζει μια χώρα ένα καλύτερο μέλλον; Ποιος είναι ο βασικός μοχλός που μπορεί να αλλάξει τις κοινωνικές συνθήκες, αλλά και να μετασχηματίσει την ίδια τη δομή μιας οικονομίας σε μεσο-μακροπρόθεσμο ορίζοντα;  Πού πρέπει να επενδύσει πρωτίστως μια χώρα, όχι μόνο για να μην καταλήξει να εξαρτάται από την ανταγωνιστικότητα των… χαμηλών μισθών, αλλά και για να διασφαλίσει ότι οι αξίες της σύγχρονης Δημοκρατίας θα κυριαρχούν στη συνείδηση των πολιτών της;

Η απάντηση είναι απλή. Μόνο η Παιδεία μπορεί να λειτουργήσει ταυτόχρονα με τόσο καταλυτικό τρόπο σε βασικούς τομείς διαμόρφωσης ενός καλύτερου μέλλοντος.

Παρακολουθώντας κάποιος τις πολιτικές αντεγκλήσεις στη Βουλή, ακόμη και σε επίπεδο πολιτικών αρχηγών (σε χαμηλότερο επίπεδο, είναι ακόμα χειρότερη η κατάσταση), θα μπορούσε κάλλιστα να σχηματίσει την εντύπωση ότι η εξουσία στην Ελλάδα διεκδικείται είτε από διαπλεκόμενους απατεώνες, είτε από παρακρατικούς που υποστηρίζουν τη βία και την ανομία.

Και δεν θα είχε άδικο καθώς τέτοιου είδους κατηγορίες εκτοξεύονται συνεχώς μεταξύ πολιτικών και αναπαράγονται στον Τύπο, ενώ αντίστοιχη είναι και η άποψη που έχουν (για τον αντίπαλο βεβαίως) και αρκετοί από τους οπαδούς της μίας ή της άλλης παράταξης.

Πριν από λίγα χρόνια, η κατάσταση στην ακτοπλοΐα φάνταζε σχεδόν απελπιστική, με τις περισσότερες εταιρίες να έχουν σημαντικότατα χρέη προς τις τράπεζες , ελάχιστα κέρδη και περιορισμένη δυναμική.

Μοναδικός ισχυρός παίκτης, τουλάχιστον σε ό,τι αφορά στην ευρύτερη… τσέπη του, φάνταζε ο όμιλος Γκριμάλντι, που κατείχε ήδη την πλειοψηφία στις Μινωικές Γραμμές και κυνηγούσε να αποκτήσει τον έλεγχο της Hellenic Seaways, στην οποία είχε επίσης σημαντικό ποσοστό.

Σήμερα, ο όμιλος Γκριμάλντι παραμένει μεν ο πιο ισχυρός παίκτης, ως συνολικό μέγεθος, πλην όμως, μετά τα δύο διαδοχικά ντιλ της Attica Group (το ένα εκ των οποίων με τις… Μινωικές του ομίλου Γκριμάλντι), μέσω των οποίων απέκτησε ποσοστό της τάξεως του 98% της Hellenic Seaways, υπάρχουν πλέον δύο πολύ σημαντικοί πόλοι, ικανοί να διαμορφώσουν εξελίξεις και να κάνουν νέες επενδύσεις, πιθανώς σε συνεργασία και με άλλους επενδυτές, ενώ συνολικά ο κλάδος φαίνεται να βρίσκεται πολύ πιο κοντά στην εξυγίανσή του.