Πολλές φορές ακούμε και διαβάζουμε για τη σταδιακή επιστροφή της χώρας στην περίφημη «κανονικότητα», μετά το επίσημο τέλος του τελευταίου μνημονίου. Δυστυχώς, όμως, τόσο για την Ελλάδα όσο και για τις υπόλοιπες χώρες που πέρασαν είτε δια πυρός και σιδήρου είτε πιο μαλακά την κρίση των τελευταίων ετών, η επιστροφή στην κανονικότητα δεν είναι εφικτή.

Διότι η «κανονικότητα» που ξέραμε, πολύ απλά έχει πάψει να υπάρχει!

Κι έχει πάψει να υπάρχει διότι εξέλειπαν οι μοναδικές εκείνες συνθήκες που επικρατούσαν στο παρελθόν. Ανατράπηκαν όχι μόνο από την ίδια την κρίση (που ανέδειξε τα ελαττώματα εκείνης της κανονικότητας) αλλά και από τη συνεχή μεταβολή τεχνολογικών, οικονομικών και γεωπολιτικών παραγόντων, που άλλαξαν (και συνεχίζουν να αλλάζουν) το «περιβάλλον» στο οποίο είχε στηριχθεί.

Δεν θα ήταν υπερβολή να πούμε ότι αυτή την περίοδο ο τραπεζικός τομέας αποτελεί την αχίλλειο πτέρνα όχι μόνο της χρηματιστηριακής αγοράς αλλά και της οικονομίας. Ως προς το δεύτερο βέβαια, δεν θα πρέπει να μας διαφεύγει ότι ανάμεσα στις τράπεζες και την οικονομία υπάρχει μια αμφίδρομη σχέση.

Το ότι οι τράπεζες σήμερα είναι σε δύσκολη θέση οφείλεται κατά μεγάλο μέρος στα «κόκκινα δάνεια» που δεν μπορούν να εξυπηρετήσουν μεγάλος μέρος των επιχειρήσεων αλλά και των ιδιωτών, ένα μεγάλο δηλαδή κομμάτι της οικονομίας μας.

Είναι γεγονός ότι η πορεία των ελληνικών μετοχών και ομολόγων το τελευταίο διάστημα έχει προβληματίσει όσους ασχολούνται με την αγορά, καθώς η «έξοδος» από τα μνημόνια δεν παρουσίασε αποτύπωμα στις τιμές τους. Ωστόσο, είναι επίσης προφανές ότι αυτό δεν είχε και δεν έχει σχέση με την «παροχολογία» της κυβέρνησης. Πράγμα που επιβεβαιώθηκε απολύτως από την ομιλία αλλά και τη συνέντευξη του πρωθυπουργού στη Θεσσαλονίκη.

Το μήνυμα Τσίπρα προς το εξωτερικό ήταν σαφές. Δεν υπάρχει καμία πρόθεση δημοσιονομικού εκτροχιασμού, κάτι που θα ήταν άλλωστε παράλογο καθώς η συγκεκριμένη κυβέρνηση ποντάρισε πολλά αυτά τα χρόνια στην τήρηση των υπεσχημένων, αλλά είχε και την ευκαιρία να κατανοήσει πλήρως ότι δεν υπάρχουν περιθώρια κίνησης εκτός των ορίων που θέτουν οι εταίροι και δανειστές μας, χωρίς βαριές συνέπειες.

Η φωτιά στην Ανατολική Αττική προξένησε αναμφίβολα μια πρωτοφανή τραγωδία, τόσο σε ανθρώπινες ζωές όσο και σε υλικές καταστροφές. Γεγονός που εξηγεί τα έντονα συναισθήματα στην κοινή γνώμη.

Το μόνο βέβαιο είναι ότι σε οποιαδήποτε καλά οργανωμένη και συγκροτημένη χώρα, θα υπήρχε αναζήτηση τυχόν ευθυνών με μεθοδικό και τεκμηριωμένο τρόπο, όχι απλά προκειμένου να καταλογιστούν οι ευθύνες, αλλά και για να διασφαλιστεί έναντι μελλοντικών συμβάντων, ότι δεν θα επαναληφθούν ενδεχομένως τα ίδια λάθη, ότι δεν θα σημειωθούν οι ίδιες παραλείψεις και ότι θα αντιμετωπιστούν ΠΡΟΛΗΠΤΙΚΑ τυχόν εγγενείς αιτίες που συνέβαλαν στη συγκεκριμένη καταστροφή

Ο Αμερικανός πρόεδρος και τα καμώματά του αναστατώνουν το τελευταίο διάστημα όχι απλά το «διπλωματικό κατεστημένο» που δεν έχει συνηθίσει το… reality show στυλ που συχνότατα υιοθετεί ο κ. Τραμπ, αλλά και τα μεγάλα think tanks και τους διεθνείς αναλυτές.

Οι τελευταίοι προσπαθούν να ερμηνεύσουν σε ποιο βαθμό οι κινήσεις του αποτελούν μέρος μιας καλοστημένης διαπραγμάτευσης με φίλους και εχθρούς, ή εντέλει αποτελούν γνήσια πολιτική και στρατηγική κατεύθυνση που θα επιφέρει πρωτόγνωρες στα τελευταία 70-80 χρόνια αλλαγές ισορροπιών.