Τελευταία συνεδρίαση της εβδομάδας, με την αγορά ένα βήμα πιο κοντά στην ολοκλήρωση της διαδικασίας ανακεφαλαιοποίησης των συστημικών τραπεζών.

Η Coca Cola 3E μπορεί να επέβαλε τον πτωτικό ρυθμό της στη χθεσινή συνεδρίαση, λόγω αυξημένου ειδικού βάρους, αλλά όπως σημείωνε ο Θανάσης Σταυρόπουλος η υπεραπόδοση των ΟΠΑΠ, ΟΤΕ και ΔΕΗ κάλυψε τη διαφορά.

Με τον Γενικό Δείκτη στις 918,81 μονάδες και χαμηλό ημέρας τις 915,24 και με τον FTSE Large Cap στις 300,90 και χαμηλό ημέρας στις 299,43. Με διαφοροποίηση στις μετοχές των συστημικών τραπεζών, πάνω η Alpha Bank και η Πειραιώς, κάτω η Εθνική και η Eurobank, κι ενώ η χρηματιστηριακή εικόνα των τελευταίων ημερών παρακολουθεί τις εκτιμήσεις της αγοράς.

Ειλικρινά -και αναφέρομαι επί προσωπικού- μακάρι το... ταμπλό να πέφτει έξω, να μην προεξοφλεί τις εξελίξεις.

Σύντομα οι διοικήσεις των τραπεζών θα πρέπει να γνωστοποιήσουν στο ΤΧΣ εάν μπορούν να καλύψουν το ελάχιστο απαιτούμενο όριο του 10% της ιδιωτικής συμμετοχής, και μάλιστα με συγκεκριμένα στοιχεία. Οπότε... τέρμα οι φήμες, η ονοματολογία, η πλειοδοσία σεναρίων και οι διαρροές.

Ωστόσο, θα επιμείνουμε στη συμπαθή μας μη τραπεζική τριάδα ΟΠΑΠ, ΟΤΕ και ΔΕΗ, καθότι από τα ιστορικά ελάχιστα πέρυσι τον Ιούνιο οι μετοχές αυτών των εισηγμένων ακολουθούν μεγαλειώδη πορεία αναστροφής.

Πρόκειται για διαδρομή που κοντεύει τους 12 μήνες, κατά συνέπεια αναφερόμαστε σε επαρκές δείγμα βραχυμεσοπρόθεσμης κίνησης, που φέρνει τον ΟΠΑΠ στα 7,02 ευρώ, τον ΟΤΕ στα 6,18 ευρώ και τη ΔΕΗ στα 6,87 ευρώ.

Η παρουσία του «έξυπνου χρήματος» είναι εμφανής εδώ και καιρό και τα «ισχυρά χέρια» έχουν τον πρώτο λόγο και στα τρία αυτά χαρτιά, που πλέον με τη συνδρομή και επιχειρηματικών ενεργειών και εξελίξεων ισχυροποιούν τη θέση τους στο ταμπλό και στα επενδυτικά χαρτοφυλάκια.

Μάλιστα, δεδομένης της υψηλής τους συναλλακτικότητας-μεταβλητότητας είναι διθέσιμα προς... παιχνίδι και από βραχυπρόθεσμους παίκτες, γεγονός που ενισχύει τη μόχλευσή τους.

Πρακτικά, και για να μη μακρηγορούμε, η 3Ε μετεγγράφεται στον FTSE 100 και το Citi, η μη τραπεζική τριάδα σταδιακά αναπληρώνει και με το παραπάνω την αποχώρηση της ναυαρχίδας (βάσει κεφαλαιοποίησης και μεγέθους) του Χ.Α.

Μια χαρά, ένα... στριφνό χαρτί όχι για πολλούς απέρχεται, τρία χαρτιά ευέλικτα, με παρασκήνιο και... ισχυρά χέρια, είναι εδώ. Και με βάση τις αποδόσεις τους, δικαιωμένα στην επενδυτική συνείδηση. Απόδοση 53,62% για τη μετοχή του ΟΠΑΠ στο εξάμηνο, 60,10% για τον ΟΤΕ και 56,85% για τη μετοχή της ΔΕΗ. Για να μην αναφερθούμε στην απόδοση 52 εβδομάδων, γιατί εκεί πιάνουμε τα τριψήφια ποσοστά, 104,64% για τον ΟΤΕ και 152,57 % για τη ΔΕΗ. Not bad, που θα έλεγαν και οι αγγλόφωνοι.

Προσωπικά, η 3Ε δεν θα μου λείψει καθόλου. Αντιθέτως, με χαρά βλέπω πως, εκτός από τον ΟΠΑΠ, τον ΟΤΕ και τη ΔΕΗ, σταδιακά με επίμονη και επίπονη προσπάθεια άλλη μία ομάδα μετοχών διεκδικεί μερίδιο του επενδυτικού ενδιαφέροντος. Και το ενθαρρυντικό είναι πως αυτές δεν περιορίζονται στους συνήθεις υπόπτους της μεγάλης κεφαλαιοποίησης, αλλά εκτείνονται στα μεσαία και στα χαμηλότερα στρώματα.

Ενδεικτικά, όπως σημείωνε εχθές ένας φίλος της στήλης, η διαγραμματική απεικόνιση της μετοχής των Πλαστικών Θράκης είναι μεγαλειώδης. Όντως, έβαλα το διάγραμμα της μετοχής και με πήγε σε επίπεδα τιμών του Ιουνίου του 2008 και ακόμη υψηλότερα. Έξοχα!

Πράγματι, σταδιακά οι πιθανοί παίκτες της επόμενης ημέρας ξεχωρίζουν πλέον στο ταμπλό. Οι γνώστες προεξοφλούν και οι insiders τολμούν σε μετοχές εταιριών που διαμορφώνουν προϋποθέσεις αναστροφής κι επιχειρηματικής ανάκαμψης (ενδεχομένως...).

Σε καταλύτες και εμπόδια για το 1.000άρικο αναφέρονται οι Χρ. Κίτσιος - Γ. Σαββάκης, σημειώνοντας: «Οι εγχώριοι παίκτες, χρηματιστές και διαχειριστές εκτιμούν ότι μια επιτυχής πώληση του ΟΠΑΠ, με τίμημα δηλαδή που θα υπερβαίνει ή θα πλησιάζει τα 700 εκατ. ευρώ, θα λειτουργήσει ως καταλύτης για την αγορά, καθώς αποτελεί την πρώτη μεγάλη επένδυση στη χώρα μετά το ξέσπασμα της κρίσης. Οι αποκρατικοποιήσεις, σε συνδυασμό με την επανεκκίνηση των οδικών αξόνων και επιμέρους ειδήσεις, όπως η αναβάθμιση του ΟΤΕ στους δείκτες MSCI, βελτιώνουν σύμφωνα με διαχειριστή κεφαλαίων το κλίμα για την Ελλάδα».

Απολύτως σωστά και δικαιωμένα μάλιστα χρηματιστηριακά σε διάστημα 6 και 12 μηνών. Αναμφίβολα, οι ΑΜΚ των τραπεζών, η διατήρηση ή όχι του ιδιωτικού χαρακτήρα τους (καλά, για ένα ποσοστό της τάξεως μόλις του 10% ο λόγος, αλλά...) επηρεάζουν την τάση. Ωστόσο, δεν τη ρυθμίζουν απόλυτα ή στον βαθμό που το έκαναν μέχρι τα μέσα του 2009, άντε και στις αρχές του 2010.

Στα 3,03 δισ. ευρώ η αποτίμηση του ΟΤΕ, για παράδειγμα, στο 1,469 δισ. ευρώ η συνολική κεφαλαιοποίηση και των τεσσάρων συστημικών τραπεζών. Με ανάλογες διαφοροποιήσεις και ανατροπές στις σταθμίσεις και στο βάρος διαμόρφωσης των δεικτών.

Σε αυτήν τη συγκυρία θα πρέπει να συνεκτιμηθεί η παράμετρος που αναδεικνύει η Πέννυ Κούτρα. Πολυεθνικές ψάχνουν για ντόπιους «μνηστήρες» σημειώνει η Πένυ, προσεγγίζοντας μία άλλη πτυχή της επόμενης ημέρας.

Και από αυτήν την άποψη έχει ενδιαφέρον εάν και εφόσον θα μπορούσε να αναδείξει και άλλες δυνάμεις.

Για παράδειγμα, κέντρο logistics «ψάχνουν» οι Κινέζοι στην Ελλάδα, αναφέρει η Μάρω Τσαντήλα, με τον ΟΛΠ (και όχι μόνο) να έρχεται -εκ των πραγμάτων- στο προσκήνιο. Στα 457 εκατ. ευρώ η αποτίμηση του Οργανισμού, που αν διακρινόταν λίγο περισσότερο για τη συναλλακτικότητα θα μπορούσε να αποτελέσει επιλογή περισσότερων παικτών. Είναι ωστόσο άλλη μία περίπτωση ενδεικτική της νέας πραγματικότητας που διαμορφώνεται στα... ερείπια της καθημαγμένης μας αγοράς. Και όχι μόνο...