Η ερχόμενη Κυριακή 6η Μαΐου έχει χαρακτηριστεί από πολλούς ως η… May Day για το μέλλον της μεταλλασσόμενης Ευρώπης, από πολλούς θεωρείται ως μία από τις κρισιμότερες ημέρες των τελευταίων 2-3 δεκαετιών, αναμφίβολα, και προεξοφλείται πως θα αποτελέσει ορόσημο για τις εξελίξεις που έπονται. Και δεν θα μπορούσε να είναι διαφορετικά σε μία τόσο ευαίσθητη και συνάμα πονηρή καμπή και για τη χώρα μας.

Εύλογα η ρευστότητα και η επιφυλακτικότητα που κυριαρχούν κυρίως στο πολιτικό σκηνικό αποτυπώνονται κι επιχειρείται να προεξοφληθούν και στο Χ.Α., με τους βασικούς δείκτες και μετοχές να ταλαιπωρούνται, ενώ ο Γενικός Δείκτης είναι χαμηλότερα των 700 και κάτω από τις 270 μονάδες ο Ftse20 και αμφότεροι έχουν πάρει κλίση προς τα ελάχιστα του Ιανουαρίου.

Με τις τράπεζες να παραμένουν ανοιχτή… πληγή για τον κλάδο, το χρηματιστήριο και την πραγματική οικονομία. Η Εθνική αδυνατεί να κρατήσει έστω μία τεχνικής μορφής αντίδραση προς το 1,80 ευρώ και οι υπόλοιπες βρίσκονται σε διαρκή αμφισβήτηση.

Για προεκλογική παγωμάρα κάναμε λόγο στο σχόλιό μας της 28ης/4, με τον ημερήσιο τζίρο να περιορίζεται μόλις στα 16,7(!) εκατ. ευρώ, από τα οποία τα 3,6 στην Εθνική και το 1,4 στην Alpha Bank αλλά και με υψηλές συναλλαγές σε ΔΕΗ και ΟΤΕ. Η μετοχή της Επιχείρησης προσπαθεί να ξεκολλήσει από τα διαδοχικά ιστορικά ελάχιστα (έως τα 2,45 ευρώ), ενώ ο τίτλος του Οργανισμού διορθώνει βίαια κατά 4,30% στα 2,45 ευρώ.

Η Ελλάκτωρ παραμένει αδύναμη και η διοίκησή της προχωρά σε διευκρινίσεις αναφορικά με το δημοσίευμα στο eudro2day με τίτλο Ψήνεται deal για… Άνεμος.

Η σχετική ανακοίνωση (σε απάντηση αναφοράς του Χαμαιλέοντα -στις 27/4- είναι εξαιρετικά ενδιαφέρουσα (από δημοσιογραφική πλευρά) και ενδεικτική της κατάστασης όπου έχουν περιέλθει ακόμη και οι θεωρούμενοι… πυλώνες της εγχώριας οικονομίας.

Πλειστάκις έχουμε αναφερθεί στην τεράστια αναδιανομή ισχύος και πλούτου που συντελείται στην ελληνική οικονομία και κοινωνία. Αυτή η εξέλιξη προφανώς δεν περιορίζεται σε επιχειρήσεις του ευρύτερου ή του στενού δημόσιου τομέα (ΔΕΗ, Νερά, Υποδομές), αλλά περιλαμβάνει κυρίως το χρηματοπιστωτικό σύστημα και αναπόφευκτα τις καλύτερες εταιρείες του ιδιωτικού τομέα.

Περιπτώσεις σαν της Ελλάκτωρ ή της ΔΕΗ ή των τραπεζών είναι ενδεικτικές. Άλλωστε, όπως αναφέρεται σε σχετικό θέμα για τις θέσεις του Απόστολου Ταμβακάκη, οι αναλυτές θεωρούν «ευσεβή πόθο όχι απαραίτητα ρεαλιστικό» την προσέλκυση ιδιωτικών κεφαλαίων και οι ξένοι εστιάζουν κατ' αρχάς στην εκλογική αναμέτρηση της 6ης/5.
 
Στην τελική ευθεία, λοιπόν, ή μήπως στην αρχή ενός νέου κύκλου αβεβαιότητας; Για να δούμε...