Τελευταίες συνεδριάσεις μιας ομολογουμένως δύσκολης χρονιάς, με το μεγαλύτερο μέρος του Συστήματος να δοκιμάζεται και να προετοιμάζεται για τα δυσκολότερα, όπως προοιωνίζονται το 2009.

Πάντα βραχυπρόθεσμα, η αγορά μας παραμένει σε κομβικό σημείο, καθώς ο Γενικός Δείκτης «σέρνεται» στα χαμηλά του εύρους στήριξης, ενδεχομένως ξεγελώντας όσους παίζουν χαμηλότερα των 1.620 μονάδων την αγορά. Σε αυτή τη φάση, για να μην παρεξηγούμεθα.

Σύμφωνα με τον φίλο zelis677 (δες σχετική προσέγγισή του σε Εκηβόλο), «τα σορταρισμένα χαρτοφυλάκια απέτυχαν να ρίξουν τον Γενικό Δείκτη κάτω από τις 1.711 μονάδες σε εβδομαδιαίο κλείσιμο δίνοντας υποψίες ίσως για αυτή την αδυναμία τους».

Ο διορατικός φίλος αναφέρεται βεβαίως και στο κλείσιμο παράγωγων προϊόντων τριών σειρών την Παρασκευή, ημέρα όπου η μετοχή της Εθνικής με ενδοσυνεδριακά χαμηλό τα 11,22 ευρώ διαμορφώθηκε στα 11,72 ευρώ.

Ενας άλλος φίλος, ο Κωνσταντίνος Καρλής, μας θυμίζει ότι στο εύρος των 1.600-1.700 μονάδων του Γενικού Δείκτη είναι η κορυφή του 1990 (αντίσταση που σε αυτή τη φάση λειτουργεί ως στήριξη), το 2003 σημειώνει ο ίδιος φίλος βρεθήκαμε για δυο μήνες χαμηλότερα, προς τις 1.460 μονάδες, περιοχή όπου έπεσε «σκούπα» στα τέλη Μαρτίου-αρχές Απριλίου του 2004.

Χρησιμοποιούμε τις αναφορές-προσεγγίσεις δυο καλών αναλυτών για να ενισχύσουμε την εκτίμηση αρκετών παικτών της αγοράς, για την σπουδαιότητα της ευρύτερης αυτής περιοχής. Σε αυτή τη φάση βεβαίως, λειτουργεί ως ισχυρότατη στήριξη.

Πριν από λίγο τα συμβόλαια του DAX στη Φρανκφούρτη παρέπεμπαν σε υποχώρηση μέχρι και 0,6-0,7% χαμηλότερα.

Από τεχνικής πλευράς θα δίναμε ελπίδες σε μια ανοδική αντίδραση λόγω τέλους χρήσης, εάν και εφόσον βοηθούσαν σήμερα-αύριο οι ξένες αγορές, περισσότερο δε η αμερικανική.

Στα υπ’ όψιν όσων σχεδιάζουν μεσομακροπρόθεσμα παρουσιάζει ενδιαφέρον σχετικό θέμα για… πιθανή υπεραπόδοση αναδυόμενων αγορών το 2009.