Εξαιρετικά σύντομη (μόλις τρεις συνεδριάσεις) αλλά συνάμα και ενδιαφέρουσα αναμένεται να είναι η χρηματιστηριακή εβδομάδα που ξεκινάει στη Σοφοκλέους.

Οι έντονες πιέσεις που δέχθηκαν χθες το βράδυ οι αμερικανικές κεφαλαιαγορές αλλά και η Ευρώπη -χθες και σήμερα στο άνοιγμα-, δημιουργούν την αίσθηση ότι παρέρχεται το κλίμα ”ευφορίας” που επήλθε ως απόρροια των θετικών στοιχείων στο μακροοικονομικό τοπίο, με τη Σοφοκλέους να έχει αποστασιοποιηθεί από την προηγούμενη τάση, χωρίς να είναι καθόλου βέβαιο όμως ότι θα μπορέσει να αντισταθεί σε νέες ”εισαγόμενες” πιέσεις.

Εάν σταθεί κανείς στον παράγοντα ”ρευστότητα”, είναι πασιφανές ότι πέρα από το έλλειμμα που παρατηρείται το τελευταίο διάστημα, ο εξαιρετικά χαμηλός τζίρος έχει συνδράμει τα μέγιστα στο να μην απορροφώνται επαρκώς οι ρευστοποιήσεις θεσμικών χαρτοφυλακίων του εξωτερικού, (αρχικά) και στη συνέχεια τα κλεισίματα θέσεων από χαρτοφυλάκια του εσωτερικού.

Το ”σωσίβιο” της Σοφοκλέους, έστω και βραχυχρόνια, ενδέχεται να αποτελέσει η επερχόμενη αποπεράτωση του α’ τριμήνου χρήσης, με τη συντριπτική πλειονότητα των εισηγμένων επιχειρήσεων να καταγράφει μεγάλες αρνητικές υπεραξίες στην αποτίμηση χρεογράφων και συμμετοχών, απόρροια της περαιτέρω υποτίμησης της αξίας των μετοχών στη Σοφοκλέους.

Ιστορικά, έχει παρατηρηθεί ότι σε ανάλογες περιπτώσεις επιχειρείται ένας μερικός ”καλλωπισμός”, με συνέπεια να υπάρχει μια – μερικώς βάσιμη πάντα – προσδοκία ότι κάτι ανάλογο θα συμβεί και αυτή τη φορά. Εάν όντως γίνουμε μάρτυρες μιας αντίδρασης, τότε η περιφέρεια και η μεσαία κεφαλαιοποίηση θα επιχειρήσουν μια ανοδική κίνηση κατά τις προσεχείς τρεις, και τελευταίες συνεδριάσεις, του τριμήνου, με την υψηλή κεφαλαιοποίηση να ακολουθεί.

Σε αντίθετη περίπτωση, η καταρχήν επιβεβαίωση της στήριξης στην περιοχή των 2.300 μονάδων (δοκιμάστηκε επιτυχώς την Παρασκευή υπό ομολογουμένως πιο ”ευνοϊκές” συνθήκες) αποτελεί το πρώτο ζητούμενο, με προσδοκίες ότι αυτή τη φορά θα έχουμε και περαιτέρω τόνωση της ρευστότητας, ενδεικτική της επανεμφάνισης αγοραστών.

Δεν έχουμε πολλά να προτάξουμε στο μέτωπο των θετικών ειδήσεων, όπως άλλωστε δεν έχουν και οι άλλες αγορές. Με ένα ΑΕΠ που ήδη αυξάνεται σε υπερδιπλάσιους ρυθμούς από το μέσο όρο της ευρωζώνης, το ζητούμενο δεν είναι η έξοδος από την ύφεση, άλλα η προώθηση των διαρθρωτικών αλλαγών και η ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας. Και όσο παρατηρείται καθυστέρηση, τόσο η Σοφοκλέους καταδικάζεται σε ”συντήρηση”. Ενδεχομένως επανελειμμένη η παρατήρηση, εξαιρετικά βάσιμη όμως….