Καθοριστικής σημασίας για τη μεσοπρόθεσμη τάση της εγχώριας χρηματιστηριακής αγοράς ενδέχεται να αποδειχθούν οι εναπομείνασες συνεδριάσεις αυτής της εβδομάδας αφού καθίσταται προφανές ότι η αναρρίχηση του Γενικού Δείκτη πάνω από τα επίπεδα των 2.400 μονάδων κάθε άλλο παρά ”εύκολη” είναι.

Σε αντίθεση η υποχώρηση προς το κατώτερο εύρος του trading range 2.310 – 2.450 μονάδες φαντάζει εκ νέου ως το επικρατέστερο σενάριο.

Οι χθεσινές εξελίξεις κάθε άλλο παρά θετικές αποδεικνύονται για το ΧΑΑ το οποίο επανειλημμένως έχει αποδείξει ότι δεν αρέσκεται σε εκπλήξεις, ιδιαίτερα όταν αυτές προέρχονται από κύκλους και φορείς της αγοράς που έχουν τη δυνατότητα να αναγγείλουν τις προθέσεις τους με πολύ πιο συγκεκριμένο και επεξηγηματικό τρόπο απ’ ό,τι μέχρι στιγμής έχει συμβεί.

Όσον αφορά στη σημερινή ημέρα, ενδεχόμενη ”παράταση” των ρευστοποιήσεων σε τίτλους της υψηλής κεφαλαιοποίησης και δη τις τράπεζες θα μπορούσε μετά σχετικής ευκολίας να οδηγήσει Δείκτη και Αγορά προς τις 2.300 μονάδες καταρρίπτοντας έτσι την αντίληψη ότι η Σοφοκλέους έχει κατοχυρώσει τις 2.350 ως βάση.

Παρά ταύτα εξίσου πιθανό είναι το σενάριο που φέρει επενδυτικά σχήματα περιορισμένου βεληνεκούς και δυναμικότητας να προχωρούν σε βραχυχρόνιες τοποθετήσεις σε τίτλους της υψηλής και μεσαίας κεφαλαιοποίησης, ό,τι δηλαδή είχε συμβεί και πριν από περίπου 15 ημέρες υπό παρόμοιες συνθήκες (ΟΤΕ).

Τεχνικά, οι 2.400 μονάδες αποτελούν πλέον ένα ισχυρότατο σημείο αντίστασης, ενώ στην αντίθετη κατεύθυνση ο Δείκτης φαίνεται να βρίσκει στήριξη στις 2.310 μονάδες.