του Μιχαήλ Γελαντάλι

Τα ναι μεν αλλά και οι ουσιαστικοί αστερίσκοι της τελευταίας ανάλυσης της Eurobank (βλέπε συνοδευτικό υλικό) αποδίδουν μέρος μόνο, της δυσκαμψίας της αγοράς.

Χρίζει δεύτερης ανάγνωσης η ομολογουμένως ρηξικέλευθη ανάλυση του ομίλου, που επιβεβαιώνει λίγο πολύ αυτά που γνωρίζουμε όλοι μας.

Ένα τμήμα της αγοράς, μεγαλύτερο από την προηγούμενο φορά, ωστόσο μικρό σε σχέση με το σύνολο, δείχνει να κινείται θετικότερα, να απεγκλωβίζεται από το τέλμα της πραγματικής οικονομίας.

Ουδείς άλλωστε εχέφρων πιστεύει πως οι διαρκώς επιδεινούμενοι αριθμοί που αφορούν στην παραγωγή και κατανάλωση, την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας μας, δεν καταγράφουν μέρος μιας πραγματικής κατάστασης.

Μετά μάλιστα και το ”γύρισμα” του Δείκτη χαμηλότερα των 1.850 μονάδων, στις περίπου 12.45΄, πλήθυναν οι φωνές εκείνων που αναφέρονταν σε τεχνητή – λόγω ΔΕΗ – στήριξη της αγοράς, στο συγκεκριμένο επίπεδο.

Θέλουμε να πιστεύουμε ότι πρακτικές του παρελθόντος, που πληρώσαμε όλοι μας από τον τελευταίο επενδυτή μέχρι την... ΔΕΚΑ, δεν ακολουθούνται πλέον.

Το σημερινό κλείσιμο της αγοράς, παρά το ότι πραγματοποιείται κάτω από ιδιότυπες συνθήκες, θα πρέπει να βρει τον Γενικό Δείκτη, υψηλότερα των 1.850 μονάδων. Ειδάλλως, αφήνουμε κατά μέρος την προσδοκία για ένα τελευταίο ανοδικό ραλάκι, λόγω εορτών και ασχολούμεθα με ανθρωπινότερα πράγματα.

ΣΗΜ. Σε ό,τι αφορά την... καραμέλα των τελευταίων ημερών σχετικά με τα ευρωπαϊκά επιτόκια, εθελοτυφλούν όσοι δεν διακρίνουν πίσω από το δέντρο της επιβαλλόμενης μείωσης, τον βαθύ ίσκιο που απλώνει στην Ευρώπη η αμερικανική οικονομική κυριαρχία και όχι μόνο.

Δυστυχώς οι οικονομίες των χωρών της Ηπειρωτικής Ευρώπης και ειδικότερα της Γερμανίας, επιβεβαιώνουν πως ούτε σε οικονομικό επίπεδο μπορούν να απεξαρτηθούν από το αμερικανικό κεφάλαιο, να κινηθούν σε κάποιο βαθμό αυτόνομα από τις εκάστοτε προσταγές της Ν. Υόρκης.