του Μιχαήλ Γελαντάλι

Θα ήταν υπερβολικό να είχαμε περισσότερες απαιτήσεις από την αγορά, με βάση τα όσα γίνονται αλλά κυρίως όσα φαίνεται ότι μπορεί να συμβούν.

Το πρόβλημα του ΟΤΕ λίγο πολύ γνωστό, μεγεθύνεται όμως λόγω της πρόσκαιρης –θέλουμε να πιστεύουμε- πίεσης που εύλογα δέχεται η μετοχή του ΟΠΑΠ, ανοίγοντας τον ασκό ευρύτερα, όπως φαίνεται από τη συμπεριφορά συγκεκριμένων μετοχών.

Χαμηλότερα κατά περίπου 2% η μετοχή της Alpha, προς τα 6,72 ισορροπεί λίγο χαμηλότερα η μετοχή της Ιντρακόμ, αντιδρά και αυτό είναι παρήγορο η Intralot, αλλά μορφοποιείται πρόβλημα στον ΟΠΑΠ.

Πιο συγκεκριμένα, θεωρούμε καθαρά αντανακλαστική την πίεση, που υπάρχει στη μετοχή καθώς χωρίς να ευθύνεται η διοίκηση του Οργανισμού, βρίσκεται και αυτή στο μάτι του κυκλώνα. Θα πρέπει, επειδή ακριβώς πρόκειται για εισηγμένη εταιρία, με χιλιάδες μικρομετόχους, δεκάδες θεσμικούς, αρκετούς ξένους, να επιδεικνύεται μεγαλύτερη προσοχή και υπευθυνότητα στους χειρισμούς διαφόρων… υπευθύνων.

Ας μην ξεχνάμε, ότι η μετοχή του ΟΠΑΠ, αποτελεί με την ΔΕΗ ίσως τις μόνες δύο και μοναδικές επιλογές θεσμικών σχεδόν από την αρχή του χρόνου. Ας συνειδητοποιήσουν οι υπεύθυνοι και στην αγορά οι χειρισμοί τους εάν τεχνικά ”έσπαγε” η στήριξη για τη μετοχή του Οργανισμού, περίπου ενάμιση μήνα πριν τις εγγραφές της ΔΕΗ. Επιτέλους, ας σταθούν κάποτε στο ύψος των περιστάσεων, και αυτοί που ο αρμόδιος υπουργός αποκαλεί ”σαλταδόρους”, γιατί η υπομονή έχει τα όριά της.

Εύστοχες, άλλωστε, οι παρατηρήσεις και σε σκληρό τόνο (και καλά κάνει) του προέδρου του ΣΜΕΧΑ, Παναγιώτη Βοϊλλή στην εκπομπή του Extra. Θα λέγαμε ότι ”η Σοφοκλέους δεν γελά μια και κλαίει τρεις”, αλλά πως έχουμε ξεχάσει πώς να ”τσακίζει λίγο το χειλάκι μας”.

Έλεος...