του Μιχαήλ Γελαντάλι

Περιορισμένη η προσφορά σε μετοχές εταιριών όπως για παράδειγμα η Εθνική, δικαιολογούν εν μέρει τους πρώτους ”δειλούς” αγοραστές σε αυτά τα επίπεδα τιμών.

Υπάρχουν βέβαια, και οι περιπτώσεις τύπου 3E, όπου με συναλλαγές 100.000 τεμαχίων (τις πρώτες δυόμισι ώρες) πιέζεται και σήμερα σημαντικά χαμηλότερα η τιμή του τίτλου. Στην περίπτωση που η τιμή της μετοχής σταθεροποιηθεί πέριξ των 15,6 ευρώ, επιβεβαιώνεται σε μεγάλο βαθμό η εκτίμηση κορυφαίου χρηματιστηριακού στελέχους, που πρώτο έθιξε χθες το ζήτημα των ”ρευστοποιήσεων θέσεων λόγω εννεαμήνου”.

Εάν συμβεί κάτι τέτοιο θα πρέπει να ανατρέξουμε στα χαρτοφυλάκια των ισχυρότερων διαχειριστών, να συγκρίνουμε τη μέση τιμή κτήσης στις αρχές του έτους με την τρέχουσα χρηματιστηριακή.

Από τους επιμέρους κλάδους, κινούνται πτωτικά στην πλειονότητά τους, με ελάχιστες εξαιρέσεις, όπως συμβαίνει στις Συμμετοχές. Σημαντική, για την εμπορευσιμότητα της μετοχής, θεωρείται η προσφορά και στη μετοχή του Αλουμινίου της Ελλάδος. Σταθερή η ζήτηση, από συγκεκριμένους κωδικούς, στη μετοχή της Λάμψα, ενισχύουν ακόμη περισσότερο την ανοδική της φορά προς τα 8 ευρώ. Αντιθέτως, μετοχές εταιριών όπως οι Βιοχάλκο, ΔΟΛ, Άβαξ, ΕΤΒΑ, Ευκλείδης, εμφανίζουν… συμπτώματα αντίδρασης.

Με δεδομένη την απογοητευτική εικόνα της Φρανκφούρτης αμφιβάλλουμε κατά πόσον αρκεί ένα… σοκ από τη Ν. Υόρκη για να αντιδράσει ο DAX, καθώς παραμένει εγκλωβισμένος στη δίνη προβλημάτων της γερμανικής οικονομίας.