Όλοι φαίνεται να συμφωνούν ότι η καταπολέμηση της φοροδιαφυγής ή εκπεφρασμένα με πιο κομψό τρόπο, «η διεύρυνση της φορολογικής βάσης», αποτελεί βασικό προαπαιτούμενο για την επιτυχία του ελληνικού προγράμματος αλλά και τη δικαιότερη κατανομή των βαρών, προς όφελος της κοινωνίας και της οικονομίας.

Ενδεικτικά αξίζει να σημειωθούν:

-Οι δηλώσεις του υπουργού Οικονομίας Ευκλείδη Τσακαλώτου, ότι «στην Ελλάδα πρακτικά νομιμοποιήθηκε η φοροδιαφυγή» και ότι τώρα η καταπολέμησή της αποτελεί θέμα επιβίωσης για την κυβέρνηση.

H πρόσφατη δήλωση του Ευκλείδη Τσακαλώτου, ότι η πάταξη της φοροδιαφυγής αποτελεί «ζήτημα επιβίωσης για την κυβέρνηση», ήρθε μόλις μία εβδομάδα μετά το σχόλιό μας που επεσήμανε ακριβώς το ίδιο (Για όσους δεν κατάλαβαν: Εχθρός είναι η φορο-εισφοροδιαφυγή!) όχι απλά για την επιβίωση της κυβέρνησης, αλλά για την ίδια τη χώρα και την κοινωνική της συνοχή.

Η αλήθεια είναι ότι ο κ. Τσακαλώτος συνηθίζει να αξιολογεί σωστά τις προτεραιότητες που θα πρέπει να έχει η κυβέρνηση. Όπως αλήθεια είναι επίσης ότι στο συγκεκριμένο θέμα, οι προθέσεις και οι προτεραιότητες δεν έχουν μετουσιωθεί σε πράξεις στον βαθμό που επιβάλλει η συγκυρία.

Επί δεκαετίες, αρκετοί στην Ελλάδα, ακόμη και πολιτικοί, ζήλευαν τις ικανότητες της τουρκικής διπλωματίας, τον τρόπο με τον οποίο εκμεταλλευόταν την περιφερειακή της ισχύ και το πληθυσμιακό της μέγεθος, για να αποσπά «διακριτική μεταχείριση» σε ό,τι αφορά στα ανοικτά θέματα με την Ελλάδα, αλλά και να ενισχύει τη θέση της ως «παράγοντα σταθερότητας» στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής.

Η παράδοση αυτή φάνηκε να συνεχίζεται, αν όχι και να ενισχύεται στην περίοδο ηγεσίας του Ερντογάν, ως τη στιγμή που ο τελευταίος άρχισε να αποκαλύπτει μεγαλεπήβολες βλέψεις που από πολλούς στο εξωτερικό ερμηνεύθηκαν ως προσπάθεια αναβίωσης της επιρροής που κάποτε ασκούσε η Οθωμανική αυτοκρατορία.

Μετά από έξι και πλέον χρόνια κρίσης, το ΔΝΤ ήταν κατηγορηματικό. Πολλοί από τους εύπορους στην Ελλάδα εξακολουθούν να μην πληρώνουν εκείνα που τους αναλογούν, ενώ η εισφοροδιαφυγή ζει και βασιλεύει.

Ο κ. Τόμσεν είναι σαφέστατος στο πρόσφατο άρθρο-παρέμβασή του, δηλώνοντας ότι «η κατά πολύ περιορισμένη επιτυχία στην καταπολέμηση της περιβόητης φοροδιαφυγής στην Ελλάδα -για να πληρώσουν οι ευκατάστατοι το δίκαιο μερίδιό τους- σημαίνει ότι οι μεταρρυθμίσεις στο ασφαλιστικό δεν μπορούν να αποφευχθούν, κάνοντας απλά υποθέσεις ότι θα γίνουν υψηλότερες εισπράξεις φόρων στο μέλλον».

Ας υποθέσουμε ότι με τις οργανωμένες αντιδράσεις, τα τρακτέρ, την υπερπροβολή από ορισμένα Media, αλλά και την όχι και τόσο διακριτική κάλυψη της αξιωματικής αντιπολίτευσης, οι αγρότες κερδίζουν την ιδιότυπη μάχη τους με την κυβέρνηση.

Μετά τι θα γίνει;

Είτε επιβιώσει, είτε όχι αυτή η κυβέρνηση, ποια θα είναι η θέση της επόμενης; Διότι, για να μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας, τα μεγάλα διλήμματα τα οποία έχουν προκύψει για την κυβέρνηση Τσίπρα (και ίσως να τον κάνουν να σκέφτεται αν έπραξε ορθά την περίοδο που διεκδίκησε μετά μανίας την εξουσία) δεν πρόκειται να εξαφανιστούν.