Ας με συγχωρήσουν οι αναγνώστες για τον ελαφρώς προβοκατόρικο τίτλο, αλλά αυτή η γελοιότητα που εξακολουθεί να βασιλεύει στο ελληνικό πολιτικό σκηνικό, με αντικειμενικό στόχο την άγρα επιφανειακά δήθεν «πατριωτικών» και ουσιαστικά… ανόητων ψήφων, από αυτούς που υπάρχουν πολλοί στη χώρα μας, έχει καταντήσει άνω ποταμών.
Για ένα ατυχές γλωσσικό ολίσθημα του υπουργού Μετανάστευσης Γιάννη Μουζάλα (που συνέβη σε μαγνητοσκοπημένη συνέντευξη στον ΣΚΑΪ), οι «υπερπατριώτες» της Χρυσής Αυγής τον κατηγόρησαν για εσχάτη προδοσία, οπότε υποθέτουμε, μια καλή ποινή θα ήταν να… εκτελεστεί, μετά από ένα γρήγορο στρατοδικείο, ή να κρεμαστεί στο Σύνταγμα για παραδειγματισμό.
Η Νέα Δημοκρατία πάλι, άρχισε θέτοντας το θέμα «κομψά», μέσω του εκπροσώπου της κ. Κουμουτσάκου, ο οποίος είπε ότι θα έπρεπε «να σκεφτεί» ο κ. Μουζάλας την παραίτησή του, όταν την ίδια ώρα βέβαια, κάποιοι βουλευτές της είχαν ήδη αρχίσει να ουρλιάζουν στα κανάλια ότι θα πρέπει να παραιτηθεί.
Και ξαφνικά τη σκυτάλη πήρε ο «πατριωτικός» εταίρος της κυβέρνησης, Πάνος Καμένος, ζητώντας την παραίτηση Μουζάλα! Το οποίο φαίνεται ότι επέδρασε ως σήμα για τη Νέα Δημοκρατία να ανεβάσει τους τόνους, μέσω αυτή τη φορά του αρχηγού της Κυριάκου Μητσοτάκη, ο οποίος χθες Τετάρτη ζήτησε κι αυτός την παραίτηση Μουζάλα, όχι απλά για το γλωσσικό ατόπημα (όπως έσπευσε να διευκρινίσει) αλλά και με τη γενικότερη κατηγορία της αποτυχίας!
Ορισμένες κρίσιμες «λεπτομέρειες»:
1. Ο κ. Μουζάλας δεν εξέφρασε άποψη για το πώς θα πρέπει να ονομάζεται η ΠΓΔΜ, που να αποκλίνει από την επίσημη εθνική πολιτική. Απλώς εν τη ρύμη του λόγου του σε ένα σημείο της συνέντευξης την αποκάλεσε «Μακεδονία» (όπως δηλαδή την αποκαλούν σχεδόν οι πάντες εκτός από εμάς, περιλαμβανομένων και των περισσοτέρων απ' όσους συνομιλεί εκ του ρόλου του ο κ. Μουζάλας), γεγονός το οποίο χαρακτήρισε «γκάφα», χωρίς καθυστέρηση, ζητώντας ευθέως συγγνώμη.
2. Η αναφορά αυτή του κ. Μουζάλα ήταν μεν ατυχής, αλλά δεν πρόκειται να έχει καμία απολύτως επίπτωση στο θέμα της ονομασίας της γείτονος, όπως μπορούν να διαβεβαιώσουν όσοι έχουν έστω και περιορισμένη γνώση της διεθνούς διπλωματίας. Κανένα «εθνικό θέμα» δεν πλήττεται από ένα γλωσσικό ολίσθημα.
3. Για όσους το έχουν ξεχάσει, η «ευρωπαϊκή αντιπολίτευση» γενικώς και η Νέα Δημοκρατία ειδικώς έπλεκαν το εγκώμιο του κ. Μουζάλα (που δεν ανήκε στον ΣΥΡΙΖΑ) την περίοδο της προεκλογικής υπηρεσιακής κυβέρνησης, αντιδιαστέλλοντας μάλιστα τη δική του αποτελεσματικότητα, με τους χειρισμούς της προκατόχου του Τασίας Χριστοδουλοπούλου. Τώρα, λίγους μήνες αργότερα, εμφανίζονται πρόθυμοι να τον ρίξουν στην «πυρά».
Πού οφείλεται όμως όλο αυτό το γαϊτανάκι της… συμφοράς;
Προφανώς, στο επίκεντρο βρίσκεται η τέρψη του «πατριωτικού» ακροατηρίου, ή τουλάχιστον των πλέον ανόητων εξ αυτών, που αδυνατούν να καταλάβουν τη διαφορά ανάμεσα σε ένα απλό λάθος και σε ένα «εθνικών διαστάσεων ατόπημα».
Κι όπως προκύπτει αβίαστα, για το ακροατήριο αυτό ερίζουν τόσο η Χρυσή Αυγή, όσο και οι ΑΝΕΛ αλλά και η Νέα Δημοκρατία. Ειδικά δε για την τελευταία, προκύπτει ότι ο νέος αρχηγός της, που εκλέχθηκε ως φιλελεύθερος και μεταρρυθμιστής, είναι εν τέλει δέσμιος της δεξιάς πτέρυγας του κόμματος, παρά τις όποιες προσπάθειές του να ελιχθεί ή να απαλύνει τους τόνους.
Είναι δε ειρωνεία της τύχης το ότι του προέκυψε αυτό το θέμα, ένα θέμα που όλοι γνωρίζουν πως είχε προσπαθήσει να το χειριστεί ο ίδιος ο πατέρας του.
Για τον κ. Καμένο και τους ΑΝΕΛ υπάρχει, σύμφωνα με το ρεπορτάζ, και μια δεύτερη ανάγνωση των χειρισμών τους (πέραν του «πατριωτικού» ακροατηρίου). Η ανασφάλεια για το ενδεχόμενο «διεύρυνσης» του ΣΥΡΙΖΑ προς την κεντροαριστερά, ενδεχόμενο που φοβούνται ότι θα τους έφερνε σε δεύτερη μοίρα, ως μέλος του κυβερνητικού συνασπισμού.
Κι αυτό βέβαια φέρνει στην επιφάνεια το ζήτημα της ιδεολογικά ετερόκλιτης συμμαχίας ΣΥΡΙΖΑ με ΑΝΕΛ, αναδεικνύοντας τα σημαντικά της μειονεκτήματα, ακόμη και έναντι τέτοιων απρόοπτων γεγονότων.
Σε κάθε περίπτωση όμως, δεδομένης της εξαιρετικά κρίσιμης συγκυρίας αλλά και της βαθιάς γνώσης και εμπειρίας που διαθέτει ο ίδιος ο κ. Μουζάλας όχι μόνο στα γενικότερα προσφυγικά ζητήματα, αλλά και στο τρέχον συγκεκριμένο πρόβλημα, αυτό που αναδεικνύεται από την υπόθεση είναι η αβάσταχτη ελαφρότητα, οι αγκυλώσεις και τα μικροπολιτικά συμφέροντα της ελληνικής πολιτικής σκηνής.
Που δεν μπαίνουν στην άκρη ούτε στις πιο κρίσιμες στιγμές!
ΥΓ. 1. Το πιο εξωφρενικό είναι ότι ο ίδιος ο Πάνος Καμμένος εμφανίζεται να έχει ονοματίσει τα Σκόπια «Μακεδονία» σε συνέντευξή του τον Φεβρουάριο του 2016.
ΥΓ. 2. Πάντως ο Κυριάκος Μητσοτάκης πρέπει να πιστωθεί την άμεση αντίδραση μετά τα σχόλια του Φ. Κρανιδιώτη και τη διαγραφή του.