Μέσα στον ορυμαγδό των συνεχών εξελίξεων σε πληθώρα κρίσιμων θεμάτων, στα ψιλά εξακολουθεί να περνάει η υπόθεση των μόλις... 4 δισ. ευρώ που ζητούν οι «αδελφοί» Κύπριοι από την Ελλάδα, για το PSI στα ελληνικά ομόλογα που κατείχε η Λαϊκή Τράπεζα. Ίσως διότι, κατά την ελληνική συνήθεια, ασχολούμαστε μόνο με τα τρέχοντα κι όχι με αυτά που… έρχονται στο κοντινό μέλλον.
Όπως και να ’χει, το γεγονός ότι αυτή η υπόθεση έχει περάσει στο «ντούκου», χωρίς καμία απολύτως τοποθέτηση από την πλευρά των ελληνικών αρχών (τωρινών και προηγούμενων), είναι κυριολεκτικά συνταρακτικό, όχι μόνο διότι το ποσό των 4 δισ. ευρώ είναι ιλιγγιώδες, αλλά και για έναν ακόμη λόγο, όπως τουλάχιστον αναφέρουν δημοσιεύματα του κυπριακού Τύπου.
Διότι αν δικαιωθεί η Λαϊκή, υποστηρίζουν, τότε ανοίγει ο δρόμος να διεκδικήσουν αποζημιώσεις και άλλοι που συμμετείχαν υποχρεωτικά στο PSI, δηλαδή το 33% του συνόλου των κατόχων ομολόγων, που αφορούσε στο «κούρεμα»!!!
Και τότε πλέον μιλάμε για «χορό» δεκάδων δισ. ευρώ!
Σε κάθε περίπτωση, από μόνο του το ποσό των 4 δισ. ευρώ είναι κολοσσιαίο, ιδίως για την τρέχουσα πραγματικότητα των οικονομικών του δημοσίου, ενώ θα πρέπει να σημειωθεί ότι από όλους τους χρηματοοικονομικούς οργανισμούς που έλαβαν μέρος στο PSI, μόνον ένας, η Λαϊκή Τράπεζα, έχει προσφύγει εναντίον της Ελλάδας.
Και το σημειώνουμε αυτό, διότι ουσιαστικά πρόκειται για μια διαμάχη, από τη μία πλευρά της οποίας βρίσκεται η Ελληνική Δημοκρατία κι από την άλλη, τυπικά μεν η Λαϊκή, ουσιαστικά όμως η Κυπριακή Δημοκρατία, η οποία μέσω του υπουργού των Οικονομικών Χάρη Γεωργιάδη, έδωσε τη σχετική έγκριση για να κινηθούν οι διαδικασίες προσφυγής στο Διεθνές Διαιτητικό Δικαστήριο (International Centre For Settlement of Investment Disputes -ICSID).
Τα σχετικά στοιχεία αποκάλυψε πρόσφατα σε συνέντευξη Τύπου ο Ανδρέας Βγενόπουλος, παραθέτοντας έγγραφα (από συνεδρίαση της Επιτροπής Θεσμών της κυπριακής Βουλής) αλλά και δημοσιεύματα, που δείχνουν ξεκάθαρα ότι προκειμένου να ξεκινήσει η διαδικασία από τη Λαϊκή, έπρεπε να «εξασφαλιστεί το πράσινο φως» και να δοθεί η σχετική έγκριση από τον υπουργό Οικονομικών!
Και ο κ. Χάρης Γεωργιάδης την έδωσε. Επισήμως.
Ας σημειωθεί ότι στην προσφυγή της η Λαϊκή επικαλείται μια διακρατική συμφωνία μεταξύ των δύο χωρών για την προστασία των επενδύσεων και υποστηρίζει μεταξύ άλλων όχι μόνον ότι «εξαναγκάστηκε» (coerced) να συμμετάσχει στο PSI αλλά και ότι υπήρξε διακριτική μεταχείριση εναντίον της από την Ελληνική Δημοκρατία, ενώ ειδικότερη μνεία κάνει εναντίον τόσο της Τράπεζας της Ελλάδος και του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, όσο και εναντίον της ελληνικής Βουλής, που πέρασε τον νόμο 4050 του 2012, για τους κατόχους ελληνικών ομολόγων, περιλαμβάνοντας και ρήτρα «συλλογικής δράσης» (Collective Action Clause).
Προφανώς, δεν έχουμε τη δυνατότητα να πιθανολογήσουμε για την έκβαση που θα έχει αυτή η υπόθεση στο διαιτητικό δικαστήριο.
Πολιτικά πάντως, είναι μάλλον παράδοξο το γεγονός ότι η «αδελφή» Κύπρος στρέφεται εναντίον της Ελλάδος, δίδοντας μέσω της κυβέρνησής της το πράσινο φως για αυτή την ενέργεια, ιδίως όταν ουδείς άλλος από όσους έλαβαν μέρος στο PSI το έχει πράξει.
Εξίσου παράδοξο, όμως, είναι ότι από την πλευρά της ελληνικής κυβέρνησης δεν έχει υπάρξει καμία επίσημη αντίδραση, αλλά και καμία ανεπίσημη «διαρροή» περί αυτού του θέματος.
Για ποιο λόγο αυτή η εκκωφαντική σιωπή;
ΥΓ: Το θέμα καθίσταται ιδιαίτερα επίκαιρο αυτό το διάστημα. Διότι στην υπόθεση της επίλυσης του προσφυγικού στο ευρωπαϊκό πλαίσιο εμπλέκονται και θέματα εξαιρετικά ευαίσθητα για την Κύπρο, στα οποία προφανώς θα έχει συμπαράσταση από την Ελλάδα, όπως πάντα.
Το ερώτημα είναι αν κι από την άλλη πλευρά υπάρχει αντίστοιχη αντιμετώπιση. Διότι πέραν των άλλων, η κυπριακή ηγεσία προφανώς και γνωρίζει, όπως όλος ο υπόλοιπος κόσμος, ότι το PSI δεν έγινε όπως έγινε, με… πρωτοβουλία της ελληνικής κυβέρνησης.