Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι εάν δεν κλείσει σύντομα η περίφημη διαπραγμάτευση με τους δανειστές και οδεύσουμε σε μια νέα κρίση, αντίστοιχη αυτής του 2015, αν και πιθανώς με νέα χαρακτηριστικά, τα πράγματα θα είναι εξαιρετικά δύσκολα για τη χώρα.
Αυτό όμως, δυστυχώς, δεν σημαίνει ότι εάν ολοκληρωθεί η αξιολόγηση, με μια μορφή μέτρων σε «ρεζέρβα», η κατάσταση θα είναι ρόδινη. Τα μέτρα που καλείται να λάβει άμεσα η κυβέρνηση, αλλά και εκείνα που προβλέπεται να ακολουθήσουν στη συνέχεια, εφόσον δεν επιτευχθούν οι στόχοι, είναι δυσβάσταχτα και έχουν σαφώς υφεσιακή επίπτωση.
Κατά συνέπεια, η λύση για την άρση του αδιεξόδου που παρακολουθούμε τα τελευταία χρόνια (μέτρα που δεν πιάνουν επαρκώς τους στόχους, πρόσθετα μέτρα και ξανά μέτρα, με την οικονομία και την κατανάλωση να μην μπορούν να πάρουν ανάσα) περνά μόνο μέσα από την ανάπτυξη της οικονομίας και τη στοχευμένη αύξηση του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος, σε συνδυασμό με την πάταξη της φοροδιαφυγής.
Στο τελευταίο αναφερθήκαμε διεξοδικά σε προηγούμενα σημειώματα, για αυτό και θα επικεντρωθούμε τώρα στο σκέλος της ανάπτυξης. Ο υπογράφων δεν είναι σε θέση να γνωρίζει αν η κυβέρνηση έχει κάποιο κρυφό σχέδιο για να ενισχύσει ταχύτατα τις αναπτυξιακές προοπτικές και την ιδιωτική οικονομία, αμφιβάλλει όμως βάσιμα για το αν συμβαίνει κάτι τέτοιο.
Υπάρχουν κάποια βασικά σημεία του αναπτυξιακού νόμου, που έχουν δημοσιοποιηθεί, πλην όμως οι πάντες γνωρίζουν ότι ένας νόμος δεν πρόκειται να φέρει την επενδυτική «άνοιξη» που χρειάζεται η χώρα.
Το σημαντικότερο είναι να καταπολεμηθεί η αδράνεια, η γραφειοκρατία και ο κακώς εννοούμενος «κρατισμός», που βασιλεύουν εδώ και δεκαετίες στην Ελλάδα. Να υπάρξει νέα αντίληψη, πιο φιλική προς την καινοτομία και την ιδιωτική οικονομία.
Εν τούτοις είναι περίπου «κοινό μυστικό» ότι οι εξελίξεις σε διάφορους κλάδους της οικονομίας τρέχουν με απελπιστικά αργό ρυθμό, ενώ σε πολλούς τομείς έχουν παγώσει, καθώς οι αρμόδιοι υπουργοί είτε ασχολούνται «μονοθεματικά» με τη διαπραγμάτευση, είτε ακολουθούν αργόσυρτες διαδικασίες και «κάνουν επιτροπές» για να… μελετήσουν τα θέματα, είτε, σε αρκετές δυστυχώς περιπτώσεις, δείχνουν άγνοια ή ακόμη και αδιαφορία στα αιτήματα του ιδιωτικού τομέα.
Υπάρχουν δε και περιπτώσεις που φανερώνουν ενίοτε συμπτώματα «ιδεολογικής αγκύλωσης», αλλά και αυτονόμησης από την διακηρυγμένη κυβερνητική πολιτική, με χαρακτηριστικότερο ίσως παράδειγμα τις δημόσιες αντιδράσεις υπουργών σε θέματα ιδιωτικοποιήσεων, που έχουν προκαλέσει πραγματικό τραγέλαφο.
Διάχυτη πλέον, εξαιτίας των ανωτέρω, είναι η αίσθηση στην αγορά ότι αρκετοί υπουργοί και στελέχη του κυβερνητικού μηχανισμού δεν «ακούνε τιμόνι» και λαμβάνουν δικές τους πρωτοβουλίες, όχι μόνο λεκτικές, περίπου αδιαφορώντας για την «κεντρική γραμμή» της κυβέρνησης, που εκπορεύεται βεβαίως από το Μαξίμου.
Ίσως αυτό το τελευταίο να είναι ένα σύμπτωμα της αριστερής νοοτροπίας των «συνιστωσών», με βάση την οποία συγκροτήθηκε ο ΣΥΡΙΖΑ, που στηρίζεται στον παραμερισμό των επιμέρους διαφορών προκειμένου να επιτευχθεί ένας σημαντικός κοινός στόχος.
Το θέμα όμως είναι ότι τώρα που ο βασικός σκοπός (η κατάληψη της εξουσίας) επετεύχθη, έχουν έρθει στην επιφάνεια όλες οι επιμέρους διαφορές, οι προσωπικές στρατηγικές, οι συχνά αντικρουόμενες αντιλήψεις, χωρίς κατά τα φαινόμενα να υπάρχει στην πράξη ο «μαέστρος» που θα κατευθύνει κι εν τέλει, αν χρειαστεί, θα επιβάλει τη στρατηγική.
Εάν στα παραπάνω προστεθεί η άγνοια, η απειρία, ακόμη και η έλλειψη «ταλέντου» που προκύπτει όταν ένα κόμμα που πριν ελάχιστα χρόνια ήταν στο 4%, καταλαμβάνει την εξουσία, τότε είναι εύκολο να αντιληφθούμε γιατί το κλείσιμο της αξιολόγησης δεν αποτελεί επαρκή προϋπόθεση για να δούμε καλύτερες μέρες.
Είναι όμως προϋπόθεση για να επιχειρήσει ο κ. Τσίπρας και το επιτελείο του μια διεύρυνση σε άλλες δυνάμεις, κοινωνικές και πολιτικές, μήπως και εμπλουτίσει το στελεχιακό του δυναμικό, που ως αποδεικνύεται, εκτός ορισμένων εξαιρέσεων, πάσχει… ποικιλοτρόπως!
Αυτή δυστυχώς είναι η ουσία της υπόθεσης. Όσα κι αν λέγονται για την αξιολόγηση και την έναρξη συζήτησης για το χρέος, η ευτυχής κατάληξη αποτελεί αναγκαία μεν, αλλά όχι ικανή συνθήκη για να αλλάξει «ρότα» η οικονομία!