Δείτε εδώ την ειδική έκδοση

Γιώργος Παπανικολάου

Διευθυντής του Euro2day.gr και της Media2day, σκοπευτής, σύζυγος και πατέρας. Στο χρόνο που περισσεύει, σκέφτομαι, συζητάω και διαβάζω, όχι απαραίτητα με αυτή τη σειρά.

Αποποίηση ευθυνών

Έχουν περάσει πολλές δεκαετίες από τότε που η Ιαπωνία, ένα περιορισμένο σε έκταση νησιωτικό σύμπλεγμα, με πληθυσμό -σήμερα- σχεδόν 130 εκατομμυρίων ανθρώπων, ξεκινώντας από φτηνές αντιγραφές δυτικών προϊόντων, πραγματοποίησε ένα οικονομικό θαύμα, φτάνοντας έως και τη δεύτερη θέση στο παγκόσμιο οικονομικό στερέωμα.

Με αυτό το δεδομένο, είναι εντελώς παράδοξο που οι πολιτικές «ελίτ» της Δύσης άργησαν τόσο να αντιληφθούν την οικονομική και εν δυνάμει γεωπολιτική απειλή της πολλαπλάσιας σε μέγεθος και πληθυσμό Κίνας, η οποία ακολουθεί εδώ και πολλά χρόνια την παλαιά ιαπωνική πρακτική, πολύ πιο επιθετικά και με εντελώς διαφορετικές γεωπολιτικές βλέψεις.

Εδώ και πολύ καιρό, είναι προφανές ότι υπάρχει εξαιρετικά έντονη όξυνση στο πολιτικό σκηνικό, που ας με συγχωρήσουν οι οπαδοί της, αλλά περισσότερο οφείλεται σε παρασκηνιακούς παράγοντες της πολιτικής και λιγότερο στις «ιδεολογικές» ή «ποιοτικές» διαφορές των πολιτικών αντιπάλων.

Ωστόσο, αρχής γενομένης με την υπόθεση της συμφωνίας των Πρεσπών, κι ενώ πλησιάζουμε προς τις τριπλές εκλογές, η κατάσταση φαίνεται να ξεφεύγει από κάθε έλεγχο. Τα περί «προδοσίας» και «ξεπουλήματος» δίνουν και παίρνουν, σε βαθμό που θα έκανε κάθε ανυποψίαστο παρατηρητή που δεν γνωρίζει τι ακριβώς λέει η συμφωνία, να πιστέψει ότι μια ελληνική κυβέρνηση παραχώρησε εδάφη σε κάποια άλλη χώρα.

Ουδείς αμφιβάλλει ότι στη χώρα μας είναι πλέον παράδοση, οι πολιτικοί άλλα να λένε προεκλογικά, άλλα να υπόσχονται κι άλλα να κάνουν όταν έρχεται η ώρα τα λόγια να γίνουν πράξεις. Ωστόσο, έως πρότινος, τουλάχιστον στα εθνικά θέματα, υπήρχε ένας ελάχιστος κοινός παρονομαστής, μια στοιχειώδης έστω συνεννόηση.

Κάτι τέτοιο ωστόσο δεν συνέβη στην περίπτωση της συμφωνίας των Πρεσπών, όπου αντιθέτως παρατηρήθηκε το οξύμωρο να την ψηφίζουν πολιτικά πρόσωπα που εμφανίζονταν επί χρόνια να μην πιστεύουν σε τέτοιου είδους συναινετικές «ευρωπαϊκές» λύσεις, αλλά να μην την ψηφίζουν πρόσωπα τα οποία υπό άλλες συνθήκες, θα ήταν ένθερμοι υποστηρικτές της!

Μπορεί ο Κυριάκος Μητσοτάκης να ζητά ξανά εκλογές, κάνοντας λόγο για «κυβέρνηση-κουρελού», με αφορμή τα όσα συμβαίνουν στην ελληνική Βουλή, ωστόσο τα εδώ τεκταινόμενα ωχριούν μπροστά στα όσα πρωτόγνωρα έχουν συμβεί το τελευταίο διάστημα στη Βουλή της Μεγάλης Βρετανίας, εξαιτίας του Brexit.

Διότι εκεί, η συντηρητική κυβέρνηση είδε την προτεινόμενη συμφωνία για το Brexit να καταψηφίζεται από πολλές δεκάδες βουλευτές του κόμματος (στο σύνολο 118, δηλαδή πάνω από το 1/3 των συντηρητικών βουλευτών!) αλλά και σύσσωμη την αντιπολίτευση, με αποτέλεσμα να υποστεί τη χειρότερη κοινοβουλευτική ήττα από το 1924. Εντούτοις, επιβίωσε της πρότασης μομφής που ακολούθησε, με τη στήριξη και των βουλευτών της που καταψήφισαν τη συμφωνία για το Brexit!

Το αεροδρόμιο Gatwick του Λονδίνου, ένα από τα πιο πολυσύχναστα αεροδρόμια της Μεγάλης Βρετανίας, υποχρεώθηκε πρόσφατα να κλείσει τους διαδρόμους του, εξαιτίας των υπερπτήσεων που πραγματοποιούσαν τηλεχειριζόμενα εναέρια οχήματα, τα γνωστά με τη γενική ονομασία «drones».

Όπως διαβεβαίωσαν οι βρετανικές αρχές, το περιστατικό δεν είχε σχέση με την τρομοκρατία, τα drones δεν ήταν οπλισμένα, ωστόσο ήταν προφανές ότι οι δράστες προχώρησαν εσκεμμένα στην παρακώλυση του αεροδρομίου, με επανειλημμένες υπερπτήσεις που είχαν ως αποτέλεσμα να καθηλωθούν στο αεροδρόμιο πάνω από 10.000 επιβάτες, μέσα στις πρώτες μόνο ώρες του περιστατικού!

v