Γιώργος Παπανικολάου

Διευθυντής του Euro2day.gr και της Media2day, σκοπευτής, σύζυγος και πατέρας. Στο χρόνο που περισσεύει, σκέφτομαι, συζητάω και διαβάζω, όχι απαραίτητα με αυτή τη σειρά.

Αποποίηση ευθυνών

Ενώ το βίντεο με τη σύγκριση των δηλώσεων Ομπάμα και Τραμπ για την εξάλειψη των δύο ηγετικών φυσιογνωμιών της ισλαμικής τρομοκρατίας, του Μπιν Λάντεν και του Αλ Μπαγκντάντι, κάνει τον γύρο των social media καθιστώντας εύληπτες ακόμη και στον πλέον αδαή τις διαφορές επιπέδου (για όσους δεν το έχουν δει, υπάρχει στο τέλος του κειμένου), οι γεωπολιτικές απειλές στην περιοχή μας εντείνονται.

Σε προηγούμενο σημείωμα είχαμε σχολιάσει την αλλοπρόσαλλη συμπεριφορά του Αμερικανού προέδρου Τραμπ και το πλήγμα που επέφερε στη διεθνή αξιοπιστία των ΗΠΑ. Οι δηλώσεις του για τον θάνατο του αρχιτρομοκράτη, δυστυχώς, επιβεβαιώνουν την εικόνα ενός πολιτικού που, αν κάποιος υποστήριζε πριν από 15 χρόνια ότι θα είχε οιαδήποτε πιθανότητα να είναι Πρόεδρος των ΗΠΑ, θα τον θεωρούσαμε ή τρελό ή χωρατατζή.

Πριν ακόμη από τις εθνικές εκλογές, το Euro2day.gr είχε καυτηριάσει εντονότατα την πρόθεση της τότε κυβέρνησης όχι απλώς να συνεχίσει την αγορά τηλεοπτικών δικαιωμάτων για τις ομάδες που σε προηγούμενα χρόνια είχαν μείνει χωρίς τηλεοπτική στέγη (με δική τους πρακτικά επιλογή), αλλά και να προχωρήσει στην εξαγορά δικαιωμάτων και άλλων -μεγάλων- ομάδων, εισερχόμενη ως «παίκτης» σε μια έως πρότινος «ιδιωτική αγορά».

Κι όλα αυτά ελάχιστα προ των εκλογών, γεγονός που απέτρεψε τελικά και το εγχείρημα. Πλην, όμως, ο ΣΥΡΙΖΑ και από τη θέση της αντιπολίτευσης, φαίνεται να επιμένει στην έμμεση «κρατικοποίηση» του επαγγελματικού, παρακαλώ, ποδοσφαίρου (τα τηλεοπτικά δικαιώματα αποτελούν πολύ μεγάλο ποσοστό των συνολικών εσόδων των ΠΑΕ), προτείνοντας ανερυθρίαστα την… εξαγορά της Forthnet από την ΕΡΤ!

Ακόμη κι αν μπορείτε να διαβάσετε μόνο ένα άρθρο μέσα στις επόμενες 30 μέρες, προτιμήστε την εξαιρετική ανάλυση του Martin Wolf των Financial Times, «O στημένος καπιταλισμός πληγώνει τη Φιλελεύθερη Δημοκρατία».

Δεν είναι μόνον ότι ο αρθρογράφος, ένα από τα ιερά τέρατα της βρετανικής δημοσιογραφίας, στηλιτεύει με γλαφυρότητα και στοιχεία, φαινόμενα του σύγχρονου καπιταλισμού που καλλιεργούν την ανισότητα και τις οικονομικές κρίσεις, εις βάρος της Δημοκρατίας. Ούτε το ότι ο ίδιος δεν θα μπορούσε να κατηγορηθεί από κανέναν ως «αριστερός» ή «αντισυστημικός», με βάση την πορεία και το λαμπρό βιογραφικό του.

Η κίνηση του προέδρου Τραμπ να αποσύρει αμερικανικά στρατεύματα από περιοχές της Συρίας, ανοίγοντας έτσι δρόμο για την τουρκική εισβολή που έχει ως πρώτο στόχο τους Κούρδους, δικαιολογημένα ξεσήκωσε κύματα κατακραυγής όχι μόνο στις πρωτεύουσες της Δύσης αλλά ακόμη και ανάμεσα σε πιστούς συμμάχους του, μέσα στην αμερικανική γερουσία.

Δεν θα ασχοληθούμε στο σημείωμα αυτό τόσο με τις τοπικές επιπτώσεις, παρά μόνον για να αναφέρουμε ότι πρόκειται για τη δεύτερη αμερικανική «προδοσία» έναντι των Κούρδων (σ.σ. η πρώτη συνέβη, κατά την άποψη των Κούρδων, όταν ο πατήρ Μπους απέφυγε να γκρεμίσει το καθεστώς του Σαντάμ Χουσεΐν στο Ιράκ, κατά τον πρώτο πόλεμο στον Περσικό), παρότι οι τελευταίοι έχουν αποδειχθεί οι πλέον αξιόπιστοι σύμμαχοι των ΗΠΑ στην περιοχή (εξαιρουμένου του Ισραήλ) κι ότι απειλεί να διαταράξει τις ευρύτερες ισορροπίες δυνάμεων στην περιοχή, ενισχύοντας την επιρροή του καθεστώτος Άσαντ και της Ρωσίας.

Για μια μικρή χώρα όπως η Ελλάδα, με πολλά βουνά και νησιά, με υπογεννητικότητα κι ελάχιστες πρωτογενείς πλουτοπαραγωγικές πηγές, ο πιο πολύτιμος πόρος δεν μπορεί παρά να είναι τα «μυαλά» των νέων ανθρώπων, που θα καθορίσουν το μέλλον της σε έναν κόσμο που ολοένα και περισσότερο εξαρτάται από τη γνώση και την τεχνολογία.

Η Ελλάδα δεν έχει την πολυτέλεια να αφήνει κανένα μυαλό να πάει χαμένο, ανεξάρτητα από την οικονομική και την κοινωνική κατάσταση της οικογένειάς του. Είναι λοιπόν ευτύχημα ότι η χώρα μας διαθέτει δωρεάν παιδεία σε όλες τις βαθμίδες της, αλλά και πολύ σημαντικό το γεγονός ότι το ποσοστό των νέων που αποκτά τριτοβάθμια εκπαίδευση είναι από τα υψηλότερα της Ευρώπης.

v