Σχεδόν προφητικό αποδείχτηκε -δυστυχώς- το προηγούμενο σχόλιο της στήλης, με τίτλο «Η κυβέρνηση, οι Τρεις Ιεράρχες και η ταμπακέρα», πριν ακόμη φτάσουμε στην ημέρα εορτασμού.
Οποία απογοήτευση να βλέπεις μια κυβέρνηση που υποτίθεται ότι ασπάζεται τον φιλελευθερισμό και την αριστεία, που εκλέχτηκε μεταξύ άλλων επικαλούμενη την επιστροφή στην κανονικότητα, την τήρηση των νόμων και της τάξης, να υποκύπτει στον ωμό εκβιασμό του… ποδοσφαίρου, με τον πλέον άμεσο τρόπο.
Αυτά βεβαίως, όπως γράψαμε και στο προηγούμενο σχόλιο, αφορούν τους «ρομαντικούς». Για τους υπόλοιπους, τους πιο… πρακτικούς, είναι εμφανές κατ' αρχάς, ότι με ευθύνη του αρμόδιου υφυπουργού Λευτέρη Αυγενάκη, η κυβέρνηση πιάστηκε στον ύπνο και η «βόμβα» έσκασε κατευθείαν στα μούτρα της.
Εκτός κι αν ο κ. Αυγενάκης ειδοποίησε έγκαιρα, αλλά η ειδοποίηση αγνοήθηκε από την ιεραρχία, που φυσικά καταλήγει στον πρωθυπουργό. Αυτό όμως το ξέρει ο ίδιος ο κ. Αυγενάκης και η… ιεραρχία. Σε κάθε περίπτωση πάντως, είναι προφανές ότι μετά τα όσα συνέβησαν, ο χρόνος του στο συγκεκριμένο πόστο είναι μάλλον μετρημένος.
Ο «κομιστής» και ο εκβιασμός
Ομοίως, σε κάθε περίπτωση, είναι βέβαιο ότι η «ντροπολογία» που ανακοινώθηκε λίγες ώρες μετά την πρωτοφανή δήλωση του ευρωβουλευτή Θοδωρή Ζαγοράκη (ο οποίος έδρασε περίπου ως επίσημος… κομιστής του απειλητικού μηνύματος από τον «κόσμο του ΠΑΟΚ», για να χρησιμοποιήσουμε ποδοσφαιρική ορολογία) αποτέλεσε φιάσκο ολκής. Που ουδόλως διορθώθηκε από την άμεση διαγραφή του κ. Ζαγοράκη.
Όχι μόνο διότι αυτή η νομοθέτηση, έτσι όπως έγινε, δεν έχει προηγούμενο (ακαριαία, μέσα σε μια μέρα και με συγκεκριμένο ωφελούμενο τον ΠΑΟΚ), αλλά και διότι κατάφερε να δυσαρεστήσει τους… πάντες.
Από τους εχέφρονες πολίτες που είδαν ότι ο νόμος τελικά εξακολουθεί εν έτει 2020 να μην αφορά τους ισχυρούς, μέχρι τους φανατικούς οπαδούς των εμπλεκόμενων και μη ομάδων, που είτε τα θέλουν όλα δικά τους, είτε εξαγριώθηκαν από τη διακριτική μεταχείριση υπέρ του ΠΑΟΚ.
Με δική της ευθύνη, από την αρχή ως το τέλος, η κυβέρνηση έβαλε ένα «αυτογκόλ» ολκής, το οποίο εκτιμούμε ότι θα της κοστίσει όχι μόνο βραχυχρόνια αλλά και μακροχρόνια. Όλες δε οι επικοινωνιακές προσπάθειες να διορθωθεί εκ των υστέρων η μεγαλειώδης αυτή γκάφα, προξενούν θυμηδία.
Ιδίως όταν αφορά δημοσιεύματα του τύπου «Ο Κυριάκος Μητσοτάκης και η Νέα Δημοκρατία δεν εκβιάζονται», τη στιγμή που ο ίδιος ανέλαβε προσωπικά την ευθύνη για την κατάθεση της τροπολογίας, η οποία πέρασε με την ψήφο των 156 βουλευτών της και μόνον.
Γι' αυτό άλλωστε ακόμη και σε άκρως φιλικά προς την κυβέρνηση μέσα (που καμία σχέση δεν έχουν με τον Ολυμπιακό και τον ιδιοκτήτη του) παίζουν εδώ και μέρες «ντζιγκλάκια» με την παραπάνω φράση και υπόκρουση… ηχηρά χαχανητά!
Κατά την άποψη του υπογράφοντος ωστόσο, το πιο σημαντικό είναι ότι με την κατάθεση και ψήφιση της τροπολογίας, η κυβέρνηση έδωσε στους ίδιους τους ισχυρούς (κι έχουμε πολλών ειδών ισχυρούς στην Ελλάδα, εντός και εκτός ποδοσφαίρου) ηχηρό σήμα ότι ναι, εκβιάζεται.
Τριάντα δύο χρόνια και τίποτα δεν άλλαξε;
Οι απόψεις του τύπου «έπρεπε να αποφύγουμε εθνικό διχασμό σε αυτή την κρίσιμη συγκυρία», «κινδύνευε η κοινωνική συνοχή» (τι σχέση μπορεί να έχει η κοινωνική συνοχή με τον υποβιβασμό του ΠΑΟΚ, μόνο αυτοί που το ξεστόμισαν μπορεί να ξέρουν), «θα κοβόταν η Ελλάδα στη μέση» και άλλα τέτοια υπερβολικά έως και φαιδρά, το μόνο που δείχνουν, είναι την απελπισία όσων τις εκφράζουν.
Δημιουργούν όμως εξίσου μεγάλη απελπισία σε όσους τυχόν θεωρούσαν ότι κάτι αλλάζει σε αυτή τη χώρα, που είχε «ξανακοπεί» στη μέση πριν από 32 χρόνια, σε εντελώς διαφορετικές συνθήκες, κοινωνικές, οικονομικές και ποδοσφαιρικές, για τα… ούρα ενός ποδοσφαιριστή της Λάρισας!
Τότε βέβαια, το φίδι το έβγαλαν από την τρύπα (αφού πρώτα κόπηκε στη μέση η Ελλάδα για πέντε μέρες από τους Λαρισαίους) ο υφυπουργός Αθλητισμού Σήφης Βαλυράκης σε συνεννόηση με τον τότε πρόεδρο της ΕΠΟ Σωτήρη Αλημίση… τροποποιώντας τον Κανονισμό Αγώνων Ποδοσφαίρου.
Για ποιο λόγο όμως μια νέα κυβέρνηση, που βρίσκεται ακόμη στο πρώτο εξάμηνο της θητείας της κι απολαμβάνει άκρως ευνοϊκής διάθεσης από την κοινή γνώμη, μια κυβέρνηση που διαθέτει 158 βουλευτές, που έχει θεωρητικά 3,5 χρόνια μπροστά της, αντέδρασε με τόσο σπασμωδικό τρόπο;
Μια πρώτη απάντηση είναι ότι στους κακούς χειρισμούς των στελεχών της κατά τα προηγούμενα στάδια, οι οποίοι και την έκαναν «να πιαστεί στον ύπνο», προστέθηκαν οι κακοί χειρισμοί σε επίπεδο κορυφής, υπό το κράτος πανικού απέναντι στο (υπαρκτό) ενδεχόμενο νέας αναταραχής στη Βόρεια Ελλάδα.
Τα όσα συνέβησαν εκεί γύρω από τη συμφωνία για τη Βόρεια Μακεδονία (με την ενεργό τότε υποστήριξη και στελεχών της Νέας Δημοκρατίας) πράγματι έχουν δημιουργήσει εύκρατο κλίμα για περαιτέρω δυσαρέσκεια και αντιδράσεις, ενώ το γεγονός ότι η νέα κυβέρνηση (όπως είχαμε εγκαίρως προβλέψει) τίποτα δεν αμφισβήτησε σε σχέση με την εν λόγω συμφωνία και όλα τα εφαρμόζει, σίγουρα δεν θα βοηθούσε.
Άρωμα… εκλογών;
Ωστόσο υπάρχει κι άλλη ενδιαφέρουσα απάντηση, η οποία μάλιστα στηρίζεται και στη γενικότερη συμπεριφορά της κυβέρνησης.
Στο γεγονός δηλαδή ότι μέσα στους πρώτους μήνες της θητείας της, στο διάστημα κατά το οποίο συνήθως επιχειρούνται «τομές» και δύσκολες μεταρρυθμίσεις (ώστε να «χωνευτούν» και να δείξουν θετικό αποτέλεσμα πριν τη λήξη της θητείας), η συγκεκριμένη κυβέρνηση δείχνει να τους θέλει όλους ευχαριστημένους.
Το σενάριο των πρόωρων εκλογών, διότι περί αυτού πρόκειται, ακούγεται σχεδόν από την αρχή της τρέχουσας κυβερνητικής θητείας, σενάριο που περιλαμβάνει γρήγορη τέλεση των πρώτων εκλογών (με απλή αναλογική) από πλεονεκτικό σημείο, αδυναμία σχηματισμού κυβέρνησης αφού πρώτη δύναμη θα είναι η Νέα Δημοκρατία και διενέργεια δεύτερων εκλογών, με το νέο εκλογικό νόμο (που πλέον έχει ψηφιστεί), προκειμένου να προκύψει νέα κυβέρνηση Νέας Δημοκρατίας, πιθανώς και με ενισχυμένη δύναμη.
Εντούτοις, λόγω της αυξανόμενης έντασης με την Τουρκία γύρω από όλο το εύρος των ανοικτών μεταξύ μας θεμάτων, έχει τελευταία προκύψει κι άλλο ένα σενάριο, όχι «οικειοθελών» αλλά υποχρεωτικών πρόωρων εκλογών, εξ αφορμής «εθνικού θέματος».
Στο ενδεχόμενο δηλαδή (μετά και την έξαρση των «εθνικιστικών» τάσεων που καλλιεργήθηκε σε σχέση με το Μακεδονικό) να προκύψει θέμα επί του οποίου η ίδια η Νέα Δημοκρατία θα έχει πρόβλημα συνεννόησης στο εσωτερικό της, με πιθανό αποτέλεσμα την απώλεια λιγότερων ή περισσότερων βουλευτών.
Ο χρόνος θα δείξει ποια εκδοχή έχει βάση και ποια όχι. Η ζημιά όμως, όπως και να 'χει, έγινε…
ΥΓ1: Καθόλου πειστικές δεν είναι και οι επιχειρούμενες διαβεβαιώσεις εκ μέρους στελεχών της Ν.Δ. ότι «δεν υπάρχει θέμα Αντώνη Σαμαρά». Η δήλωση του πρώην πρωθυπουργού ήρθε ως επιστέγασμα των πράξεών του, τόσο στην ψηφοφορία για την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας όσο και στην ψηφοφορία για την τροπολογία, όπου όχι απλώς δεν παρέστη αλλά δεν έστειλε και επιστολή όπως κάλλιστα θα μπορούσε.
Όσοι, δε, τον γνωρίζουν, είναι πεπεισμένοι ότι έπεται και συνέχεια…
ΥΓ2: Η στήλη είχε καυτηριάσει με τον πλέον έντονο τρόπο τον ΣΥΡΙΖΑ, για την πρόθεσή του να ευνοήσει μεγαλοπαράγοντες του ποδοσφαίρου, μέσα από μια συμφωνία τηλεοπτικών δικαιωμάτων με την ΕΡΤ, τόσο όταν ήταν στην κυβέρνηση όσο και πιο πρόσφατα, αφού βρέθηκε στην αντιπολίτευση.
Η νέα κυβέρνηση απέφυγε να πέσει στην ίδια «λούμπα» παρά τις παροτρύνσεις από διάφορες «σειρήνες» στο εσωτερικό της. Τελικά όμως υπέπεσε σε αντίστοιχου -αν όχι μεγαλύτερου- μεγέθους ατόπημα.