Ζητώ την κατανόηση των αναγνωστών, διότι δεδομένων των προσωπικών βιωμάτων της περασμένης εβδομάδας, κατά τη διάρκεια της κακοκαιρίας «Μήδεια» και κατόπιν, θα ασχοληθώ με ένα θέμα που έχει και προσωπική διάσταση, καθώς η οικογένειά μου έμεινε για μέρες χωρίς ρεύμα, νερό, τηλέφωνο, αποκλεισμένη οδικώς από το χιόνι και τα πεσμένα δέντρα στα… 20 χιλιόμετρα από το Σύνταγμα.

Στη συνέχεια παρακολουθήσαμε τον εμπαιγμό του ανεύθυνου «πινγκ-πονγκ» μεταξύ τοπικής αυτοδιοίκησης και ΔΕΔΔΗΕ, αλλά και τις προσπάθειες των πάντων, περιλαμβανομένης και της κεντρικής κυβέρνησης, να αποστασιοποιηθούν από τις ευθύνες τους.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι μετά το πικρό πάθημα του Νοεμβρίου στη Βόρεια Ελλάδα, η κυβέρνηση και η επιτροπή των ειδικών έχουν κάνει σημαντικά βήματα όχι μόνο στην περισσότερο έγκαιρη λήψη αποφάσεων, αλλά και στην ενίσχυση της λεγόμενης επιδημιολογικής επιτήρησης.

Ενδεικτικά αναφέρουμε τον διπλασιασμό των τεστ, αυτό το διάστημα, σε σχέση με εκείνη την περίοδο, την αύξηση των «ιχνηλατών» της πολιτικής προστασίας, με έμφαση στην επαρχία, που ξεκίνησε τον Ιανουάριο, την πολύ πρόσφατη απόφαση να γίνονται δωρεάν τεστ στους εργαζόμενους, δύο φορές τον μήνα.

Έστω και με καθυστέρηση 5 ημερών, η κυβέρνηση έκανε τη διορθωτική κίνηση επιβάλλοντας, με τη σύμφωνη γνώμη της πλειοψηφίας των ειδικών, σκληρό λοκντάουν έως το τέλος του μήνα. Προφανώς δεν ήταν τα στοιχεία του Σαββατοκύριακου που έκαναν τη διαφορά , (καθώς δεν περιελάμβαναν μη αναμενόμενες εκπλήξεις) αλλά η επικράτηση ωριμότερων σκέψεων, με βάση και τον ήδη σημαντικό αριθμό διασωληνωμένων, αλλά και τα ευρήματα στα λύματα. Ευτυχώς!

Αρκεί να εξασφαλιστεί αυτή τη φορά και η τήρηση των κανόνων, που κακά τα ψέματα, επί μήνες, στο «χαλαρό λοκντάουν διαρκείας» ΔΕΝ έχει εξασφαλιστεί, από τις αρχές.

Τα στοιχεία από το μέτωπο των κρουσμάτων αλλά και συνολικά οι εξελίξεις γύρω από το θέμα των εμβολίων φαίνεται να τινάζουν στον αέρα, πριν καν περάσει ο πρώτος μήνας του έτους, τις προβλέψεις του προϋπολογισμού για το 2021, παρά τη διστακτικότητα των αρμόδιων αρχών, όπως π.χ. η ΕΚΤ, να αναθεωρήσουν προσώρας τις εκτιμήσεις τους, πανευρωπαϊκά -εκτιμήσεις που όμως εξαρχής συνοδεύονταν από ευκρινέστατη «ρήτρα αβεβαιότητας».

Η αύξηση κρουσμάτων που επέφερε στην Ελλάδα η σύντομη χαλάρωση, διάρκειας μόλις δύο εβδομάδων, εκτός πολύ σημαντικού θετικού απροόπτου, δίνουν τον τόνο μιας κατάστασης που μάλλον θα μας ακολουθήσει τουλάχιστον έως ότου ανέβουν οι θερμοκρασίες και «ανοίξουν» τα παράθυρα. Που σημαίνει ότι σύντομα μπορεί να μιλάμε για χαμένο τρίμηνο  (στην καλύτερη περίπτωση) ή και χαμένο εξάμηνο.

Από την ημέρα που τελείωσε το πρώτο κύμα της πανδημίας, η Ευρώπη προσπαθεί να ισορροπήσει στην κόψη του ξυραφιού, μεταξύ των οικονομικών και υγειονομικών συνεπειών της.

Μέχρι σήμερα, το αποτέλεσμα μόνο ικανοποιητικό δεν είναι, όχι μόνο για την Ελλάδα αλλά συνολικά για την Ευρώπη. Διότι μπορεί μεν η Ελλάδα να κινείται περίπου στον μέσο όρο της Ευρώπης, πλην όμως η δεύτερη εμφανίζει συνολικά πολύ χειρότερα στοιχεία απ’ ό,τι άλλες περιοχές του κόσμου, με επίκεντρο την Ασία.

Θα πρέπει, δε, να σημειώσουμε ότι ειδικά στην περίπτωση της χώρας μας, η συγκράτηση των επιδημικών κυμάτων γίνεται κυρίως μέσα από τους αυστηρότερους όρους περιορισμού της κυκλοφορίας, των δραστηριοτήτων και του συγχρωτισμού -και για μεγαλύτερα διαστήματα απ’ ό,τι στις περισσότερες χώρες με τις οποίες συγκρινόμαστε. Που σημαίνει βέβαια δυσβάστακτο οικονομικό κόστος, το οποίο η ίδια η κυβέρνηση, μέσω του εκπροσώπου της, υπολόγισε σε τουλάχιστον 3 δισ. ευρώ για κάθε μήνα λοκντάουν! Αυτό, με απλά λόγια, σημαίνει ότι στο τέλος Ιανουαρίου, που απέχει λίγες μέρες, θα έχουν χαθεί περίπου εννέα δισ. ευρώ, δηλαδή περί το 5% του ΑΕΠ.